Του Μανώλη Κοττάκη
Κάθε φορά που ακούω έναν πρωθυπουργό, έναν πολιτικό αρχηγό, έναν υπουργό ή έναν βουλευτή να επικαλείται τις λέξεις «παθογένειες» και «διαχρονικά» για να δικαιολογήσει ένα σκάνδαλο ή μια αβελτηρία, αντιλαμβάνομαι ότι επιχειρεί να αποκρύψει την αποτυχία του παρόντος διά του παρελθόντος. Οι πολίτες γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο εκλέγουν νέες κυβερνήσεις, όμως. Για να εξαφανίζουν τις παθογένειες. Όχι για να μεταβιβάζονται από τη μία στην άλλη δίκην σκυταλοδρομίας. Όχι για να βλέπουν τις κυβερνήσεις να «δείχνουν» διαρκώς τους «προηγούμενους» για τα λάθη τους. Ούτε, βεβαίως, για να αποκτούν οι παθογένειες χαρακτήρα μόνιμο, πάγιο και διαχρονικό. Αν δεν αλλάζει τίποτε, ποιο το νόημα της εναλλαγής;
Όλες οι κυβερνήσεις μεταπολιτευτικώς επικαλούνται τις παθογένειες, χωρίς εξαίρεση, για να «ξεπλένονται» από τις αμαρτίες τους. Όλες! Οι παθογένειες είναι η πιο διάσημη καραμέλα που «πιπιλούν» οι πρωθυπουργοί και οι κυβερνήσεις όταν τα βρίσκουν σκούρα. Ετούτη εδώ η κυβέρνηση όμως είναι η πρώτη επί των ημερών της οποίας παροξύνονται οι παθογένειες. Επιδεινώνονται οι παθογένειες. Διευρύνονται οι παθογένειες. Δεν μένουν στάσιμες. Και γι’ αυτό δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Οι πολίτες ψήφισαν δις τη ΝΔ για να αλλάξει τη χώρα, όχι για να κλαυθμηρίζει ότι τα ίδια γίνονταν και επί ΣΥΡΙΖΑ.
Και για να συνεννοούμαστε:
-Και επί ΣΥΡΙΖΑ πράγματι υπήρχαν ανομία και αναρχία μέσα στα πανεπιστήμια. Μεγάλη ανομία, ειδικώς με τις καταλήψεις και το εμπόριο ναρκωτικών. Η κατάσταση είχε ξεφύγει εκτός ελέγχου. Δεν διορθώθηκαν και πολλά όμως επί Ν.Δ. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών εκτείνεται σε 1.700 στρέμματα. Έχει 300 εισόδους. Και όλα αυτά τα φυλάνε… 120 φύλακες! Αν νομίζει ο πρωθυπουργός ότι μπορεί να λύσει το πρόβλημα με χουντικές απειλές προς τους (νεοδημοκράτες κατά βάση) πρυτάνεις και με αντισυνταγματικές πιρουέτες για «παύση πρυτάνεων» που δεν εκτελούν τα καθήκοντα τους (ενώ υπάρχει κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο), πλανάται. Οι κερκόπορτες στα πανεπιστήμια θα είναι ανοικτές όσους πρυτάνεις κι αν «καρατομήσει» ο καίσαρ, αν δεν προσληφθεί προσωπικό (θα μπορούσε να είναι τα μέλη της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας). Το δε άσυλο θα παραμείνει γράμμα κενό αν δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Και σε κάθε περίπτωση, το πανεπιστήμιο είναι χώρος σχεδιασμένος για τον διάλογο και την πειθώ, όχι για το μαστίγιο.
