Με χαρτί και καλαμάρι: μαύρο στο άσπρο!
Τώρα έχουμε κι αυτό που έλειπε: τη γραπτή απόδειξη του μεγάλου ψεύδους που οι Δυτικοί υποκριτές κυκλοφορούσαν ξεδιάντροπα για να κατηγορήσουν τη Ρωσία πως δήθεν είχε επιτεθεί στην Ουκρανία χωρίς να έχει ποτέ προκληθεί, έτσι, από απλή μανία επέκτασης!
Τα χρόνια περνούν, αλλά κάποτε η αλήθεια, που είναι κάτι πολύ βαρύ για τη συνείδηση, βγαίνει στο φως: είναι νομοτελειακό: το ψέμα να ξεσκεπάζεται και η αλήθεια να αποκαλύπτει όλα όσα το ψέμα έκρυβε.
Ακόμη και σήμερα υπάρχουν πολλοί στη Δύση, ειδικά στη πωρωμένη ευρωπαϊκή Δύση, που «ορκίζονται» στην επιθετικότητα της Ρωσίας και στην «εσκεμμένη» της εισβολή κατάκτησης στην Ουκρανία, άκριτα προσκολλημένοι στα ψεύτικα στερεότυπα τεχνηέντως επεξεργασμένα και διαδεδομένα από τους καταφερτζήδες ευρω-κοινοτικούς.
Και είναι ακριβώς αυτοί οι ψεύτες και υποκριτές που έχουν και το θράσος να δαιμονοποιήσουν εκείνους που αμφιβάλλουν για την ορθότητα της δυτικής «εκδοχής».
Έτσι λοιπόν τώρα ως και η New York Times, μια από τις ενδοξότερες παγκοσμίως εφημερίδες, η οποία έως σήμερα ευθέως τοποθετούσε τη Ρωσία σε θέση μοναδικού υπεύθυνου για τον πόλεμο στην Ουκρανία, κατάλαβε – φαίνεται – τη βλακεία του παραλογισμού της και ομολογεί δίχως υπεκφυγές την αληθινή εκδοχή.
Σε ένα άρθρο της με τίτλο Russia beefs Up Bases Near Finland’s Border (Η Ρωσία ενισχύει τις βάσεις κοντά στα φινλανδικά σύνορα) και ημερομηνία 19 του Μάη 2025 η έγκυρη αμερικανική εφημερίδα αναγνωρίζει ευθέως ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά συνέβαλε στο να προκληθεί η ρωσική αντίδραση με την εισβολή στην Ουκρανία.
Βέβαια, για να είμαστε πιο δίκαιοι, η εφημερίδα της Νέας Υόρκης αντί να αναφερθεί σε «επέκταση» του ΝΑΤΟ θα έπρεπε πιο σωστά να μιλήσει για «επεκτατικότητα» του ΝΑΤΟ, δηλαδή αντί να θεωρήσει τη συμπεριφορά του ΝΑΤΟ ως μια και μοναδική «πράξη επέκτασης» και τέλος εκεί, θα έπρεπε, θα πρέπει να διευκρινίσει πως η ουσία της ρωσικής αντίδρασης βρίσκεται στο εξακολουθητικό «σύστημα επέκτασης» του ΝΑΤΟ και στην εξακολουθητική φιλοσοφίας της επεκτατικότητας του ΝΑΤΟ, που σημαίνει, με λόγια σταράτα, πολιτικά και στρατιωτικά εκφρασμένη βούληση απεριόριστης εξάπλωσης και κατάκτησης χωρών!
Στη πραγματικότητα, και επιτέλους, η New York Times αναλύοντας τα αίτια του πολέμου πολύ σωστά επανατοποθέτησε τα σχετικά γεγονότα στο ορθό ιστορικό και γεωπολιτικό βάθρο τους.
Και στην ουσία και πράξη διαψεύδει μια για πάντα ό, τι φαντασιακό κυκλοφορεί αναφορικά με τη δήθεν μη προκλητή ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Δεν αμφιβάλλουμε πως αυτή η καθεαυτή εισβολή, ως μεμονωμένο γεγονός, είναι πράξη που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και κανένα κράτος δεν δικαιούται αναίτια να εισβάλλει και να κατακτά εδάφη άλλου κράτους.
Αυτά στη νομική θεωρία. Στο γίγνεσθαι όμως των δρώμενων εκείνο που, στην ορισμένη περίπτωση, καθαρά ξεχωρίζει τη κατάσταση είναι η έλλειψη της λέξης αναίτια στη δυναμική διαδικασία της ρωσικής εισβολής, μια εισβολή υποχρεωτικού αμυντικού χαρακτήρα με σκοπό την απόκρουση και εξουδετέρωση μιας άλλης εν εξελίξει εχθρικής επιθετικού χαρακτήρα πράξης άμεσης απειλής της ασφάλειας της Ρωσίας στα εθνικά σύνορα, όπως πλειστάκις και διαχρονικά είχε τεθεί ως προοπτική από το ΝΑΤΟ και την ίδια την Ουκρανία.
