∆ιασυρμός του Κυριάκου σε ζωντανή μετάδοση για ΟΠΕΚΕΠΕ, Τουρκία, Κύπρο και Λιβύη – Δεν μπόρεσε να δώσει στοιχειοθετημένες απαντήσεις για σκάνδαλα και εθνικά θέματα, με συνέπεια να εκτεθεί στο πάντα φιλικό και ελεγχόμενο περιβάλλον του Σκάι
Από τον Βασίλη Γαλούπη
Το μόνο που είχε να κάνει στη συνέντευξη της Τετάρτης ο πρωθυπουργός ήταν να δώσει έστω λίγες κολακευτικές ατάκες για την κυβέρνηση, ώστε να ανακυκλωθούν στα πρωτοσέλιδα του «ελεγχόμενου» Τύπου. Απέτυχε και σε αυτό. Το ότι λέει ψέματα συστηματικά είναι κάτι που ο κόσμος το γνωρίζει πια, δεν το ανακαλύπτει τώρα. Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδεικνύεται ότι δεν διαθέτει καν το ταλέντο να ψεύδεται με έναν στοιχειωδώς πειστικό τρόπο.
Αντί να τον ωφελήσει, τελικά η συνέντευξη με τη Σία Κοσιώνη στον Σκάι συνόψιζε τη γενική έλλειψη σοβαρότητας του πρωθυπουργού. Καυχιόταν, αρνιόταν, θόλωνε, παρέλειπε, παραπλανούσε, απέφευγε, επιμένοντας διαρκώς ότι δεν έχει κάνει τίποτα κακό. Όσοι τον παρακολούθησαν περίμεναν κάποιες απαντήσεις. Ο πρωθυπουργός πρόσφερε μόνο χασμουρητά, όπως, για παράδειγμα:
– Για την οργανωμένη κλοπή εκατομμυρίων στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν απάντησε ποτέ για το πότε εκείνος το έμαθε. «Το γεγονός ότι υπήρχαν προβλήματα στις διασταυρώσεις των επιδοτήσεων είναι κάτι το οποίο ήταν γνωστό εδώ και πολύ καιρό» έλεγε αόριστα. «Η απόφαση για τη διάλυση του ΟΠΕΚΕΠΕ ήρθε πριν από την υπόθεση της ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Πριν…» είπε, ψευδόμενος χονδροειδώς.
– «Η Τουρκία, όσο επιμένει σε casus belli απέναντι στην Ελλάδα, όσο επιμένει να εγείρει ζητήματα γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, δεν πρόκειται να μπει στο πρόγραμμα SAFE» ήταν το καλύτερο που κατάφερε να σκαρφιστεί, παρά το γεγονός ότι το casus belli είναι απλά ένας αυθαίρετος εκβιασμός της Άγκυρας, αρκεί η Ελλάδα να τηρήσει το Διεθνές Δίκαιο. Όμως, στρατηγικές απαιτήσεις και στόχους της δικής του χώρας απέναντι στην Τουρκία, όπως τα 12 μίλια, δεν θέτει ο πρωθυπουργός ως προϋποθέσεις για το πρόγραμμα SAFE. Προφανώς επειδή δεν διαθέτει διεκδικητική εθνική στρατηγική στην εξωτερική πολιτική.
Εν κατακλείδι, ακόμα και στο απολύτως ελεγχόμενο και φιλικό δημοσιογραφικό περιβάλλον του Σκάι ο πρωθυπουργός δεν κατάφερε να προσφέρει ένα εύσχημο αφήγημα. Η «δημοκρατία» εντόπισε και τα 10 ψέματα που είχε στη φτωχή ατζέντα του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην ίσως πιο αντιεμπορική και «κουρασμένη» συνέντευξη, με επιχειρήματα απελπισίας, που έχει δώσει από το 2019 στην ηγεσία της χώρας.
ΨΕΜΑ 1: Παραπλάνησε για Τουρκία και ευρωπαϊκά προγράμματα εξοπλισμών
Ο πρωθυπουργός προσπάθησε να αρνηθεί την ένταξη της Τουρκίας στα ευρωπαϊκά προγράμματα εξοπλισμών, ισχυριζόμενος ότι «όχι, δεν θα μπει η Τουρκία, αυτό είναι ανακριβές».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Στην πραγματικότητα, η Ε.Ε. παρουσιάζει τώρα την Τουρκία σαν αξιόπιστο σύμμαχο, εξέλιξη στην οποία συνέβαλε σημαντικά η τακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, με την υπογραφή του Συμφώνου Φιλίας και το διαρκές ξέπλυμα της τουρκικής επιθετικότητας. «Θέλω να θυμίσω ότι η Τουρκία εδώ και σχεδόν δύο χρόνια πρακτικά δεν κάνει παραβιάσεις και παραβάσεις στο Αιγαίο, κάτι το οποίο νομίζω ότι είναι αρκετά σημαντικό» επανέλαβε ακόμα και στη συνέντευξή του, παραλείποντας βέβαια το γεγονός ότι το Αιγαίο, επί των ημερών του, μίκρυνε ξαφνικά, όπως απέδειξε η μη υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας στην Κάσο ή τα θαλάσσια πάρκα των… 6 μιλίων.
