Ανατρέπεται η κρατούσα θεωρία για την ανθρώπινη εξέλιξη.
Το 1990, ένα αρχαίο ανθρώπινο κρανίο ανακαλύφθηκε στην επαρχία Χουμπέι της Κίνας, το οποίο είχε παραμορφωθεί έντονα κατά τη διάρκεια της απολίθωσης καθιστώντας δύσκολη την αξιολόγηση της σημασίας του. Μια νέα ανάλυση δείχνει τώρα ότι το κρανίο ανήκει σε έναν πρώιμο κλάδο μιας γενεαλογίας του είδους μας που χαρακτηρίζεται από τους ανθρωπολόγους «αδελφική» σε ένα εύρημα που μπορεί να ανατρέψει την κατανόησή μας για το πώς εξελίχθηκε η ανθρώπινη εξέλιξη τα τελευταία περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προηγμένες τεχνικές σάρωσης και ψηφιακής ανακατασκευής για να προσδιορίσουν το αρχικό σχήμα του κρανίου το οποίο χρονολογείται μεταξύ 940,000 και 1,1 εκατομμυρίων ετών και το συνέκριναν με περισσότερα από 100 άλλα ανθρώπινα απολιθώματα. Υποστηρίζουν ότι φαίνεται να είναι το αρχαιότερο γνωστό μέλος μιας εξελικτικής γενεαλογίας που περιλαμβάνει και τους μυστηριώδεις Ντενίσοβανς, οι οποίοι αργότερα εξαπλώθηκαν σε μεγάλο μέρος της Ασίας και διασταυρώθηκαν με τον Homo sapiens.
Το κρανίο, που ονομάστηκε Yunxian 2, φαίνεται να ανήκε σε άνδρα ηλικίας 30-40 ετών σύμφωνα με τον παλαιοανθρωπολόγο Ξιτζούν Νι του Πανεπιστημίου Φουντάν και του Ινστιτούτου Παλαιοντολογίας Σπονδυλωτών και Παλαιοανθρωπολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη.
Τα είδη της ανθρώπινης εξελικτικής γραμμής ονομάζονται ανθρωπίδες. Το κρανίο είχε αρχικά αποδοθεί προσωρινά στο είδος Homo erectus, το οποίο είχε σωματικές αναλογίες παρόμοιες με τις δικές μας αλλά μικρότερο εγκέφαλο και διαφορετικά χαρακτηριστικά στο πρόσωπο. Ωστόσο, η νέα ανάλυση έδειξε ότι παρουσίαζε γνωρίσματα που δεν ταίριαζαν με τον Homo erectus.
«Έχει μακρύ, χαμηλό κρανίο και υποχωρημένο μέτωπο πίσω από έντονο υπερόφρυο τόξο, αλλά το εκτιμώμενο μέγεθος του εγκεφάλου είναι το μεγαλύτερο που έχει καταγραφεί μέχρι τώρα για οποιοδήποτε ανθρωπίδη της ηλικίας αυτής. Το πρόσωπο είναι μεγάλο, με πλατιά και μπροστά στραμμένα ζυγωματικά και μεγάλη μύτη με προεξέχουσα ράχη, αλλά χωρίς την έντονη μεσοπροσωπική προβολή που βρίσκουμε στους Νεάντερταλ», εξηγεί ο ανθρωπολόγος και συν-συγγραφέας της μελέτης Κρις Στρίγκερ από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.
Τα ευρήματα
Το κρανίο είχε μερικώς θρυμματιστεί και παραμορφωθεί από την πίεση και τις κινήσεις του εδάφους κατά τη διάρκεια και μετά την απολίθωση. Οι ερευνητές τοποθέτησαν το εύρημα σε μια ασιατική εξελικτική γενεαλογία ομόνινων που περιλαμβάνει το είδος Homo longi (γνωστό από απολιθώματα, όπως ένα κρανίο που βρέθηκε στην πόλη Χαρμπίν της Κίνας), καθώς και τους Ντενίσοβανς. Ο Νι ανέφερε ότι το κρανίο μοιράζεται κοινά χαρακτηριστικά με αυτά τα είδη, όπως ευρεία και ογκώδη υπερώα, χαμηλά και επίπεδα ζυγωματικά, διευρυμένη περιοχή στο πίσω μέρος του κεφαλιού και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στην περιοχή του αυτιού.
Η ύπαρξη των Ντενίσοβανς έγινε γνωστή μόλις το 2010, όταν βρέθηκαν λείψανά τους στο σπήλαιο Ντενίσοβα της Σιβηρίας, με απολιθώματα να ανακαλύπτονται αργότερα και αλλού στην Ασία. Οι Νεάντερταλ και οι Ντενίσοβανς είχαν σημαντική αλληλεπίδραση με τον Homo sapiens, συμπεριλαμβανομένης της διασταύρωσης, πριν εξαφανιστούν για λόγους που δεν έχουν ακόμη αποσαφηνιστεί. Εξαιτίας αυτών των αρχαίων διασταυρώσεων, πολλοί άνθρωποι σήμερα στην Ασία αλλά και αλλού φέρουν DNA από Ντενίσοβανς.
Τα ευρήματα αυτά ενδέχεται να αλλάξουν την κατανόησή μας για την πορεία της ανθρώπινης εξέλιξης τον τελευταίο περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια, σε σχέση με τα μέλη του γένους Homo.
Οι ερευνητές προτείνουν ότι πέντε βασικοί κλάδοι (clades) ανθρώπων με μεγάλο εγκέφαλο στην Αφρική, την Ευρώπη και την Ασία άρχισαν να αποκλίνουν μεταξύ τους πριν από περισσότερο από ένα εκατομμύριο χρόνια. Αυτοί οι κλάδοι οδήγησαν στον Homo sapiens, τον Homo longi και τους Ντενίσοβανς, τους Νεάντερταλ (Homo neanderthalensis), τον Homo heidelbergensis (γνωστό αρχικά από μια κάτω γνάθο που βρέθηκε στη Γερμανία) και τον Homo erectus.
Naftemporiki.gr