Οποιαδήποτε άλλη χώρα στη θέση της Ρωσίας θα έκανε ακριβώς ό, τι έκανε η Ρωσία!
Επιπλέον δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ή υποκριτικά να αγνοήσουμε τις, πριν από την εισβολή, ρωσικές «προειδοποιήσεις» πως δεν θα ανεχόταν οποιαδήποτε επεκτατική νατοϊκή ενέργεια στο έδαφος της Ουκρανίας που εκλάμβανε, και ακόμη εκλαμβάνει, ως άμεση απειλή στα ρωσικά σύνορα και στην ασφάλεια της ίδιας της Ρωσίας.
Το ίδιο δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ή να αγνοήσουμε με ποιο αλαζονικό τρόπο το ΝΑΤΟ «έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια» τις ρωσικές ευαισθησίες και προειδοποιήσεις μέσα στην έπαρση της θρασύτητας του, συνεχίζοντας ζεμανφουτιστικά τις προετοιμασίες εισδοχής της Ουκρανίας στη Συμμαχία και τοποθέτησης στο έδαφός της άφθονου επιθετικού νατοϊκού οπλισμού.
Μάλλον το πιο πιθανό είναι οι Νατοϊκοί (Αμερικανοί και ευρω-δυτικοί) να σκέφτηκαν πως και αυτή τη φορά η Ρωσία μόνο θα «γαύγιζε», θα έκανε μόκο και δεν θα κουνιόταν, όπως έκανε όλες τις άλλες προηγούμενες φορές που το ΝΑΤΟ επεκτεινόταν καταβροχθίζοντας μια-μια της πρώην ανατολικές λαϊκές δημοκρατίες της πρώην σοβιετικής επικράτειας.
Μεγάλο λάθος εκτίμησης, αυτή τη φορά, ασφαλώς οφειλόμενο στη άμετρη υπεροψία των νατοϊκών αρχών και στη πεποίθησή τους πως μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν παντού όπου θέλουν!
Πάντως τώρα κανείς δεν ξέρει τί ήταν εκείνο που άλλαξε τη ρότα της αμερικανικής εφημερίδας, όπως σε ένα tweet έχει επισημάνει ο αναλυτής Armand Bertrand.
Μήπως «θυμήθηκε» τί έλεγε το 1990 η «συνάδελφος» Der Spiegel σχετικά με τις καταπατημένες από όλους τους ίδιους τους νατοϊκούς υποσχέσεις τους που, είκοσι δύο χρόνια μετά, οδήγησαν τα «πράγματα» στο αμήν και προκάλεσαν τη ρωσική «έκρηξη» στην Ουκρανία;
Το θέμα είναι ότι αυτή η αλλαγή 360 μοιρών επήλθε μετά από χρόνια κατά τα οποία οι δικαιολογίες που εξέφραζε η Μόσχα ως αιτία της εισβολής όχι μόνο δεν λαμβανόταν υπόψη, αλλά και συστηματικά υποβιβαζόταν ως προσπάθειες απόκρυψης μιας αδικαιολόγητης επίθεσης. Τα media αλλά και όλοι οι κρατικοί ευρωπαϊκοί επίσημοι παντός αξιώματος βομβάρδιζ(σ)αν συνέχεια τους πολίτες τους με κείμενα και ομιλίες στην TV για να «καυτηριάσουν την εισβολή» δήθεν ως «μια μη προκλητή εκτεταμένη εισβολή», υποκριτικά προσποιούμενοι άγνοια των μακροχρόνιων γεωπολιτικών εντάσεων που προκαλούσε αδιάκοπα η επεκτατικότητα του ΝΑΤΟ, εντάσεις που, κατά τη |»λογική» των αλαζόνων Δυτικών, η Ρωσία έπρεπε να «απορροφήσει» χωρίς καμία διαμαρτυρία και αντίδραση!
Με την ευκαιρία η New York Times αναλύει και το «πρόβλημα» που σήμερα προέκυψε στους ερειστικούς Δυτικούς από την ενίσχυση των στρατιωτικών θέσεων της Ρωσίας στα φινλανδικά σύνορα.
Γι’ αυτούς τους αμετανόητους επιθετικούς νατοϊκούς ευρω-δυτικούς το ότι η Ρωσία ενίσχυσε τα σύνορά της με την Φινλανδία είναι μια άλλη «απόδειξη» της «επιθετικότητάς» της, όντας «και έτοιμη να εισβάλλει στη Φινλανδία και στις βαλτικές χώρες»(!), πάλι κάνοντας πως αγνοούν (οι αμνήμονες!) τις συνεχείς ενισχύσεις επί φινλανδικού εδάφους με πυραύλους, αεροπλάνα και στρατό της πτέρυγας ΝΑΤΟ.
Υποκρισία δίχως όρια: δηλαδή το ΝΑΤΟ μπορεί να ενισχύεται παντού δήθεν για να μπορεί να αντεπεξέλθει σε μια επίθεση της Ρωσίας και αυτό δεν λογίζεται ως επιθετικότητα. Αν όμως το ίδιο κάνει η Ρωσία για να μπορεί να αντεπεξέλθει σε μια επίθεση του ΝΑΤΟ, αυτό δείχνει μια απαράδεκτη ρωσική επιθετικότητα και επεκτατικότητα!
