Του Απόστολου Αποστόλου*
Παίρνει τέλος η πιο διπρόσωπη μεταπολιτευτική κυβέρνηση που έχει περάσει από τον τόπο. Δεν αντέχει κάτω από το βάρος των εξελίξεων. Κανένα θέατρο εξαπάτησης δεν μπορεί να τη σώσει. Είναι τόσες πολλές οι εξελίξεις που την παρασύρουν στην κατρακύλα και τόσο αδύναμη εκείνη να ανατρέψει τα δεδομένα, ώστε το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αφεθεί στον ίλιγγο των απρόβλεπτων που έρχονται ως τσουνάμι. Όσο και αν το τελετουργικό τηλεοπτικό υπερθέαμα και τα ξεσκονόπανα της δημοσιογραφικής ευτέλειας προσπαθούν να την ψιμυθιώσουν. Βέβαια τα μέσα κοινωνικής παραπληροφόρησης και ευήθειας με τη δύναμη της χειραγώγησης που διαθέτουν «ειδωλοποιούν και αφίστανται πόρρω της αληθείας» όπως θα έλεγε ο Πλάτων αν ζούσε σήμερα (Πολιτεία Ι,605c). Αλλά μάταια, η κυβέρνηση της ΝΔ έχει χάσει την εμπιστοσύνη από το λαϊκό σώμα, έχει απονομιμοποιηθεί και ατενίζει την έξοδο της εξουσίας.
Η προανακριτική για τον Κώστα Α. Καραμανλή πριν καν ξεκινήσει έχει αρχίσει να ξεσκεπάζει προθέσεις και συγκαλύψεις. Τα αυτοτελή συμφέροντα αποκαλύπτονται παρά τη διαστροφική υποκρισία της ΝΔ και την πρόθεσή της να ρίξει στα χαμηλά τον Κώστα Α. Καραμανλή. Ο φόβος όμως, ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί μια ακόμη κινητοποίηση για τα Τέμπη από τους πολίτες διαλύει και τις τελευταίες άμυνες που διαθέτει η κυβέρνηση.
Παράλληλα οι συνεχόμενες αποτυχίες του κ. Μητσοτάκη όπως η επίσκεψή του στη Γερμανία, από ό,τι δείχνουν τα δεδομένα συμπληρώθηκε από μια ακόμη απογοήτευση. Δεσμεύτηκε να φιλοξενήσει για άγνωστο χρόνο η Ελλάδα πρόσφυγες που έρχονται από τη Γερμανία. Όλο αυτό δείχνει πόσο εξαμβλωματική είναι η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής που ασκεί ο κ. Μητσοτάκης. Και πέραν τούτου η παρέμβαση του πρωθυπουργού στον ΟΗΕ για την Ενίσχυση της Θαλάσσιας Ασφάλειας μάλλον φαντάζει ως φάρσα. Υποστήριξε ότι πρέπει να υπάρχει «ελευθερία της συνδεσιμότητας για μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας και δεδομένων, μέσω υποθαλάσσιων καλωδίων». Ωστόσο ήταν η κυβέρνηση της ΝΔ που στην προσπάθειά της, να ποντίσει το ηλεκτρικό καλώδιο για σύνδεση μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, υπαναχώρησε μετά την άφιξη των τουρκικών πολεμικών πλοίων.
Αλλά και στο εσωτερικό μέτωπο της καθημερινότητας η κυβέρνηση αναπόδραστα συντάσσεται με τα κέρδη των πολυεθνικών. 777,5 εκατ. ευρώ τα κέρδη σούπερ μάρκετ και πολυκαταστημάτων. Για να μη μιλήσουμε για τις τράπεζες όπου οι τέσσερις συστημικές ανακοίνωσαν κέρδη της τάξης του 1,2 δισ. ευρώ μόλις σε ένα τρίμηνο στο 2025. Να πούμε επίσης ότι οι συγκεκριμένες τράπεζες δεν πληρώνουν φόρο εδώ και πολλά χρόνια, καθώς λόγω των αποφάσεων στα χρόνια των μνημονίων, υπάρχει ο «αναβαλλόμενος φόρος».
Σε όλα τα επίπεδα η κυβέρνηση αποδεικνύει το μέγεθος της παρακμής της. Σβήνει, όπως σβήνουν οι πατημασιές στην άμμο. Ο κ. Μητσοτάκης δεν πήρε κανένα μάθημα από την πρώτη του θητεία ως πρωθυπουργός, θεώρησε ότι θα ήταν ευνοημένος και πάλι από την τύχη. Δεν έτυχε να διαβάσει και Σαίξπηρ και πιο συγκεκριμένα το θεατρικό του έργο «Μάκμπεθ» ή «Μάκβεθ», για να δει ποια είναι η τραγωδία της εξουσίας. Αφέθηκε έτσι στις ναρκισσιστικές φιλοδοξίες χωρίς να δει τις βλαπτικές συνέπειες που εκείνες έχουν. Ο Σαίξπηρ όμως μας το λέει στο παραπάνω έργο. «Η φιλοδοξία είναι στείρα και τρώει πάντα την ίδια τη ζωή σου και την καρδιά σου» (Πράξη Β, σκηνή 4). Η φιλοδοξία μέσα στην ακμή της εξουσίας γίνεται μαύρη τρύπα, σε καταπίνει πριν προλάβεις να το καταλάβεις. Γιατί μέσα στον φαύλο κύκλο της εξουσιαστικής «σκοτίας» σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο αντεστραμμένο και τα αξιώματά σου υπερβολικά μεγάλα. Και όπως μας λέει και πάλι ο Σαίξπηρ «το αξίωμα πολλές φορές κρέμεται φαρδύ σαν να είναι ρούχα γίγαντα, που όταν το φορεί κανείς φαίνεται ή σαν νάνος, ή σαν κλέφτης» (Πράξη Ε, σκηνή 3).
Αυτή την τραγωδία των καταστάσεων που μας διδάσκει ο Σαίξπηρ δεν τη γνώριζε ο πρωθυπουργός, ώστε να καταλάβει ότι η αδιάλυτη φιλοδοξία και ο απροσμέτρητος ναρκισσισμός, σε καταστούν άβυσσο που κοιτάζει μια άλλη άβυσσο.
*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
