Μια νέα μελέτη από το SwRI, μόλις επιβεβαίωσε θεωρητικά μοντέλα δεκαετιών, γύρω από την ηλιακή μαγνητική επανασύνδεση της ατμόσφαιρας. Οι επιστήμονες κατάφεραν επιτέλους να λύσουν ένα μεγάλο μυστήριο γύρω από τον Ήλιο, επιβεβαιώνοντας μια θεωρία 70 ετών, που περίμενε αυτή ακριβώς τη μελέτη για να θεωρηθεί σωστή. Τα δεδομένα έρχονται από το Parker Solar Probe της NASA, που δημιούργησε το σκάφος για να μπορεί να πετάξει μέσα στην ανώτερη ηλιακή ατμόσφαιρα και να πάρει ακριβείς μετρήσεις από αυτό, απαντώντας σε πάρα πολλά ερωτήματα.
Η μαγνητική επανασύνδεση συμβαίνει όταν οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου στο πλάσμα, διακόπτονται και επανασυνδέονται, απελευθερώνοντας τεράστιες ποσότητες αποθηκευμένης ενέργειας. Στην περίπτωση του Ήλιου, αυτή η απελευθέρωση είναι που προκαλεί την ηλιακή δραστηριότητα, δημιουργώντας τις ηλιακές καταιγίδες και οι ηλιακές εκλάμψεις που χτυπάνε την Γη. Είναι αυτό το φαινόμενο που δημιουργεί τον διαστημικό καιρό των ηλιακών συστημάτων και πλέον με αυτή την ανακάλυψη μπορούμε να προβλέψουμε τις στεμματικές εκτινάξεις μάζας, τις ηλιακές εκτινάξεις και τα διάφορα διαστημικά καιρικά φαινόμενα. Με αυτό θα μπορούμε να είμαστε προετοιμασμένοι για φαινόμενα που μπορούν να επηρεάσουν δορυφόρους, συστήματα επικοινωνιών και δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας στον πλανήτη μας.
«Η επανασύνδεση λειτουργεί σε διαφορετικές χωρικές και χρονικές κλίμακες, σε διαστημικό πλάσμα που κυμαίνεται από τον Ήλιο έως τη μαγνητόσφαιρα της Γης, σε εργαστηριακά περιβάλλοντα και σε κοσμικές κλίμακες», δήλωσε ο Δρ. Ritesh Patel, ερευνητής στο Τμήμα Επιστήμης και Εξερεύνησης Ηλιακού Συστήματος του SwRI στο Boulder του Κολοράντο, και επικεφαλής συγγραφέας μιας νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Nature Astronomy. «Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, έχουμε καταφέρει να εντοπίσουμε την επανασύνδεση στο ηλιακό στέμμα μέσω απεικόνισης και φασματοσκοπίας. Η ανίχνευση in situ ήταν δυνατή στη μαγνητόσφαιρα της Γης με την εκτόξευση αποστολών όπως η αποστολή Magnetospheric Multiscale (MMS) της NASA. Παρόμοιες μελέτες στο ηλιακό στέμμα, ωστόσο, κατέστησαν δυνατές μόνο όταν εκτοξεύτηκε το Parker Solar Probe της NASA το 2018».
Κοινώς, μέχρι σήμερα δεν είχαμε τα μέσα να πάρουμε ακριβείς μετρήσεις για την πλήρη κατανόηση του φαινομένου. Τώρα όμως, έχουμε το Parker Solar Probe, που μας έδωσε τις πολυπόθητες μετρήσεις από την ανώτερη ατμόσφαιρα του Ήλιου, κάτι που συμπλήρωσε τα τεράστια κενά που είχαμε στις γνώσεις μας για τον Ήλιο.
Η αποστολή MMS της NASA, με επικεφαλής τον SwRI, έδωσε στους επιστήμονες μια ιδέα για το πως συμβαίνει η επανασύνδεση σε περιβάλλοντα κοντά στη Γη, όμως σε αρκετά μικρότερη κλίμακα. Οι παρατηρήσεις του Parker Solar Probe του 2022, μας έδωσαν όμως αυτό που χρειαζόμαστε, μέσω των πτήσεών του. Το SwRI θα εργαστεί στη συνέχεια για να προσδιορίσει εάν μηχανισμοί επανασύνδεσης που συνοδεύονται από αναταράξεις ή διακυμάνσεις και κύματα των μαγνητικών πεδίων υπάρχουν στις ηλιακές περιοχές που το Parker Solar Probe αναγνώρισε ότι έχουν ενεργή επανασύνδεση.
«Η συνεχιζόμενη εργασία παρέχει ανακαλύψεις σε διαφορετικές κλίμακες, οι οποίες μας επιτρέπουν να δούμε πώς μεταφέρεται η ενέργεια και πώς επιταχύνονται τα σωματίδια», δήλωσε ο Patel. «Η κατανόηση αυτών των διεργασιών στον Ήλιο μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη πρόβλεψη της ηλιακής δραστηριότητας και να βελτιώσει την κατανόησή μας για το περιβάλλον κοντά στη Γη».
To Parker Solar Probe ανήκει στο πρόγραμμα Living with a Star της NASA, με στόχο να μελετήσει τα φαινόμενα του Ήλιου, που επηρεάζουν τη Γη και την κοινωνία μας.
