Τρεις ημέρες μετά τη συνάντηση κορυφής Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα, ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι, συνοδευόμενος από επτά Ευρωπαίους ηγέτες, μεταβαίνει στον Λευκό Οίκο για να πείσει τον Αμερικανό πρόεδρο να παράσχει εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία.
Θα υπάρξει χώρος για όλους στο Οβάλ Γραφείο; ´Η θα δει, αρχικά μόνο του τον Ζελένσκι ο Τραμπ; Αφήνοντας τους «επτά» – τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, τον Γερμανό καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς, τον Γ.Γ. του ΝΑΤΟ , Μαρκ Ρούτε, την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τον Βρετανό πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ, τον Φινλανδό πρόεδρο Αλεξάντερ Στουμπ και την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, να περιμένουν στην …εξώπορτα;
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια αντι-σύνοδο κορυφής, μετά τη συνάντηση στην Αλάσκα, όπου ο Τραμπ έστρωσε το κόκκινο χαλί για τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν. «Μια συνάντηση που οδήγησε πολλούς στις Βρυξέλλες να κουνούν το κεφάλι τους», τονίζουν Ευρωπαίοι διπλωμάτες.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν κατανοήσει ξεκάθαρα τη σημασία της σημερινής αντι-συνάντησης και αυτή τη φορά θα προσπαθήσουν να μην ταπεινωθεί δημόσια ο Ουκρανός πρόεδρος, όπως συνέβη στις 28 Φεβρουαρίου. «Σκοπεύουν να σταθούν ενωμένοι, για να δείξουν ότι η Ευρώπη είναι ενωμένη και ότι δεν θα επιτρέψει να διαλυθεί η Ουκρανία από τη ρωσική αρκούδα και τον αμερικανικό αετό», τονίζουν στη «Ναυτεμπορική» διπλωματικές πηγές στις Βρυξέλλες.
Πάνω από τρεισήμισι χρόνια μετά την εισβολή του ρωσικού στρατού, ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ελπίζουν να καταλήξουν στο περίγραμμα ενός πιθανού ειρηνευτικού σχεδίου. Οι συζητήσεις θα ασχοληθούν κυρίως με το ζήτημα της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, τις εγγυήσεις ασφαλείας που θα μπορούσαν να παρασχεθούν στο Κίεβο και τον ρόλο της Ευρώπης.
Εχει η Ευρώπη ρόλο;
Ο Τραμπ έχει επανειλημμένα υιοθετήσει τις απαιτήσεις του Κρεμλίνου σχεδόν λέξη προς λέξη. Είχε υποσχεθεί να εργαστεί για μια γρήγορη κατάπαυση του πυρός. Τώρα προτιμά να διαπραγματευτεί μια ειρηνευτική συμφωνία αμέσως, πριν σιγήσουν τα όπλα. Ακριβώς όπως είχε ευχηθεί ο Πούτιν. Η φον ντερ Λάιεν έσπευσε πάντως να καθησυχάσει τους Ευρωπαίους, επαινώντας τον πρόεδρο Τραμπ για τη δέσμευσή του στην ειρήνη. «Χαιρετίζουμε την προθυμία του προέδρου Τραμπ να συμβάλει στις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία παρόμοιες με εκείνες που προβλέπονται στο Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ. Ο συνασπισμός των προθύμων, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι έτοιμος να συνεισφέρει», δήλωσε η φον ντερ Λάιεν . Το Άρθρο 5 της στρατιωτικής συμμαχίας ορίζει βέβαια ότι εάν μια χώρα μέλος δεχθεί επίθεση, όλα τα υπόλοιπα μέλη πρέπει να την υποστηρίξουν. Θα πράξει κάτι τέτοιο ο Τραμπ; Πολλοί αμφιβάλουν πλέον…
Πριν από τη συνάντησή του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αλάσκα, ο Αμερικανός πρόεδρος είχε δεσμευτεί να εξασφαλίσει την παύση των εχθροπραξιών, απειλώντας μάλιστα τη Ρωσία με κυρώσεις. Μετά τη σύνοδο κορυφής στο Ανκορατζ, ο Τραμπ φαίνεται να άλλαξε γνώμη. «Όλοι έκριναν ότι ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί ο πόλεμος (…) είναι να καταλήξουμε απευθείας σε μια ειρηνευτική συμφωνία», εξήγησε στο δίκτυό του Truth Social. Εγκαταλείποντας το σενάριο της άμεσης εκεχειρίας.
