Κάποτε, δεν περνούσε εβδομάδα χωρίς δηλώσεις από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), οικονομικά έντυπα που υπερασπίζονταν το «Great Reset», ή εμφανίσεις ειδικών που εξηγούν γιατί «η πανδημία είναι ευκαιρία» για μια νέα παγκόσμια τάξη.
Από την περίοδο 2019–2022, οι ελίτ και οι ταγοί της παγκοσμιοποίησης φάνηκαν να βγαίνουν από το σκοτάδι και να διεκδικούν ανοιχτά τον έλεγχο των κρατών, των ανθρώπων και των ιδεών.
Και ξαφνικά… σιγή.
Καμία αναφορά σε Great Reset.
Καμία δημόσια σύσκεψη γεμάτη θράσος. Οι «σωτήρες» του πλανήτη δείχνουν σαν να έχουν κρυφτεί.
Σιγή ασυρμάτου.
Οι ίδιοι που κάποτε πανηγύριζαν σε πάνελ του Davos, τώρα αποφεύγουν μικρόφωνα.
Πρόκειται για παραίτηση; Ή για την απόλυτη αναδίπλωση πριν την καταιγίδα;
Η χρυσή περίοδος της εξωστρέφειας (2019–2022)
Στα χρόνια της πανδημίας, οι ταγοί της παγκοσμιοποίησης θεώρησαν πως ήρθε η ώρα να εγκαταλείψουν τα «λευκά χαρτιά» και τις σκιώδεις επιρροές και να μιλήσουν ξεκάθαρα.
Ο Klaus Schwab, ο Yuval Noah Harari, ο Bill Gates και άλλοι παράγοντες του παγκόσμιου ελέγχου δεν κρύβονταν πλέον:
• Προωθούσαν την «4η Βιομηχανική Επανάσταση», την κατάργηση των χρημάτων, την ανάγκη για ψηφιακή ταυτότητα και τον έλεγχο του άνθρακα.
• Υιοθετούσαν ρητορική υπέρ των lockdowns, των ψηφιακών πιστοποιητικών, ακόμα και της «μετεξέλιξης του ανθρώπου» με τεχνολογικά μέσα.
• Μέσω ΜΚΟ, κρατικής χρηματοδότησης και πανεπιστημιακής διείσδυσης, ωθούσαν μαζικά τις κοινωνίες προς DEI, ESG, φυλετική πόλωση και τοξική σεξουαλικοποίηση.
Ήταν ο θρίαμβος της παγκοσμιοποιητικής αυτοπεποίθησης. Πίστευαν ότι είχαν ήδη νικήσει και έβγαιναν μπροστά να το επιβεβαιώσουν.
Η αιφνίδια σιγή – εξαφανίστηκαν ή ανασυντάχθηκαν;
Μετά το 2023, κάτι άλλαξε:
• Οι πολίτες αντέδρασαν.
• Τα DEI προγράμματα καταργούνται.
• Οι ψηφιακές ταυτότητες απορρίπτονται από την κοινή γνώμη.
• Οι lockdown νομοθεσίες αποσύρονται.
• Οι πολιτικές ηγεσίες που συνδέθηκαν με τον παγκοσμιοποιητισμό χάνουν δημοσκοπικά και εκλογικά έδαφος.
Αποτέλεσμα;
Το WEF δεν μιλάει πια για Great Reset.
Ο Larry Fink της BlackRock δηλώνει πως «η παγκοσμιοποίηση τελείωσε». Η Ε.Ε. φαίνεται αμήχανη και μπερδεμένη. Η λέξη κλιματικό lockdown εξαφανίστηκε. α think tanks σώπασαν.
Η σιγή δεν είναι απλώς ύποπτη. Είναι στρατηγική.
Γιατί αυτή η σιωπή είναι επικίνδυνη
Η παραδοσιακή προπαγάνδα απέτυχε – τώρα έρχεται η επιβολή χωρίς προειδοποίηση Το αφήγημα κατέρρευσε. Οι μάζες δεν απορρόφησαν το Great Reset.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το σχέδιο εγκαταλείφθηκε – απλώς, σταμάτησε να διαφημίζεται. Τώρα προχωρά σιωπηλά και τετελεσμένα. Χωρίς δημόσιες σχέσεις . Χωρίς λόγια. Μόνο με γεγονότα.
Η Ουκρανία ως βαλβίδα εκτόνωσης και κάλυψης της μετάβασης
Το επικοινωνιακό πεδίο μεταφέρθηκε στη γεωπολιτική: Επικίνδυνα χτυπήματα σε πυρηνικές εγκαταστάσεις, ανεξήγητες ή υπερβολικά εξηγήσιμες κλιμακώσεις και βέβαια
κίνδυνος γενικευμένου πολέμου με Ρωσία, ενδεχομένως και Κίνα.
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες έχουν καταστήσει σχεδόν αδύνατη τη διαπραγμάτευση μιας κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία, επειδή συνεχίζουν να δίνουν στο Κίεβο την ελπίδα ότι το ΝΑΤΟ θα παρέμβει με δυνάμεις επί του πεδίου.
Ακόμα κι αν οι ΗΠΑ αποσύρουν εντελώς κάθε υποστήριξη, οι Ουκρανοί πιστεύουν ότι η Ευρώπη θα καλύψει το κενό.
Αυτό είναι γελοίο, φυσικά.
Γιατί το ΝΑΤΟ προκαλεί τη Ρωσία να χτυπήσει με πυρηνικά όπλα
Η ΕΕ δεν έχει καμία ικανότητα να διεξάγει έναν πόλεμο φθοράς με τους Ρώσους και είναι πολύ πιο πιθανό να προκαλέσουν ένα πυρηνικό συμβάν παρά να σώσουν την Ουκρανία.
