Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Όσο πλησιάζουμε στη ΔΕΘ και εν όψει των πρώτων μετακαλοκαιρινών δημοσκοπήσεων, ο πανικός στο Μαξίμου μεγαλώνει. Ήδη οι έως τώρα μετρήσεις δείχνουν ότι πνίγεται η κυβέρνηση στα ίδια της τα ψέματα…
Οι μηχανισμοί διαρροών άρχισαν να δουλεύουν πυρετωδώς, προαναγγέλλοντας από χθες πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξαγγείλει «τη μεγαλύτερη μείωση άμεσων φόρων στην ιστορία». Μια δήθεν «σωτήρια» εξαγγελία που ωστόσο κρύβει -εκτός των άλλων- την ίδια παλιά αδικία και φορολογική στρέβλωση που εδώ και χρόνια στραγγαλίζει τους πολλούς.
Την ίδια ώρα ακούγονται και ψίθυροι για «σεισάχθεια» στα χρέη των τελευταίων ετών προς το Δημόσιο και τις ασφαλιστικές εισφορές, με μεγάλες διευκολύνσεις και σημαντικό κούρεμα. Μια απέλπιδα προσπάθεια δηλαδή να ανακουφιστούν οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι, να δοθεί μια ανάσα σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά που πνίγονται μέσα στην κρίση, αλλά και να κατευνάσει τις αυξανόμενες αντιδράσεις, να κερδηθεί χρόνος μέχρι να κοπάσει η φουρτούνα…
Αυτές οι φήμες από μόνες τους αποκαλύπτουν την απόγνωση στην οποία έχει περιέλθει το κυβερνητικό επιτελείο και το άγχος του να αναστρέψει το κλίμα που τους συνθλίβει, παίζοντας πάλι ένα παιχνίδι εξαγοράς ψήφων για να αντισταθμίσει και να «ξεπλύνει» όλα τα άλλα τους ανομήματα. Ύστερα από χρόνια πολιτικής που κατάφεραν να φέρουν το δημόσιο χρέος και τους φόρους στα ύψη, το αφήγημα της ανάπτυξης μοιάζει να καταρρέει και η κυβέρνηση ψάχνει απεγνωσμένα για ένα «success story» που θα σταματήσει την πτώση της…
Ωστόσο κι αυτή ακόμα η προαναγγελία για μείωση των άμεσων φόρων μπορεί να είναι δελεαστική, αλλά παρακάμπτει το βασικό πρόβλημα: την τεράστια στρέβλωση στην κατανομή φόρων ανάμεσα σε άμεσους και έμμεσους φόρους, που μετατρέπει τους Έλληνες σε «πληρωτές» ενός δυσανάλογα επαχθούς φορολογικού βάρους!
Ειδικά για τη χώρα μας τα επίσημα στοιχεία είναι αμείλικτα. Η αναλογία άμεσων προς έμμεσους φόρους στην Ελλάδα είναι αποκαρδιωτική, καθώς πάνω από το 60% των φορολογικών εσόδων προέρχεται από έμμεσους φόρους – ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου ο μέσος όρος κινείται γύρω στο 35%.
Την ίδια ώρα οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούν να εξισορροπήσουν το φορολογικό τους σύστημα προς όφελος της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες έχουν πιο ισορροπημένο μείγμα, με μεγαλύτερο μερίδιο άμεσων φόρων, ενώ οι χώρες με ισχυρά κοινωνικά κράτη, όπως οι Σκανδιναβικές, φορολογούν ιδιαίτερα αυστηρά εισοδήματα και περιουσία…
Η Ελλάδα παραμένει από τις πιο άδικες χώρες της Ευρώπης στο φορολογικό πεδίο. Και τώρα πάει να μειώσει τους άμεσους φόρους, αυτούς που αφορούν τους πιο εύπορους και τις επιχειρήσεις, ενώ αφήνει ανέγγιχτους τους έμμεσους, που φορτώνουν δυσβάσταχτα βάρη στις πλάτες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Σε απλά λόγια, οι έμμεσοι φόροι είναι «πλατιοί», αλλά αναλογικά πιο επώδυνοι για τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, αφού όλοι πληρώνουν τον ίδιο ΦΠΑ, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους…
