Του Πάνου Ζήση
Το πάτησε το κουμπί τελικά ο Τραμπ με το Ιράν εκτός απροόπτου να οδεύει προς τον εξοστρακισμό των Μουλάδων και τους Κοσμικούς να αναλαμβάνουν τα ηνία του.
Έτσι, ο Ντόναλντ θα φέρει ένα βήμα πιο κοντά την εγκαθίδρυση της Pax Americana με όχημα την ιδιότυπη νέα Γιάλτα που έχει ξεκινήσει επί της ουσίας από τότε που ο Βλαδίμηρος μπούκαρε στην Ουκρανία.
Το έχουμε γράψει από τότε τι θα συμβεί στον έρμο τούτο κόσμο, κι όχι τώρα που το γράφουν οι γνωστοί – άγνωστοι αναλυταράδες, όπου το αντιλαμβάνεται ακόμη και πρωτοετής φοιτητής διεθνών σχέσεων.
Το επαναλαμβάνουμε προς εμπέδωση.
Το σύστημα που διαφέντευε την υφήλιο κατόπιν του Β’ ΠΠ σάπισε. Ή μάλλον, ξεχείλωσαν οι κοιλιές των διεθνών κουμανταδόρων, υπήρξε κορεσμός και έκατσαν κάτω για να καταστρώσουν σχέδιο νέας αφαίμαξης του πλανήτη.
Όλα τυχαίως βεβαίως – βεβαίως άρχισαν μετά από τον κορονοϊό που πλέον οι ίδιες οι μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες μάς λένε ότι… ξέφυγε από κινεζικό εργαστήριο.
Και ύστερα το… χάος.
Ενώ οι παγκόσμιες οικονομίες κατέρρεαν, ο Πούτιν αίφνης εφόρμησε κατά της Ουκρανίας. Κι εκεί που η ανθρωπότητα πάσχιζε να συνέλθει από τη σφαλιάρα του χτικιού… ξύπνησε με την απειλή 3ου Παγκόσμιου Πολέμου να ελλοχεύει.
Άπαντες σχεδόν οι δυτικοί ειδήμονες περί της γεωπολιτικής μέσα στην απέραντη ασχετοσύνη (;) τους είδαν τον Πούτιν ως τον νέο Χίτλερ που θα μας κατασπαράξει.
Οι ψαγμένοι ωστόσο τους πήραν χαμπάρι διαγιγνώσκοντας τα εξής:
Ποιο είναι το βασικό όπλο του καπιταλισμού; Η διαβόητη υπεραξία. Δηλαδή… πίνουμε το αίμα όλων με το μπουρί της σόμπας κι αφού τους έχουμε ξεζουμίσει και δε μένει τίποτε άλλο να ρουφήξουμε περνάμε στην επόμενη πίστα.
Ήτοι, τη νέα τάξη πραγμάτων.
Όταν είσαι εντούτοις αδηφάγο γουρούνι δεν τα προβλέπεις όλα και ενδέχεται να παρουσιαστεί κάποιος ικανότερος παίχτης από εσένα και να σου χαλάσει τη μασαμπούκα.
Διότι ναι μεν τα δυτικά γουρούνια συνειδητά είχαν στρώσει το… μεγάλο τραπέζι στο εστιατόριο «Η όμορφη παγκοσμιοποίηση μετά τον Β’ ΠΠ» αναποδογυρίζοντάς το αφότου έφαγαν και το τραπεζομάντηλο για να πάνε στο διπλανό μαγαζί που ετοίμαζαν προς περαιτέρω ξεχείλωμα των στομαχιών τους, την «Υπέροχη νέα τάξη πραγμάτων», αλλά μέσα στην αδηφαγία τους δεν πρόσεξαν κάτι ανατολίτικα γατόνια στο παραδίπλα τραπέζι. Τα οποία εκμεταλλευόμενα την απληστία τους είχαν μπει κι αυτά γερά στο φαγοπότι χαλώντας τους το τσιμπούσι, έχοντας πιάσει ήδη στασίδι στο νέο εστιατόριό τους.
