Μπροστά στα έκπληκτα μάτια της ανθρωπότητας αποκαλύπτεται σταδιακά ένας ζοφερός και επικίνδυνος νέος κόσμος, στον οποίο το είδος μας ίσως να έχει τον ρόλο κομπάρσου – αν θα έχει κάποιον ρόλο, τελικά. Η αντικατάσταση των ανθρώπων από τη μηχανή (είτε αυτή θα έχει μορφή Τεχνητής Νοημοσύνης είτε κυβερνο-οργανισμών) είναι ενδεχόμενο που δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αντιθέτως, η ειδησεογραφία δείχνει ότι είναι κάτι εξαιρετικά πιθανό.
Στην Αλβανία διορίστηκε πρόγραμμα Τεχνητής Νοημοσύνης σε ρόλο υπουργού, που θα ελέγχει τις δημόσιες συμβάσεις. Η επιλογή του πρωθυπουργού Έντι Ράμα προκάλεσε αντιδράσεις, αλλά η μηχανή που αποκαλείται Diella ήδη έχει αναλάβει… καθήκοντα. Στην Ιαπωνία υπάρχει κόμμα, το οποίο ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να ορίσει ως «ηγέτη» ένα πρόγραμμα Τεχνητής Νοημοσύνης, που θα έχει τη μορφή πιγκουίνου! Και οι δύο ειδήσεις μπορεί να προκαλούν θυμηδία, αφού κινούνται στα όρια του γελοίου, αλλά δείχνουν τον βαθμό του κινδύνου για τους ανθρώπους.
Πρώτα απ’ όλα, αυτού του είδους οι αποφάσεις ανοίγουν διάπλατα τις πύλες μιας άνευ προηγουμένου κολάσεως ολοκληρωτισμού. Θα φέρει την παραπλανητική τήβεννο της επιστήμης, της αντικειμενικότητας και της ανιδιοτέλειας και θα επηρεάζει τις ζωές των πολλών καταπώς επιθυμούν οι ελάχιστοι χειριστές της μηχανής.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι κάτι αυτοφυές. Βγάζει συμπεράσματα και προτείνει λύσεις ανάλογα με τα δεδομένα που έχει στη διάθεσή της αλλά και με τον τρόπο που έχει αρχιτεκτονηθεί. Εκείνοι που δημιουργούν κάθε πρόγραμμα και το ενημερώνουν με τις ειδήσεις και τα δεδομένα που θέλουν, μπορούν να το κατευθύνουν. Ήτοι, οι απαντήσεις που θα δίνει σε διάφορα ερωτήματα μπορεί να είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους.
Η επιβολή ενός στυγνού ολοκληρωτικού καθεστώτος που θα φέρει τη σφραγίδα της Τεχνητής Νοημοσύνης θα γίνει σχετικά εύκολα και επειδή θα βρει απροσδόκητα πολλούς συμμάχους. Ας μη λησμονούμε ότι σημαντική σε αριθμό μερίδα του κοινού έχει επηρεαστεί πολύ από τον συρμό της εποχής μας, να έχει δηλαδή απόλυτη εμπιστοσύνη σε οτιδήποτε παρουσιάζεται σαν «επιστήμη».
Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι απορριπτέα. Αντιθέτως, μπορεί να αξιοποιηθεί από την ανθρωπότητα για να βελτιωθεί η καθημερινότητα των πολιτών, να θεραπευτούν ασθένειες, να εξοικονομηθεί πολύτιμος χρόνος αλλά και χρήμα που δαπανούν ο Μολώχ της διαφθοράς του Δημοσίου και η γραφειοκρατία. Όμως, την πολιτική πρέπει να την ασκούν άνθρωποι, όχι προγράμματα.
Η απαξίωση της πολιτικής διαδικασίας λόγω της διαφθοράς, της ανικανότητας, της φιλαυτίας εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά δεν συνεπάγεται την κατάργηση των εκλογών και του ιδίου του πολιτεύματος.
Κι αν σήμερα μιλάμε για καθεστώς ανευθυνότητας και ατιμωρησίας των πολιτικών, τι θα έχουμε να πούμε για τις ευθύνες ενός προγράμματος Τεχνητής Νοημοσύνης που έσφαλε ή το χειραγώγησαν κάποιοι για να σφάλει;