Η εγκατάλειψη του σεναρίου της εκεχειρίας από τον Ντόναλντ Τραμπ μοιάζει με νίκη για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος απαιτεί από την αρχή μια «ειρηνευτική συμφωνία» , η οποία, όπως λέει, αντιμετωπίζει τις «βασικές αιτίες» του πολέμου, ξεκινώντας από την μη συμμετοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Το Κίεβο βλέπει αυτή την άρνηση της εκεχειρίας ως έναν τρόπο για να κερδίσει η Μόσχα χρόνο για να συνεχίσει την επίθεσή της και να επεκτείνει τις εδαφικές της κατακτήσεις, καθώς ο ρωσικός στρατός έχει κερδίσει έδαφος στο πεδίο των μαχών , τις τελευταίες εβδομάδες.
Μείωση της σημασίας Ε.Ε. και ΝΑΤΟ
Οι Ευρωπαίοι κάνουν πώς δεν καταλαβαίνουν ότι ο Τραμπ θέλει να μειώσει τη σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης… και του ΝΑΤΟ. Αλλωστε είχε καταστήσει σαφές, μιλώντας μαζί με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στις 25 Ιουλίου, ότι «το ΝΑΤΟ είναι σε μεγάλο βαθμό το ίδιο με την Ε.Ε. . Όχι το ίδιο, αλλά αρκετά κοντά. Σε μεγάλο βαθμό».
Αυτή η δήλωση έγινε στο Τέρνμπερι της Σκωτίας στο σαλόνι ενός γκολφ κλαμπ που ανήκει στον Τραμπ, καθώς πέρασε 13 λεπτά διαβάζοντας από ένα κομμάτι χαρτί, διπλωμένο στα τέσσερα, τους όρους μιας συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ.
Μια σκηνή ταπεινωτικής υποταγής της Ε.Ε., που θύμιζε την ανάγνωση των όρων της συνθηκολόγησης με μια ηττημένη χώρα. Πώς να περιγράψει κανείς μια συμφωνία, που επιβάλλει δασμούς 15% και απαιτεί από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αγοράσουν ενέργεια αξίας 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε τιμές έως και τέσσερις φορές υψηλότερες από αυτές που πληρώνει η Ευρώπη για ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Οι Ευρωπαίοι πρέπει επίσης να δώσουν επιπλέον 600 δισεκατομμύρια δολάρια σε επενδύσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και να ανοίξουν τις αγορές τους σε αμερικανικά προϊόντα χωρίς περιορισμούς.
«Η εξέλιξη αυτή κατέστησε σαφές ότι η φιλοδοξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνει ένα είδος νέας γεωπολιτικής και στρατιωτικής ένωσης, έχει περικοπεί σημαντικά.Σηματοδοτεί το τέλος της οικονομικής ισχύος της Ε.Ε. και επιβάλλει την ίδια την θανατική ποινή στα όνειρά της», εκτιμούν Ευρωπαίοι αναλυτές, μιλώντας στη «Ναυτεμπορική».
«Έπαιξαν και έχασαν»
Η Ευρώπη επιβεβαιώνει δυστυχώς την αυτοκτονική της συμπεριφορά, έχοντας συνεργήσει στο σαμποτάζ των αγωγών Nord Stream από τις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο του 2022, το οποίο κατέστρεψε την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, ιδίως της Γερμανίας.
«Ο λόγος για μια τέτοια απόφαση είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει και είναι πρόθυμη να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να κρατήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες αγκυροβολημένες στην Ευρώπη και ενεργά εμπλεκόμενες στην ασφάλειά της. Αλλά με ποιο τίμημα;» διερωτώνται οι ίδιες πηγές.
Αν εξαρτιόταν από τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, ο αντικαταστάτης του Ζελένσκι θα ήταν ο πρώην στρατηγός Ζαλούζνι , ο οποίος θα συνέχιζε τον πόλεμο και θα παρείχε ένα νέο πρόσωπο, προφανώς λιγότερο αφοσιωμένο στο όργιο της διαφθοράς που απολαμβάνει η κυβέρνηση στην Ουκρανία.
Αν την απόφαση ελάμβαναν οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, ο επιλεγμένος αντικαταστάτης του Ζελένσκι θα ήταν ο Ρουστέμ Ούμεροφ, ένας εκατομμυριούχος επιχειρηματίας και πρώην υπουργός Άμυνας, ένας μουσουλμάνος Τάταρος, ο οποίος ολοκλήρωσε το λύκειο στις ΗΠΑ και έχει σχέση με τους αμερικανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς.