Ας δούμε τα πράγματα αναλυτικά. Το τμήμα Πάτρα-Πύργος, μήκους 75 χιλιομέτρων, αποτελούσε αρχικά μέρος της σύμβασης παραχώρησης της Ολυμπίας Οδού από το 2008. Παρατήρηση πρώτη: Σήμερα έχουμε 31 Ιουλίου 2025! Πέρασαν, δηλαδή, 17 χρόνια. Παρατήρηση δεύτερη: αυτό που παραδίδεται αύριο είναι τα 65 χιλιόμετρα του αυτοκινητόδρομου -τα υπόλοιπα 10 θα παραδοθούν σε… τρεις μήνες! Παρατήρηση τρίτη: σημειώνουμε ήδη από τώρα ότι είναι άγνωστο το ακριβές ποσό που κατασπαταλήθηκε για την κατασκευή του έργου, καθώς υπάρχουν άπειρες τιμολογήσεις, υπερτιμολογήσεις, που χάνονται στα βάθη… δεκαετιών.
Αλλά, ας επιστρέψουμε στην εξιστόρηση: Ο αρχικός προϋπολογισμός για αυτό το τμήμα, αν και ποτέ δεν ορίστηκε μονοσήμαντα σε μία τιμή λόγω της πολυπλοκότητας του έργου, εκτιμήθηκε τότε σε περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ. Ένα ποσό διόλου ευκαταφρόνητο.
Τι συνέβη όμως στη συνέχεια; Το έργο μετατράπηκε σε έναν βάλτο καθυστερήσεων. Εν μέσω της οικονομικής κρίσης, γύρω στο 2013, το τμήμα απεντάχθηκε από την παραχώρηση της Ολυμπίας Οδού. Στη συνέχεια «κόπηκε» σε οκτώ μικρότερες εργολαβίες, με το πρόσχημα της «ταχύτερης υλοποίησης». Οι εργολαβίες κηρύχθηκαν άγονες, υπήρξαν δικαστικές διαμάχες, οι εργολάβοι δεν πληρώνονταν ή δεν εκτελούσαν το έργο, και ο δρόμος παρέμενε ημιτελής, αποτελώντας ένα μνημείο διασπάθισης δημόσιου χρήματος.
Το συνολικό κόστος του έργου, για να ολοκληρωθεί, επανεκτιμάται πλέον στα 295 εκατομμύρια ευρώ. Από εδώ και πέρα αρχίζει το πάρτι. Σύμφωνα με σειρά δημοσιευμάτων το κόστος εκτοξεύεται καθώς:
— Τον Απρίλιο του 2025 το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ενέκρινε την παροχή επιπλέον αποζημιώσεων ύψους περίπου 115 εκατομμυρίων ευρώ, αυξάνοντας το κόστος του έργου κατά…36%, με κύρια αιτιολόγηση την αύξηση των υλικών! Αναλυτικά, βάσει της απόφασης του διαιτητικού δικαστηρίου επιδικάστηκαν 53 εκατ. ευρώ για το επιπρόσθετο κόστος των υλικών, 18 εκατ. ευρώ για τις καθυστερήσεις στον κατασκευαστή και 11 εκατ. ευρώ για τις καθυστερήσεις στον παραχωρησιούχο. Επιπλέον, το Δημόσιο ζήτησε από τον κατασκευαστή να προχωρήσει σε επιτάχυνση των εργασιών, αναλαμβάνοντας το κόστος αυτών, που υπολογίστηκε σε 27 εκατ. ευρώ.
— Επιπρόσθετα με απόφαση του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών υλοποιήθηκαν πρόσθετες συμπληρωματικές εργασίες στον αυτοκινητόδρομο, εντός του ορίου του έργου Παραχώρησης, οι οποίες περιλαμβάνουν επέκταση και ασφαλτόστρωση παράπλευρου οδικού δικτύου και διαμορφώσεις κόμβων. Οι εργασίες αυτές κοστολογούνται στα 72,5 εκατ. ευρώ, περίπου, και θα χρηματοδοτηθούν από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.
Αυτά τα χρήματα δίνονται ως αποτέλεσμα διαιτησίας μεταξύ της «Ολυμπίας Οδού» και του Δημοσίου, για την επιτάχυνση των εργασιών (!!!) -κατά… τρεις ολόκληρους μήνες- και για συμπληρωματικά έργα που «κρίθηκαν απαραίτητα».
Αν αθροίσουμε αυτές τις πρόσφατες αυτές επιπλέον “εισφορές” του λαού προς τους μεγαλοεργολάβους (115 + 72,5 εκατ.), βλέπουμε ότι μιλάμε για περίπου 187,5 εκατομμύρια ευρώ πρόσθετο κόστος που προκύπτει από καθυστερήσεις και αναπροσαρμογές. Αυτά τα χρήματα, που προέρχονται από τον ιδρώτα των εργαζομένων, δεν πήγαν σε ανάπτυξη ή σε ποιοτικές υποδομές στην ώρα τους, αλλά σε αποζημιώσεις και υπερκοστολογήσεις προς τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που έχουν αναλάβει το έργο.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, παρουσιάζει ως επιτυχία την ολοκλήρωση ενός έργου που ξεκίνησε με ένα κόστος και τελειώνει με ένα πολλαπλάσιο, αφού η ολική επιβάρυνση από την αρχή μέχρι το τέλος, μαζί με όλες τις «κρυφές» και φανερές αποζημιώσεις, προσεγγίζει πλέον τουλάχιστον τα 500 εκατομμύρια ευρώ (άλλα δημοσιεύματα έχουν υπολογίσει από 700 εκατ. μέχρι και… 1 δισ. ευρώ το κόστος του έργου), αν υπολογίσουμε σωρευτικά όλες τις δαπάνες από την αρχική σύμβαση μέχρι σήμερα. Δηλαδή, πληρώσαμε 6,6 εκατ. ευρώ για κάθε χιλιόμετρο δρόμου!
Σε αυτήν την εξίσωση, πάντως, καλό είναι να προσθέσουμε και τα νέα διόδια, που θα πολλαπλασιάσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη των μεγαλοεργολάβων.