Αντίθετα με τις παραπλανητικές φλυαρίες του πρωθυπουργού, η Ε.Ε. ποντάρει στην Τουρκία για τη στρατιωτική της αρχιτεκτονική, το ενδιαφέρον για πολεμικές μπίζνες με την Τουρκία έχει κορυφωθεί από Ιταλία, Γερμανία κ.ά., ενώ η τουρκική βιομηχανία πρόκειται να ροκανίσει τεράστιο κομμάτι από τα ευρωπαϊκά λεφτά προγραμματισμένα για την άμυνα της Ε.Ε. Ακόμα κι αν μπορούσε κανείς να φανταστεί τον Μητσοτάκη να ψελλίζει έστω και κάποιες επιφυλάξεις στην Ε.Ε., έχει πια αποδειχθεί ότι οι Βρυξέλλες δεν τον βλέπουν ούτε καν ως δυνητικό εμπόδιο.
ΨΕΜΑ 2: «Καταπίνει» τον «μαϊμού» εκβιασμό για το casus belli
Είπε πως «η Τουρκία, όσο επιμένει σε casus belli απέναντι στην Ελλάδα, όσο επιμένει να εγείρει ζητήματα γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, δεν πρόκειται να μπει στο πρόγραμμα SAFE».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Στην πραγματικότητα, η πολιτική του πρωθυπουργού καθορίζεται αποκλειστικά από την Τουρκία ακόμα και στο υπαρξιακής σημασίας ζήτημα της ευρωπαϊκής άμυνας. Δεν θέτει κανέναν στρατηγικό στόχο ή απαίτηση της Ελλάδος ως προϋπόθεση ακόμα και για το πρόγραμμα SAFE. Το παράνομο και παράλογο casus belli αποτελεί ένα ευφυολόγημα της Τουρκίας για να εκβιάζει την Ελλάδα πως αν τυχόν ασκήσει το Διεθνές Δίκαιο, θα της κάνει δήθεν… πόλεμο. Στη διεθνή διπλωματία οι χώρες προωθούν την ικανοποίηση συγκεκριμένων συμφερόντων τους ως αντάλλαγμα για τυχόν συγκεκριμένες παραχωρήσεις τους. Ποια ακριβώς ελληνική απαίτηση εγείρει ο Έλληνας πρωθυπουργός σε αντάλλαγμα με τουρκική είσοδο στο SAFE; Ανακήρυξη ΑΟΖ; Τήρηση του Διεθνούς Δικαίου; Κατοχύρωση της ελληνικής κυριαρχίας; Τίποτε απολύτως.
ΨΕΜΑ 3: Διασυρμός σε ζωντανή μετάδοση με το ψέμα για ΟΠΕΚΕΠΕ
Αν και ρωτήθηκε επανειλημμένα, επέμεινε πεισματικά να μη δώσει απάντηση. Πότε έμαθε για τη συστηματική απάτη στον ΟΠΕΚΕΠΕ; Ο πρωθυπουργός δεν απάντησε ποτέ.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Ο διάλογος είναι αποκαλυπτικός, με τον Μητσοτάκη να διασύρεται σε ζωντανή μετάδοση επιχειρώντας να πει ψέματα για τη μπόχα του ΟΠΕΚΕΠΕ, την οποία ασφαλώς και γνώριζαν τόσο ο ίδιος όσο και οι εμπλεκόμενοι υπουργοί του:
Κοσιώνη: «Σας ρωτώ καθαρά και ξάστερα: εσείς ως πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πότε μάθατε;»
Μητσοτάκης: «Πότε έμαθα τι;»
Κοσιώνη: «Για το πάρτι που γινόταν στον ΟΠΕΚΕΠΕ».
