Δημοσίευμα αναφέρει ότι η Σουηδία σταματά να χρησιμοποιεί μετρητά και πώς επηρεάζονται όσοι κινούνται με φυσικό χρήμα
Από τη Μαρία Δεναξά
«Σουηδία, η χώρα που σταματά να χρησιμοποιεί μετρητά. Πώς επηρεάζονται όσοι κινούνται με φυσικό χρήμα» είναι ο τίτλος είδησης που εμφανίστηκε υποτίθεται αθώα σε περίοπτη θέση γνωστών ειδησεογραφικών ιστοσελίδων ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, μεταξύ των ειδήσεων του μακελειού της Νέας Ορλεάνης, της έκρηξης του Cybertruck στο Λας Βέγκας και των πυροβολισμών σε κλαμπ στο Κουίνς, της Νέα Υόρκης.
Εν ολίγοις, το δημοσίευμα αναφέρει πως σουηδικός νόμος δίνει προτεραιότητα «στην ελευθερία των συμβάσεων, έναντι οποιασδήποτε νομικής υποχρέωσης αποδοχής μετρητών» και ενημερώνει πως εναπόκειται στις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών, αν θα δέχονται μετρητά. «Τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα καταστήματα και οι υπηρεσίες στη Σουηδία», πληροφορεί ο συντάκτης, «συνήθως δεν δέχονται μετρητά ως πληρωμή και δεν υπάρχει υποδομή για την πληρωμή λογαριασμών στο ταμείο». Αυτό άρχισε από τη δημιουργία μιας εφαρμογής πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου Swish το 2012 και μέχρι το 2017 η Σουηδία χρησιμοποιούμε λιγότερα μετρητά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με αποτέλεσμα σήμερα του 80% του πληθυσμού να έχει λογαριασμό Swish.
«Γρήγορη και βολική»
Βασικά αυτό το δημοσίευμα είναι μια εισαγωγή για το τι περιμένει τους Ευρωπαίους προσεχώς και μια πρώτη επιτηδευμένη διαφήμιση για το ψηφιακό χρήμα. Όπως αναφέρεται-διαφημίζεται, «η οικονομία χωρίς μετρητά είναι γρήγορη και βολική», οι τεχνολογικές καινοτομίες και η επιχειρηματικότητα οδήγησαν τη Σουηδία «από την ενίοτε φτώχεια σε μία από τις πλουσιότερες χώρες», «τα μετρητά κατά τη διάρκεια της πανδημίας έμοιαζαν με κίνδυνο για την υγεία», «το ψηφιακό χρήμα είναι καλό και τα μετρητά συνδέονται με το έγκλημα και τη βρομιά», οι Σουηδοί που τα χρησιμοποιούν είναι κυρίως άνθρωποι που ζουν στο περιθώριο, «λόγω φτώχειας, παρίες μιας ολόκληρης κοινωνίας», κι επίσης το να είναι κάποιος «ψηφιακά φτωχός» στις μέρες μας είναι «ακριβό σπορ».
Μια γνωστή προπαγάνδα βασισμένη στη θεωρία του Όβερτον, την οποία βιώσαμε για την άνευ όρων και ηθικών ορίων αποδοχή της LGBT κοινότητας και των παραγώγων της ή κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ώστε να αλλάξει η αντίληψη της κοινής γνώμης για κάτι που βάσει λογικής αντίληψης θα μπορούσε να θεωρηθεί ή θεωρείται απαράδεκτο ή επικίνδυνο. Στο πρώτο στάδιο κατά τη θεωρία του Όβερτον, η ιδέα ή το θέμα είναι αδιανόητο να συζητηθεί. Στο δεύτερο επιδιώκεται η αποδοχή της ιδέας μέσω συμπερασμάτων «επιστημόνων», «δημοσιογράφων», «ειδικών» κ.λπ., στο τρίτο στάδιο το αποδεκτό γίνεται λογικό και, τέλος, από λογικό δημοφιλές. Όσοι με λογικά επιχειρήματα είναι αντίθετοι θα χαρακτηριστούν αδιάλλακτοι, ψέκες, ριζοσπαστικοποιημένοι ή στην περίπτωση του ψηφιακού χρήματος ψηφιακά αναλφάβητοι ή ψηφιακά φτωχοί.
