Η μεγαλύτερη ζημιά που έπαθε σε εκείνη τη φάση η κυβέρνηση ήταν οι παραιτήσεις του υπουργού Επικρατείας Σταύρου Παπασταύρου και του υφυπουργού Γιάννη Μπρατάκου επειδή αποκαλύφθηκε η μεσολαβητική επίσκεψή τους στο σπίτι του Β. Μαρινάκη την ίδια ημέρα της δημοσίευσης του επίμαχου ρεπορτάζ υπό τον τίτλο “Μονταζιέρα στα Τέμπη”…
Άλλο ενδιαφέρον είναι ότι και τότε ο Κ. Μητσοτάκης διατεινόταν, από το βήμα της Βουλής, ότι “ουδέποτε δόθηκε καμία εντολή για συγκάλυψη” ενώ εξαπέλυε επίθεση σε “παράκεντρα” και “διαπλεκόμενα” με αποκορύφωμα τη φράση ότι “εάν κάποιος εκδότης ή επιχειρηματίας έχει πολιτικές βλέψεις ας εμφανιστεί ανοιχτά στην πολιτική αρένα”…
Ένα χρόνο μετά, ο κ. Μητσοτάκης μηρυκάζει τα ίδια, αφενός με διαβεβαιώσεις ότι δεν έχει γίνει καμιά κυβερνητική συγκάλυψη και αφετέρου με νέα κινδυνολογικά αφηγήματα που συνόψισε μέσα στο υπουργικό συμβούλιο με την αποστροφή ότι “κύκλοι προσπαθούν να μετατρέψουν την οδύνη σε πολιτική αποσταθεροποίηση”. Μόνο που εάν πέρυσι όλα αυτά είχαν κάποια απήχηση στο ακροατήριό του, τώρα θυμίζουν την ιστορία με τον ψεύτη βοσκό με τον λύκο και τα πρόβατα…
Στους μήνες αυτούς μεσολάβησαν και οι ευρωεκλογές όπου καταγράφηκε η πρώτη μεγάλη κατραπακιά, μετά από το 2019, για τη ΝΔ με την πτώση από το 41% στο 28%. Κι εκτός από την εκλογική απονομιμοποίηση, η φετινή δεύτερη επέτειος της τραγωδίας έβγαλε εκατομμύρια κόσμο στους δρόμους δύο φορές μέχρι στιγμής, ενώ έρχονται κι άλλες…
Το φέτος με το πέρυσι δεν έχει καμία σχέση. Όλοι γνώριζαν, τον προηγούμενο Μάρτιο, ότι η πρόταση δυσπιστίας είχε περισσότερο “διεκπεραιωτικό” χαρακτήρα. Αυτή τη φορά όμως η κοινωνία ξεπερνώντας τους πολιτικούς υπερψήφισε, την Παρασκευή, τη μομφή κατά του κ. Μητσοτάκη. Για τους βουλευτές της ΝΔ σήμανε λοιπόν η ώρα για ψήφο συνείδησης και για την -κατακερματισμένη και αλληλοσπαρασσόμενη- αντιπολίτευση η ώρα του αναστοχασμού μπροστά στις ραγδαίες εξελίξεις…