Μητσοτάκης: «Το γεγονός ότι υπήρχαν προβλήματα στις διασταυρώσεις των επιδοτήσεων είναι κάτι το οποίο ήταν γνωστό εδώ και πολύ καιρό…»
Κι ακολούθησε νέος γύρος εξευτελισμού του Μητσοτάκη και της όποιας αξιοπιστίας τού έχει απομείνει:
Κοσιώνη: «Όμως, κ. πρόεδρε, κυβερνάτε έξι χρόνια και μου λέτε ότι το ξέρετε, δεν μου προσδιορίζετε χρονικά πότε το μάθατε…»
Μητσοτάκης: «Και πόσοι έλεγχοι έχουν γίνει, κυρία Κοσιώνη, αυτά τα έξι χρόνια; Πολλοί…»
ΨΕΜΑ 4: Το φιάσκο της Λιβύης και με «τις δύο πλευρές»
«Η κυβέρνηση επέλεξε να έχει σχέσεις και με τις δύο πλευρές» είπε, πάλι ψευδόμενος, ο πρωθυπουργός. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση επέλεξε από την αρχή την πλευρά του στρατηγού Χαφτάρ, ο οποίος μάλιστα το 2020 σε επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα χαρακτήριζε ανυπόστατο το τουρκολιβυκό μνημόνιο, που σήμερα πάει να το επικυρώσει.
Τον Νοέμβριο του 2022 σημειώθηκε σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο με τον Δένδια, όταν δεν κατέβηκε καν από το αεροσκάφος που τον μετέφερε στην Τρίπολη της φιλοτουρκικής κυβέρνησης και αναγκάστηκε να ανακατευθυνθεί στην ελεγχόμενη από τον Χαφτάρ Βεγγάζη. Αλήθεια, συνομιλούσε και τότε «με τις δύο πλευρές» η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Πώς λέει τέτοια χονδροειδή και απροκάλυπτα ψέματα ο πρωθυπουργός για γεγονότα μη αμφισβητούμενα ούτε καν από τους υπουργούς του;
ΨΕΜΑ 5: Δειλή επίθεση σε Καραμανλή για τα εθνικά ξεχνώντας την Κύπρο
Για τις κατηγορίες στελεχών του κόμματός του, ακόμα και του πρώην πρωθυπουργού Καραμανλή, επειδή φέρνει την Ελλάδα σε μη αναστρέψιμο αδιέξοδο απέναντι στην Τουρκία, ο Μητσοτάκης δεν είχε τίποτα χειροπιαστό να αντικρούσει.
Αναφέρθηκε μόνο σε «θεωρίες ακινησίας» απέναντι στη δική του υποτιθέμενη «ενεργητική εξωτερική πολιτική» κι άλλα σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
Όταν η Κοσιώνη τού επισήμανε πως «είναι στελέχη του δικού σας κόμματος τα οποία αμφισβητούν αυτά που λέτε, εγώ δεν θα σας πω τι λέει η αντιπολίτευση, θα σας πω τι λέει ο κ. Βαληνάκης, τι λέει ο κ. Καραμανλής. Περιγράφουν το αντίθετο από αυτό που λέτε, ότι δηλαδή η Ελλάδα δεν έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων», ο Μητσοτάκης κρύφτηκε πίσω από τη χρονομηχανή του γυρίζοντας δειλά μια εικοσαετία πίσω:
«Θα μου θυμίσετε, κυρία Κοσιώνη, μεταξύ του 2004 και του 2009 ποια σημαντική πρωτοβουλία ανελήφθη στα Ελληνοτουρκικά; Γιατί εγώ δεν θυμάμαι κάποια».
Είναι τέτοιο το ψέμα του Μητσοτάκη, που «ξέχασε» ότι ο Καραμανλής ήταν αρνητικός στο Σχέδιο Ανάν, με το δημοψήφισμα να γίνεται ενάμιση μήνα μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησής του την άνοιξη του 2004. Ο τότε πρωθυπουργός άλλαξε την «εθνική γραμμή» που μέχρι τότε ήταν ενδοτική με το «ναι» του Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου.
ΨΕΜΑ 6: Αμνησία για τα περί «αντικατάστασης πληθυσμού» του Πλεύρη
Είναι τόσο αδιάβαστος ή αδιάφορος πλέον ο πρωθυπουργός, που δεν τον ενδιαφέρει αν θα πιαστεί στα πράσα με μια απλή αναζήτηση στην Google.
Όταν του είπε η Κοσιώνη πως «ακούσαμε από τον κ. Πλεύρη τον όρο “αντικατάσταση πληθυσμού”, θέλω να σας ρωτήσω, είστε ένας φιλελεύθερος πολιτικός, αν πιστεύετε ότι η Ελλάδα απειλείται με “αντικατάσταση πληθυσμού”», ο Μητσοτάκης «άδειασε» τη δημοσιογράφο ακυρώνοντας τη βάση του ερωτήματός της:
Κοσιώνη: «Άρα, βλέπετε ότι υπάρχει κίνδυνος αντικατάστασης πληθυσμού;»
Μητσοτάκης: «Αυτή τη διατύπωση ούτε καν γνωρίζω αν έχει χρησιμοποιηθεί».