Το πλέον ανησυχητικό, είναι πως πρόκειται για μια συγκεκριμένη στρατηγική που χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ και το Κίεβο.
Αυτή η στρατηγική αφορά στην στόχευση της ρωσικής πυρηνικής υποδομής.
Αυτό είναι ένα συνεχές πρόβλημα από την αρχή της σύγκρουσης και φαίνεται ότι οι ελίτ επιζητούν κάποιο είδος καταστροφικής κλιμάκωσης.
Η Ουκρανία έχει εξαπολύσει πολλαπλές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να χτυπήσει πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, συμπεριλαμβανομένων των δικών της μονάδων Zaporizhia και Chernobyl.
Την 1η Ιουνίου 2025 η Ουκρανία ξεκίνησε μια σύνθετη μυστική επίθεση σε μια βάση που φιλοξενούσε ρωσικά βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς.
Αυτά τα βομβαρδιστικά ήταν κυρίως αεροσκάφη πυρηνικής ετοιμότητας και δεν χρησιμοποιούνται γενικά για την εκτόξευση FAB ή άλλων όπλων εναντίον ουκρανικών στόχων.
Η επίθεση δεν θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί χωρίς τη βοήθεια του ΝΑΤΟ και για άλλη μια φορά ακολουθεί το περίεργο μοτίβο στόχευσης ρωσικών πυρηνικών υποδομών.
Υπάρχουν δύο προφανείς κίνδυνοι που συνδέονται με αυτό το σενάριο:
1. Η Ρωσία απαντά με έναν καταστροφικό βομβαρδισμό πληθυσμιακών κέντρων για να αποδείξει ότι η επίθεση στα βομβαρδιστικά δεν έκανε τίποτα για να τα εμποδίσει να χτυπήσουν ουκρανικές πόλεις από μακριά.
2. Η Ρωσία υποθέτει ότι το σχέδιο του ΝΑΤΟ είναι να αποδυναμώσει την πυρηνική της ετοιμότητα για την προετοιμασία της εισόδου ευρωπαϊκών στρατευμάτων στον πόλεμο ή για την προετοιμασία ενός πυρηνικού πολέμου.
Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι σχολιαστές του κατεστημένου προσπάθησαν να παρουσιάσουν την επίθεση με βομβαρδιστικά ως νίκη της Ουκρανίας χωρίς συνέπειες, αλλά παραλείπουν σκόπιμα τον πρωταρχικό σκοπό του αεροσκάφους.
Στην καλύτερη περίπτωση, η Ρωσία χτυπά μερικές ουκρανικές πόλεις με τεράστια πυρομαχικά.
Στη χειρότερη, η πυρηνική απειλή γίνεται απτή και οδεύουμε προς μια πυρηνική ανταλλαγή.
Η ισχυρή πιθανότητα ενός πυρηνικού γεγονότος
Οι ελίτ θέλουν να αποφύγουν έναν πυρηνικό πόλεμο πλήρους φάσματος, καθώς υπάρχει κίνδυνος να εξατμίσουν το ίδιο το πλέγμα ελέγχου που τους χρειάστηκαν δεκαετίες για να χτίσουν.
Ωστόσο είναι πολύ πιθανό να υπάρξει ένα πυρηνικό γεγονός στο εγγύς μέλλον.
Οι συνεχιζόμενες επιθέσεις σε οπλισμό και υποδομές που σχετίζονται με τα πυρηνικά υποδηλώνουν μια προσπάθεια του Κιέβου και του ΝΑΤΟ να δημιουργήσουν μια κατάσταση τόσο χαοτική που θα ανοίξει την πόρτα σε αναπτύξεις στρατευμάτων και άμεση αντιπαράθεση με τη Μόσχα πριν κάποιος προλάβει να καταλάβει τι συμβαίνει. Χωρίς πόλεμο, οι παγκοσμιοποιητές δεν έχουν τίποτα. Ίσως μπορούν να προκαλέσουν μια οικονομική κρίση (όλα τα κομμάτια είναι σίγουρα στη θέση τους).
Ο πόλεμος προσφέρει μια πολύτιμη απόσπαση της προσοχής για τις μάζες και έναν πάντα προσαρμόσιμο αποδιοπομπαίο τράγο. Άνθρωποι χρεοκοπημένοι και πεινασμένοι; Λοιπόν, αυτός είναι απλώς πόλεμος. Το δολάριο καταρρέει; Τα νομίσματα κινδυνεύουν κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Οι ελευθερίες περιορίζονται; Οι άνθρωποι πρέπει να θέσουν στην άκρη τις ελευθερίες τους για χάρη της «ασφάλειας».
Ο πολίτης του 2025 δεν είναι θυμωμένος. Είναι κουρασμένος.Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος.
Η στιγμή που οι άνθρωποι δεν έχουν πια κουράγιο να νοιαστούν.
Δεν διεκδικούν. Δεν ελπίζουν. Δεν αντιστέκονται. Απλώς παραχωρούν.
Η παγκοσμιοποίηση δεν χρειάζεται πλέον νομοθεσία ή στρατό.
Χρειάζεται μόνο πολίτες που δεν σηκώνονται από τον καναπέ.
Σημαίνει μετάβαση στο τελικό και πιο επικίνδυνο στάδιο του σχεδίου.
Δεν βλέπουμε πλέον Great Reset γιατί η Μεγάλη Επανεκκίνηση είναι ήδη σε εξέλιξη αυτή τη φορά χωρίς να προσπαθήσουν να την παρουσιάσουν σε χρυσό περιτύλιγμα.
Οι ελίτ ποντάρουν στον εφησυχασμό και στην παραπλάνηση.
Η σιωπή τους δεν είναι παύση. Είναι κίνηση.
