Όλη μας τη ζωή πιστεύαμε πως ο χρόνος κινείται προς μία μόνο κατεύθυνση, προς τα εμπρός. Για αυτό και συχνά λέμε πως ο χρόνος δε γυρίζει πίσω και πως ότι έχουμε κάνει δε γίνεται να αλλάξει. Τι γίνεται όμως αν ο γραμμικός χρόνος είναι απλά μια ψευδαίσθηση;
Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε από φυσικούς στο Πανεπιστήμιο του Surrey, δείχνει πως η φυσική δε νοιάζεται για την κατεύθυνση που κινείται ο χρόνος. Οι εξισώσεις που διέπουν την κίνηση – είτε πρόκειται για ένα αιωρούμενο εκκρεμές είτε για την τροχιά ενός πλανήτη – λειτουργούν εξίσου καλά προς τα εμπρός όσο και προς τα πίσω. Θεωρητικά, ο χρόνος θα μπορούσε να κυλήσει αντίστροφα και δεν θα μπορούσαμε ποτέ να καταλάβουμε τη διαφορά.
Η υπάρχουσα φυσική που γνωρίζουμε, δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει πότε μέχρι σήμερα γιατί ο χρόνος προχωρά. Οι νόμοι του Νεύτωνα, που περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο κινούνται τα αντικείμενα, δεν έχουν διακρίσεις μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, που είναι και η ιδέα μας για τον γραμμικό χρόνο. Η εξίσωση του Schrödinger, το θεμέλιο της κβαντικής μηχανικής, δεν επιβάλλει ούτε μια κατεύθυνση για το χρόνο.
Για να το καταλάβουμε καλύτερα, αν τραβήξουμε από μακριά τη Γη να κάνει κύκλους γύρω από τον ήλιο, αν παίξουμε το βίντεο προς τα πίσω, θα ισχύουν ακριβώς οι ίδιοι κανόνες της φυσικής. Γιατί λοιπόν δε βλέπουμε τα πράγματα να κινούνται προς τα πίσω στον χρόνο. Γιατί δε βλέπουμε ένα σπασμένο ποτήρι να επανασυναρμολογείται;
Εδώ έρχεται η Μαρκοβιανή δυναμική. Πρόκειται για μι θεωρία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει διαδικασία όπου κάθε βήμα εξαρτάται από το τελευταίο και είναι κάτι σαν το φαινόμενο ντόμινο. Κοινώς, όταν τα πράγματα αρχίσουν να κινούνται προς μία κατεύθυνση, τείνουν να συνεχίζουν προς την ίδια κατεύθυνση. Η Μεγάλη Έκρηξη δημιούργησε ένα διαστελλόμενο σύμπαν και για αυτό το σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται.
Όμως, αν η φυσική δεν απαιτεί γραμμικό χρόνο, τότε τι απαιτεί; Οι επιστήμονες θεωρούν πως έχει να κάνει με τη διαστολή του σύμπαντος, που αναφέραμε παραπάνω. Η Μεγάλη Έκρηξη ξεκίνησε στέλνοντας όλη την ύλη και την ενέργεια προς τα έξω, έτσι το σύμπαν μεγαλώνει, η ύλη ψύχεται και συγκεντρώνεται ώστε να σχηματίσει πλανήτες και αστέρια. Αυτή η επέκταση είναι που κάνει τον χρόνο να κινείται προς μία κατεύθυνση.
Αλλά μερικοί φυσικοί υποστηρίζουν ότι ακόμη και αυτό δεν είναι απόλυτο. Μια ριζοσπαστική θεωρία προτείνει ότι το Big Bang μπορεί να δημιούργησε δύο παράλληλα σύμπαντα, το καθένα από τα οποία βιώνει χρόνο σε αντίθετες κατευθύνσεις. Στο δικό μας σύμπαν, έχουμε αναμνήσεις από το παρελθόν και προχωράμε προς το μέλλον. Στο άλλο σύμπαν, κινούνται προς τα πίσω στον χρόνο και χάνουν τις αναμνήσεις τους.
Βέβαια, όλα αυτά ανήκουν στην επιστημονική φιλοσοφία και παραμένουν ένα λογικό πείραμα. Οι νόμοι της φυσικής λένε πως όλα αυτά είναι δυνατά και άλλοι επιστήμονες λένε πως έχουν βρει το μυστικό για το ταξίδι στο χρόνο. Όμως η πραγματικότητα δείχνει το αντίθετο.
Όπως και να έχει, η σκέψη ενός κόσμου που ο χρόνος κυλάει αντίστροφα, παραμένει διαφορετική και ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Είναι ένας κόσμος που το πρωί ο καφέας μας αντί να χύνεται, επιστρέφει στην κούπα, ένας κόσμος που όσοι φεύγουν με τραγικό τρόπο από τη ζωή, επιστρέφουν σε αυτή και που αντί να πεθαίνει κάποιος από γηρατειά, επιστρέψει στα υλικά που τον δημιούργησαν και καταλήγει σε έναν οργασμό.
Ίσως μια μέρα βρούμε τρόπο να απελευθερωθούμε από τον γραμμικό χρόνο. Η φυσική λέει πως ίσως είναι δυνατό. Το αν θα συμβεί μόνο ο χρόνος θα το δείξει.
Πηγή: Techmaniacs
