Μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση δημοσίευσε η Grant Thornton για λογαριασμό της ΕΒΙΚΕΝ, του φορέα που εκπροσωπεί τις ελληνικές ενεργοβόρες βιομηχανίες.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, το κόστος εξισορρόπησης, δηλαδή το κόστος του ρεύματος που αγοράζεται έκτακτα από τον ΑΔΜΗΕ για να καλύψει αποκλίσεις μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, στην Ελλάδα αντιστοιχεί στο 12% της μέσης τιμής του ρεύματος, ενώ στην Ιταλία μόλις στο 3%.
Έτσι, αν και η χονδρική τιμή του ρεύματος στην Ελλάδα εμφανίζεται φθηνότερη από την ιταλική, το συνολικό τελικό κόστος καταλήγει υψηλότερο λόγω των σημαντικά αυξημένων χρεώσεων εξισορρόπησης.
Και μιλάμε για την Ιταλία, μια χώρα με έξι φορές μεγαλύτερη ετήσια κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας από την Ελλάδα.
Ειδικότερα, ενώ το 2023 η Ελλάδα πλήρωνε 5,6 €/MWh περισσότερα από την Ιταλία σε κόστος εξισορρόπησης, το 2025 η διαφορά αυτή εκτοξεύτηκε στα 14 €/MWh μέσα στους πρώτους τέσσερις μήνες του έτους.
Στο ίδιο διάστημα: Το κόστος εξισορρόπησης στην Ιταλία κυμάνθηκε στα 2,2 €/MWh.
Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο κόστος έφτασε τα 16,2 €/MWh.Με δεδομένη τη συνολική ετήσια κατανάλωση της Ελλάδας (~50 TWh), αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω σε σχέση με τους γείτονές μας μόνο για υπηρεσίες εξισορρόπησης.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι απλή.
Η Ιταλία διαθέτει πιο ανταγωνιστικό σύστημα.
Για παράδειγμα, όταν ο ΑΔΜΗΕ έχει προγραμματίσει την αγορά 5.000 MWh για μια συγκεκριμένη ημέρα (π.χ. Τρίτη 14 Ιουλίου) και ξαφνικά η ζήτηση ξεπεράσει το αναμενόμενο κατά 300 MWh, τότε ενεργοποιεί επιπλέον μονάδες για να καλύψει τη διαφορά.
Και να σκεφτεί κανείς ότι η ΔΕΗ αναγκάστηκε να πουλήσει τον ΑΔΜΗΕ το 2017 για να αυξηθεί ο ανταγωνισμός!
Και η ΔΕΗ έχει μεγαλουργήσει, ειδικά με τις μεταρρυθμίσεις της διοίκησης Στάση, ενώ ο ΑΔΜΗΕ που έχει περάσει σε χέρια ξένων ουσιαστικά, έχει εξελιχθεί σε «τσεκούρι» των Ελλήνων καταναλωτών.