Το ψηφιακό χρήμα βρίσκεται τώρα υπό δοκιμαστική φάση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο πριν από δύο εβδομάδες, η ΕΚΤ δημοσίευσε έκθεση προόδου για το ψηφιακό ευρώ και ανακοίνωσε τη δοκιμαστική κυκλοφορία του για τον Νοέμβριο του 2025. Η ευρεία χρήση του αναμένεται να αρχίσει το 2027. Ως τότε είναι σχεδόν σίγουρο πως θα γίνουμε μάρτυρες μιας εντατικής προπαγάνδας για την αποδοχή του από τις κυβερνήσεις μας, από τις τράπεζες και το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, που επιδιώκουν να προωθήσουν τη χρήση του ως μέσο συναλλαγής κι ως επενδυτικό εργαλείο. Άλλωστε, εξαιτίας της μετάβασης προς την ψηφιακή οικονομία, τα ΑΤΜ όπως και τα μετρητά έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια είδος προς εξαφάνιση, ενώ έχουν καταργηθεί, με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών, ακόμη και στις λαϊκές, όπου ο περισσότερος κοσμάκης πληρώνει με πενταροδεκάρες -δήθεν για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής-, παρά τους ισχυρισμούς πως το ψηφιακό χρήμα «δεν θα αντικαταστήσει τα μετρητά», «θα λειτουργεί συμπληρωματικά», «θα είναι δωρεάν η χρήση του», «θα αποτελεί ένα δημόσιο αγαθό»…
Η μετάβαση στο ψηφιακό νόμισμα, που δεν έρχεται μόνο του αλλά σε συνδυασμό με την ψηφιακή ταυτότητα και γενικότερα την ψηφιοποίηση της ζωής μας, μέσω του ψηφιακού πορτοφολιού που συνδέεται ήδη με τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς, αποσκοπεί μεσοπρόθεσμα στον απόλυτο έλεγχο των κοινωνιών. Αυτό θα επιτευχθεί χάρη στη διασύνδεσή του με ένα συγκεκριμένο σύστημα κοινωνικής πίστωσης, που θα βασίζεται σε ένα point system (βαθμολογία) καλής συμπεριφοράς, το οποίο εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στην Κίνα.
Η δυστοπία που θα επέλθει με την εξαφάνιση των μετρητών
Η εξαφάνιση των μετρητών, που θα επέλθει σχετικά γρήγορα, σημαίνει: Την κατάργηση της ελευθερίας, το τέλος της ιδιωτικότητας, το τέλος της ανωνυμίας και του απορρήτου, καθώς όλα τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών θα συγκεντρώνονται με μεγάλη ευκολία στις βάσεις δεδομένων της κεντρικής εξουσίας, που θα γνωρίζει και την παραμικρή αγορά ή οικονομική συναλλαγή του πολίτη, η οποία θα μπορούσε να τεθεί υπό προϋποθέσεις ή περιορισμούς.
Με λίγα λόγια, δίχως συνέπειες το κράτος θα συλλέγει όλα τα δεδομένα των πολιτών του, δίχως προηγουμένως να έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους, και με πρόφαση κάποιο συγκεκριμένο λόγο, π.χ., το πρόσχημα της ασφάλειας ή της παρώθησης να γίνουν υποδειγματικοί πολίτες όπως στην Κίνα, οι αγοραστικές τους αποφάσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη βαθμολογία τους (point system) ,θετικά ή αρνητικά, από την οποία θα βασίζονται τα πάντα.
Έκθεση του Ινστιτούτου Cato, με έδρα την Ουάσινγκτον, υποστηρίζει ότι ένα CBDC (ψηφιακό νόμισμα) των ΗΠΑ θα αποτελέσει δυνάμει απειλή για την ιδιωτική ζωή και τις βασικές ελευθερίες των πολιτών, ενώ εκφράζει φόβους για την παρακολούθηση, τον έλεγχο, την αποσταθεροποίηση της ελεύθερης αγοράς και την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο.
Επίσης, έχει αναφερθεί πως μελλοντικά το ψηφιακό νόμισμα θα έχει ημερομηνία λήξης, κάτι που θα απαγορεύει την αποταμίευση, ενώ οι Αρχές θα μπορούν να επιβάλλουν τους τρόπους με τους οποίους αυτό θα μπορεί να ξοδεύεται ή να χρησιμοποιείται.
