Η υπερθέρμανση του πλανήτη πλημμυρίζει τις παράκτιες περιοχές που βρίσκονται σε χαμηλότερο υψόμετρο, ενώ ξηραίνει τη γη που βρίσκονται πιο μακριά από αυτές. Οι πιο σοβαρές επιπτώσεις του εν λόγω φαινομένου αφορούν τη γεωργία και τα οικοσυστήματα που εξαρτώνται από την υγρασία του εδάφους, ωστόσο όμως επηρεάζει και τον άξονα της Γης.
Οι υψηλότερες θερμοκρασίες που βιώνει ο πλανήτης μας ενισχύουν την εξάτμιση των λιμνών και των ποταμιών. Μια νέα μελέτη του φαινομένου έδειξε χαρακτηριστικά ότι μέσα σε δύο μόλις χρόνια (2000-2002) η παγκόσμια εδαφική υγρασία μειώθηκε κατά 1.614 gigatons. Η σταδιακή απώλεια της υγρασίας του εδάφους προκάλεσε τη μετατόπιση του άξονα της Γης κατά 45 εκατοστά μέχρι το 2012.
Μπορεί ο φλοιός της Γης να είναι ένα λεπτό στρώμα ωστόσο επηρεάζει ολόκληρο το σώμα που βρίσκεται από κάτω. Εάν συσσωρευτεί πάγος σε ένα σημείο, ιδιαίτερα κοντά στον ισημερινό, αυτό μπορεί να προκαλέσει ελαφρά κλίση ολόκληρου του πλανήτη, αλλάζοντας την κατεύθυνση προς την οποία δείχνει ο άξονας.
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η έρευνα η οποία δείχνει ότι μια ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητα εδαφικής υγρασίας χάθηκε μεταξύ του 2000 και του 2002, πολύ περισσότερο από οτιδήποτε είχε χαθεί τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, Από το 2002, η απώλεια υγρασίας συνεχίστηκε αλλά με πολύ πιο αργό ρυθμό.
Πηγή: Techmaniacs