Πανικόβλητα τα δυτικά γουρούνια, καταλαβαίνοντας ότι στην «Υπέροχη νέα τάξη πραγμάτων» που στήνουν δε θα τρώνε μόνα τους, στύψανε τα μυαλά τους για να δουν πώς θα ξεκάνουν τα ανατολίτικα γατόνια.
Κι εκεί που τα γατόνια ήταν σίγουρα ότι θα έχουν… πρώτο τραπέζι πίστα στην «Υπέροχη νέα τάξη πραγμάτων» εν ριπή οφθαλμού τα δυτικά γουρούνια τους κατηγόρησαν ότι έριξαν δηλητήριο στα φαγητά τους για να τους κλέψουν το μαγαζί.
Έντρομα τα γατόνια ιδροκοπούσαν μοχθώντας να βρουν τρόπο να ξεφύγουν από την τρικλοποδιά των γουρουνιών.
Και κάπως έτσι αγαπητοί αναγνώστες, εξαιτίας της κόντρας γουρουνιών – γατονιών, δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει.
Δε λέμε, προτιμάμε τα γουρούνια από τα γατόνια για πολιτισμικούς λόγους, αναμένοντας στο μεταξύ απεγνωσμένα την έλευση ενός σοφού δυτικού ηγέτη ο οποίος θα αναπτύξει μια νέα πολιτική-οικονομική ιδεολογία-θεωρία που θα λυτρώσει τους λαούς από όλα τα δεινά.
Το θέμα είναι, αν τα γουρούνια θα καταφέρουν μέχρι τότε (η αισιοδοξία μας μάρανε…) να επιβάλουν αντίστοιχη «σταθερότητα» με αυτή που επέβαλαν έπειτα από τον Β’ ΠΠ για να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε με «ασφάλεια» μέσα στη δυστυχία μας.
Ήγουν, αν θα επιτευχθεί επιτυχώς το μοίρασμα του νέου κόσμου που κάνουν τα δυτικά γουρούνια παρέα πια με τον Πούτιν, καθώς κι αυτός μισεί τα ανατολίτικα γατόνια ασχέτως αν το παίζει φίλος τους επειδή δε δύναται διαφορετικά ένεκα γειτονίας, για να τα κατατροπώσουν ώστε να αποφευχθεί η κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού.
Μέχρι στιγμής πάντως… μια χαρά τα πάνε.
Μοιράζουν την Ευρώπη ανεμπόδιστα μέσω του πολέμου στην Ουκρανία για το ξεκάρφωμα, με τους Ευρωπαίους να κοιτούν ανήμποροι τη μετατροπή τους σε υποχείρια των δύο δυνάμεων.
Με το μοίρασμα της Ανατολής να έχει ξεκινήσει με μεγαλύτερη ένταση και τα προγνωστικά να δείχνουν ότι πάλι θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος οι δυτικοί κι ο Βλαδίμηρος αυτό που του αναλογεί για να αισθάνεται ασφαλής.
Οι μονοί παρ’ όλα αυτά που αντί να πάρουν θα δώσουν ως συνήθως, είμαστε εμείς.
Βλέπετε, δυτικά γουρούνια και ανατολίτικη αρκούδα κρίνουν ότι πρέπει να θυσιαστεί η κυριαρχία της Ελλάδας για να συνεχιστεί απρόσκοπτα το μοίρασμα του κόσμου.
Αν όμως είχαμε έναν σοβαρό ηγέτη που θα τους έπειθε ότι μέσω της παλινόρθωσης του ελληνισμού θα γινόταν καλύτερο μοίρασμα, θα παίρναμε τη θέση που μας αναλογεί ιστορικά στη νέα τάξη πραγμάτων (βλέπε: Στόχος του Ελληνισμού να πάρει πίσω την Πόλη).
Τουλάχιστον θα απαλλαγούμε από τον εθνομηδενιστικό ολετήρα (δε νομίζουμε… μητσοτακικά αδέρφια να πιστεύετε ότι θα τη σκαπουλάρετε με το άγος της προδοσίας να βαραίνει τις πλάτες σας;).
Κάτι είναι κι αυτό…