Ποτέ δεν θέλουν να παραδεχθούν πως η χρονικά τελευταία επέκταση του ΝΑΤΟ στα βόρειο-δυτικά σύνορα της Ρωσίας μπορεί να είναι η αιτία να νιώθει η Ρωσία απειλούμενη και να παίρνει τα μέτρα της για την ασφάλεια της! Η άμετρη έπαρσή τους δεν τους επιτρέπει συλλογισμούς του είδους!
«Απ’ την άποψη της Μόσχας οι Ρώσοι πρέπει να ενισχύσουν τις άμυνες τους για να προστατευτούν από την επέκταση του ΝΑΤΟ, ένα θέμα πάντα λεπτό», δηλώνει ο αρθρογράφος.
Και «Δεν είναι τίποτα άλλο από εκείνο που οι Ρώσοι έχουν ήδη προ πολλού ανακοινώσει», διευκρινίζει ο Fulvio Scaglione, διευθυντής του ιστολόγιου InsideOver: «Πριν ακόμη να εισχωρήσουν στο ΝΑΤΟ η Σουηδία και η Φινλανδία – η πρώτη τον Απρίλη του 2023, η δεύτερη έναν χρόνο μετά – η Ρωσία είχε ανακοινώσει αυτά τα αμυντικά μέτρα, όπως επίσης την αύξηση των δυνάμεων του στρατού της από 1 εκατομμύριο σε 1,5 εκατομμύρια».
Στο άρθρο της New York Times δεν λείπει και μια αναφορά στην Ουκρανία: «Η προοπτική η Ουκρανία, μια χώρα πολύ μεγαλύτερη απ’ όλες τις άλλες, να ακολουθήσει την ίδια αυτών διαδρομή προσχώρησης στο ΝΑΤΟ υπήρξε τόσο απειλητική για τη Μόσχα ώστε να γίνει μια από τις αιτίες του πιο ολέθριου πολέμου της παρούσας γενιάς», μια δήλωση που σηματοδοτεί μια σαφή στροφή, έχοντας υπόψη ότι για πολλά χρόνια η επέκταση του ΝΑΤΟ έχει – πολύ κακώς – ελαχιστοποιηθεί στο έπακρον και με μεγάλη ευκολία έχει «εξουδετερωθεί» από σχεδόν όλα τα δυτικά media και από μια ατελείωτη σειρά πλασματικών «ειδημόνων» της διεθνούς πολιτικής.
Και κανείς δε θυμήθηκε, όπως μας το θυμίζει τώρα η MSN Ιταλίας, όσα έλεγε το 1997 σε ένα άρθρο του, πάλι στη New York Times, ο στρατηγικός αναλυτής George Kennan, ο «επεξεργαστής» της αμερικανικής «πολιτικής του περιορισμού» κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, σχετικά με το τί θα μπορούσε να προκαλέσει η επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά της Ευρώπης.
Αναφερόμενος λοιπόν το 1997 στην επέκταση του ΝΑΤΟ, δήλωνε: «Σκέφτομαι πως είναι η αρχή ενός νέου Ψυχρού Πολέμου. Σκέφτομαι πως οι Ρώσοι θα αντιδράσουν σταδιακά και με τρόπο μάλλον αρνητικό, και αυτό θα επιδράσει στη πολιτική τους. Σκέφτομαι πως είναι ένα τρομερό λάθος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει αυτό. Κανείς δεν απειλεί κανέναν» (η έντονη γραφή δική μας).
Ορίστε λοιπόν το κέντρο βάρους των πάντων:
Κανείς δεν απειλεί κανέναν
μια αλήθεια που δυστυχώς καταπατήθηκε βάναυσα από τους εγκληματίες πολεμοκάπηλους διεφθαρμένους και διαφθορείς συνειδήσεων, σε «σχήμα ΝΑΤΟ» ή σε «σχήμα συμμαχία προθύμων», τους οποίους κάποτε θα πρέπει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, που τόσο κόπτεται για τη «παγκόσμια δικαιοσύνη», να «καθίσει στο σκαμνί» για όσους ατελείωτους νεκρούς και όσες καταστροφές προκάλεσαν από το 1990 και μετά σε Ευρώπη αλλά και σε διάφορα «αλλού».
Και σήμερα έχουμε στην ΕΕ μια άλλη «συμμαχία προθύμων», μετά από ανάλογες «συμμαχίες προθύμων» το 1999(Γιουγκοσλαβία) και Ιράκ(2003). Και όλοι ξέρουμε πώς εξελίσσονται οι επεμβάσεις αυτών των «προθύμων».
Και τότε προσοχή ! Άλλα δεινά είναι μπροστά στη πόρτα μας.
Στους σώφρονες πολίτες της ΕΕ εναπόκειται να τα ακυρώσουν.