-Και επί ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώθηκαν μεγάλα προβλήματα και ατασθαλίες με τις αγροτικές επιδοτήσεις. Άλλο όμως προβλήματα και ατασθαλίες και άλλο ξέφρενο «πάρτι». Εν προκειμένω καταγγέλλεται από την ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη ότι γίνεται πάρτι. Έξι εκατομμύρια ευρώ οι επιδοτήσεις στην Κρήτη το 2018, 30 εκατομμύρια το 2020. Οι «ζαίοι» μοιάζουν αρσακειάδες μπροστά στους κολεγιόπαιδες υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας, στους πασόκους εκσυγχρονιστές μάνατζερ που μοίραζαν το κοινοτικό χρήμα, και στους νεοφιλελεύθερους ακροκεντρώους Κρήτες αγροτοσυνδικαλιστές. Αν νομίζει ο πρωθυπουργός ότι θα προσπεράσει το πρόβλημα καταγγέλλοντας γενικώς και αορίστως «επιτηδείους» (που όλοι ξέρουν ότι τον περιτριγυρίζουν πολιτικά) και διακηρύσσοντας ότι θα κόψει «γόρδιους δεσμούς» με ένα λουκέτο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, πάλι κάνει λάθος. Πρέπει το υπουργείο Γεωργίας και ο κύριος Τσιάρας να ζητήσουν πίσω τα «κλεμμένα». Έτσι θα «κοπεί» ο γόρδιος δεσμός. Θα τα ζητήσει; Τολμά;
-Και επί ΣΥΡΙΖΑ γίνονταν υποκλοπές πολιτικών προσώπων μέσω ΕΥΠ (τουλάχιστον δύο υπουργών). Αλλά δεν παρακολουθούνταν το μισό και πλέον υπουργικό συμβούλιο, ο αρχηγός του Στρατού, πρώην πρωθυπουργοί, συνεργάτες υπουργών, δημοσιογράφοι, εκδότες, σύζυγοι πολιτικών, επιχειρηματίες, τρολ και δεν ξέρουμε ποιος άλλος, όπως έγινε επί Ν.Δ. με καμιά τρακοσαριά «επισυνδεδεμένους». Το να καταγγέλλονται αορίστως τα ανώνυμα «ρυπαρά δίκτυα» και να προάγονται σε ανώτατες θέσεις όσοι ενεπλάκησαν ενεργά σε παρακολουθήσεις δεν είναι λύση για μια αποτελεσματική δημοκρατία. Λύση είναι να μην παρακολουθείς τις ζωές των άλλων… εσύ ο φιλελεύθερος.
-Και επί ΣΥΡΙΖΑ καταγράφηκε τεράστια υστέρηση στην υλοποίηση της σύμβασης 717 για την τηλεδιοίκηση των τρένων με τις διαρκείς παρατάσεις που δίδονταν για την ολοκλήρωσή της επί θητείας συγκεκριμένων αριστερών υπουργών. Επί Ν.Δ. δεν δίδονταν όμως απλώς παρατάσεις. Φούσκωνε ο λογαριασμός του έργου χωρίς να τελειώνει. Με συνέπεια τον τραγικό θάνατο 57 συνανθρώπων μας. Αλλά κανείς εκπρόσωπος κατασκευαστικής εταιρίας δεν κλήθηκε από την κυβέρνηση και τα κόμματα στην εξεταστική για τα Τέμπη.
-Και επί ΣΥΡΙΖΑ διαγράφηκε από τα σχολικά βιβλία κάθε αναφορά στο Βυζάντιο και στον Ιουστινιανό που ίδρυσε τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης. Και επί ΣΥΡΙΖΑ το 2015 το αιγυπτιακό Δημόσιο εξεδήλωσε τη βουλιμία του για τις ιδιοκτησίες της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Πράγματι. Το θέμα έρχεται από παλιά. Τότε άρχισαν οι πρώτες δίκες για τη διεκδίκηση 71 ακινήτων του Σινά. Αλλά η εθνική ήττα τώρα μας συμβαίνει.
-Επί ΣΥΡΙΖΑ φθάσαμε ένα βήμα από την οριστική ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση διά του ανόητου δημοψηφίσματος. Αλλά δεν είναι δυνατόν επί της ευρωπαϊκής Ν.Δ. τη μία να απολογούμαστε στην Κομισιόν για τα τρένα, την άλλη για τα τηλέφωνα, την τρίτη για τα πρόβατα, την τέταρτη για απειλές και παρεμπόδιση στην Ευρωπαία εισαγγελέα και πάει λέγοντας.
Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Ξεκάθαρο: Η Ν.Δ. παραβιάζει τη λαϊκή εντολή που της έδωσαν εκατομμύρια Έλληνες κάθε μέρα όταν επικαλείται τις λέξεις «παθογένειες» και
«διαχρονικά». Την παραβιάζει όταν την ψήφισαν για Ν.Δ. και συμπεριφέρεται σαν ΣΥΡΙΖΑ και χειρότερα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος όμως παραβιάζει συστηματικά μια εντολή που του δόθηκε επανειλημμένως και απλόχερα δεν αργεί η μέρα που εντάσσεται στη διαχρονία. Είτε υπάρχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης είτε όχι.
ΥΓ.: Παρατηρούμε ότι ο πρωθυπουργός ρέπει εσχάτως στις απειλές κατά προσώπων που ασκούν δημόσια εξουσία. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν αξιολογούνται θα στερηθούν τον μισθό τους, οι μόνιμοι θα στερηθούν τη μονιμότητά τους, οι πρυτάνεις (τους οποίους προσέβαλε χθες αν δεν το κατάλαβε) απειλούνται με παύση από το αξίωμά τους και πάει λέγοντας. Αν μπορεί, ας τα κάνει. Καμία αντίρρηση. Αλλά αν δεν μπορεί (στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν έχει κινηθεί καμία πειθαρχική διαδικασία μέχρι στιγμής) και είναι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, ας το σταματήσει όσο είναι νωρίς. Η αδυναμία της επιβολής ισοδυναμεί με απώλεια ισχύος.
