Πρόκειται για μια διαστημική κιβωτό που κέρδισε διαγωνισμό για σκάφη μακρινών αποστολών.
Με τις υπάρχουσες τεχνολογικές δυνατότητες που διαθέτουμε το να επισκεφτούμε άλλα αστρικά συστήματα του γαλαξία μας η κάποιον εξωπλανήτη είναι προς το παρόν ανέφικτη. Η προσπάθεια εξεύρεσης βιώσιμων τρόπων για να αποικήσουμε αρχικά το ηλιακό μας σύστημα και στη συνέχεια το γαλαξία είναι όμως συνεχείς και νέες ιδέες και προτάσεις πέφτουν στο τραπέζι.
Στο πλαίσιο αυτό οργανώθηκε ένας διαγωνισμός για τον σχεδιασμό διαστημοπλοίων που θα επιτρέψουν τα επανδρωμένα διαστρικά ταξίδια. Το πρώτο βραβείο κέρδισε ένα σκάφος βγαλμένο κυριολεκτικά από ταινία επιστημονικής φαντασίας το οποίο υπόσχεται να μεταφέρει εκατοντάδες ανθρώπους στο κοντινότερο στη Γη κατοικήσιμο, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, εξωπλανήτη.
Οι ομάδες που συμμετείχαν στον διαγωνισμό Project Hyperion Generation Ship Competition ήταν διεπιστημονικές και έπρεπε να περιλαμβάνουν τουλάχιστον έναν αρχιτεκτονικό σχεδιαστή, έναν μηχανικό και έναν κοινωνικό επιστήμονα (όπως κοινωνιολόγο, ανθρωπολόγο κ.λπ.).
Κάθε ομάδα είχε ως αποστολή να σχεδιάσει διαστημόπλοια με αυτάρκη οικοσυστήματα, που θα περιλάμβαναν κατοικίες και γεωργική δραστηριότητα καθώς και άλλα απαραίτητα συστήματα υποστήριξης ζωής, ώστε να διασφαλιστεί η επιβίωση για πολλές γενιές. Σύμφωνα με τους κανονισμούς του διαγωνισμού, τα πλοία έπρεπε να προσφέρουν:
- Κατοικησιμότητα για 1.000 ± 500 άτομα επί αιώνες
- Τεχνητή βαρύτητα μέσω περιστροφής
Μια κοινωνία που διασφαλίζει καλές συνθήκες διαβίωσης, συμπεριλαμβανομένων βασικών αναγκών όπως καταφύγιο, ένδυση και άλλες ουσιώδεις παροχές
Ανθεκτικά συστήματα υποστήριξης ζωής για τρόφιμα, νερό, απόβλητα και την ατμόσφαιρα
Μηχανισμούς μεταβίβασης γνώσης για τη διατήρηση του πολιτισμού και της τεχνολογίας
Επιπλέον οι διαστημικές τους ιδέες έπρεπε να δείχνουν πώς θα μπορούσαν να επιτύχουν μέγιστη ταχύτητα 10% της ταχύτητας του φωτός ώστε να φτάσουν στον κοντινότερο κατοικήσιμο εξωπλανήτη, τον Proxima b, που βρίσκεται περίπου 4,25 έτη φωτός από τη Γη, σε περίπου 250 χρόνια.
Το πρώτο βραβείο
Η ομάδα Chrysalis, από την Ιταλία, αποτελούνταν από τον Giacomo Infelise (αρχιτέκτονα και σχεδιαστή τοπίου), τη Veronica Magli (οικονομολόγο και καινοτόμο), τον Guido Sbrogio (αστροφυσικό και μηχανικό), τη Nevenka Martinello (περιβαλλοντική μηχανικό και ελεύθερη καλλιτέχνη) και τη Federica Chiara Serpe (ψυχολόγο, ηθοποιό και καλλιτέχνιδα).
Το διαστημόπλοιο που σχεδίασαν βραβεύτηκε ως το καλύτερο και αποτελείται από μια κυλινδρική, αρθρωτή δομή, που ελαχιστοποιεί το εμπρόσθιο τμήμα ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος συγκρούσεων με μικρομετεωρίτες και διαστημικά θραύσματα (MMOD), καθώς και οι δομικές καταπονήσεις κατά τη φάση επιτάχυνσης και επιβράδυνσης.
Το πλοίο έχει μήκος 58,000 μέτρα και διάμετρο 6,000 μέτρα, με συνολική μάζα 2,4 δισεκατομμυρίων τόνων. Χρησιμοποιεί σύστημα πρόωσης Direct Fusion Drive (DFD) με καύσιμα Ήλιο-3 (³He) και δευτέριο (²H ή D), για την παραγωγή επιτάχυνσης 0,1 g (0,98 m/s²). Μετά από ένα έτος επιτάχυνσης, η ομάδα υπολογίζει ταξίδι διάρκειας τουλάχιστον 400 ετών, και ένα έτος επιβράδυνσης όταν προσεγγίσουν τον Proxima b.
Το κατοικήσιμο τμήμα, στο εμπρόσθιο μέρος, περιλαμβάνει ένα ομοαξονικό περιστρεφόμενο σύστημα, με διαδοχικά επίπεδα που περιλαμβάνουν από έξω προς τα μέσα:
Παραγωγή τροφής και οικοσυστήματα
Κοινόχρηστους χώρους
Κατοικίες και κήπους
Υποδομές
Αποθήκες
Τον κεντρικό άξονα
Κάθε «κέλυφος» περιστρέφεται συνεχώς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού για να προσομοιώσει τη βαρύτητα της Γης και να παρέχει όλα τα απαραίτητα για τη στήριξη των περίπου 600 επιβατών. Στην πρόσοψη του σκάφους βρίσκεται ο «Θόλος του Κόσμου» (Cosmo Dome), που προσφέρει τη δυνατότητα στους επιβάτες να παρατηρούν το Διάστημα και να χαλαρώνουν σε συνθήκες χαμηλής βαρύτητας.
Το σχέδιο προβλέπει επίσης εναλλακτικό σύστημα περιστροφής για μείωση των διαταραχών, όπου τα μονά αριθμημένα κελύφη περιστρέφονται δεξιόστροφα και τα ζυγά αριστερόστροφα.
Όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου του i4is:
«Το Chrysalis εντυπωσίασε την επιτροπή με τη συνοχή του σε επίπεδο συστημάτων και τον καινοτόμο σχεδιασμό του αρθρωτού χώρου διαβίωσης, αλλά και με το βάθος των λεπτομερειών του, όπως η διαστημική κατασκευή και η αξία της προετοιμασίας του πληρώματος στην Ανταρκτική. Ο αρθρωτός σχεδιασμός του προσφέρει ευελιξία και συνδεσιμότητα, υποστηρίζοντας τη λειτουργικότητα και την κλιμάκωση. Η μεγάλη κατασκευή του Θόλου προσθέτει μια δραματική, κινηματογραφική ποιότητα που θυμίζει κλασική επιστημονική φαντασία, ενώ ο συνολικός σχεδιασμός – που καλύπτει όχι μόνο την αρχιτεκτονική αλλά και το πώς θα κατασκευαστεί το σκάφος – είναι αξιοσημείωτα ισχυρός».
Naftemporiki.gr