Κοσιώνη: «Έχει».
Μητσοτάκης: «Δεν είναι αυτό το ζήτημά μας αυτή τη στιγμή».
Η μεταναστευτική πολιτική πάντα περιελάμβανε μισές αλήθειας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και αναποτελεσματικά μέτρα. Όμως, έχουν περάσει μόνο δύο εβδομάδες από τις 10 Ιουλίου, όταν ο Πλεύρης μέσα στη Βουλή είχε πει επί λέξει: «Στην επίσκεψη που κάναμε στη δυτική Λιβύη παρουσίασαν ένα σχέδιο για 3 εκατομμύρια μετανάστες. Αν πιστέψετε ότι θα επιτρέψουμε αυτός ο πληθυσμός να έρθει στην Ευρώπη, τότε θα μιλάμε για αντικατάσταση πληθυσμού».
ΨΕΜΑ 7: Η Ιταλία έχει μόνο τις μισές ροές από Λιβύη
Όταν η Κοσιώνη είπε στον Μητσοτάκη πως οι μετανάστες από τη Λιβύη έρχονται περισσότερο στην Ελλάδα κι όχι στην Ιταλία, ο πρωθυπουργός αντέδρασε κι επέμεινε, σαν να έχει κολλήσει η βελόνα, πως ουσιαστικά οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα ακριβώς:
Μητσοτάκης: «Μόνο στην Ελλάδα έρχονται οι μετανάστες;»
Κοσιώνη: «Πάντως, στην Ιταλία δεν πάνε».
Μητσοτάκης: «Βεβαίως και πάνε».
Κοσιώνη: «Το τελευταίο διάστημα…»
Μητσοτάκης: «Βεβαίως και πάνε. Βεβαίως και πάνε…»
Κοσιώνη: «Μοιάζει να έχουν επιλέξει προορισμό».
Μητσοτάκης: «Βεβαίως και πάνε».
Ποια είναι η πραγματικότητα; Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε με επιστολή της η Φον ντερ Λάιεν στις 24 Ιουνίου, «οι αφίξεις στην Ελλάδα από την ανατολική Λιβύη έχουν αυξηθεί κατά 173%», στοιχεία που επανέλαβε και ο εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν.
Λίγες μέρες μετά, στις 10 Ιουλίου, γνωστοποιήθηκαν τα στοιχεία του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών για το πρώτο εξάμηνο του 2005. Κι ανακοινώθηκε ότι, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο της περσινής χρονιάς, «οι αφίξεις μεταναστών από τη Λιβύη στην Κάτω Ιταλία αυξήθηκαν κατά 87%».
Η απλή αριθμητική δείχνει ότι, αναλογικά, η Ιταλία έχει τις μισές ροές από αυτές της Ελλάδας. Άρα, βεβαίως και… δεν πάνε στην Ιταλία όσοι έρχονται και στην Ελλάδα.
Οι τρεις «μισές» απαντήσεις
Ο πρωθυπουργός δεν τόλμησε να δώσει μια «κανονική» απάντηση και σε τρία ακόμα ζητήματα, όπου μίλησε με ασάφειες που δείχνουν ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση αποφασιστικότητας:
1. Το καλώδιο διασύνδεσης με την Κύπρο «θα γίνει»… κάποτε. «Όταν οι γεωπολιτικές συνθήκες είναι κατάλληλες», κορόιδεψε ακόμα μια φορά, δραπετεύοντας από μια βαριά ευθύνη.
2. Για τη ραγδαία αλλαγή των συσχετισμών στο Αιγαίο με την αντιστροφή της απόφασης της γερμανικής κυβέρνησης για τα Eurofighter, όταν τον Απρίλιο το Βερολίνο είχε μπλοκάρει το deal, απέκρυψε την αλήθεια, αρνούμενος την οποιαδήποτε διευκρίνιση ή αποδοχή αστοχίας. Αν και μέχρι πρότινος δήλωνε πως δεν θα αλλάξει η ευρωπαϊκή στάση για τα συγκεκριμένα μαχητικά.
3. Για το γεγονός ότι η Τουρκία μπαίνει στην ευρωπαϊκή άμυνα επωφελούμενη σε πρώτη φάση από τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια σε αμυντικές δαπάνες που η Ε.Ε. πρόκειται να αποδεσμεύσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια, επίσης δεν υπήρξε καμιά απάντηση από τον πρωθυπουργό.
