Το Curiosity rover είναι ένα όχημα σε μέγεθος αυτοκινήτου, που μελετάει την επιφάνεια του Άρη, συλλέγει δείγματα και δεδομένα και κάνει συγκεκριμένα επιστημονικά πειράματα για την επιφάνεια του Άρη. Τώρα όμως, έχει αποδείξεις, για το νερό και τις τεράστιες ποσότητές του, στον Κόκκινο Πλανήτη.
Το Curiosity εξερεύνησε τις αποξηραμένες κοίτες λιμνών και φωτογράφισε κυματισμούς σχηματισμούς στις αρχαίες ακτές τους. Όπως ακριβώς και στη Γη, αυτοί οι κυματισμοί, σχηματίζονται από μικρά κύματα σε ανοιχτές λίμνες, όπως λένε οι πλανητολόγοι. Αυτό δείχνει πως ο Άρης ήταν ζεστός, υγρός και κατοικήσιμος, μέχρι το σημείο που οι θερμοκρασίες έπεσαν και τον μεταμόρφωσαν σε μια εξαιρετικά ξηρή και παγωμένη ερημιά.
Τα δεδομένα δείχνουν πως αυτοί οι κυματισμοί σχηματίστηκαν πριν από 3.7 δισεκατομμύρια χρόνια. Τα αντίστοιχα απολιθώματα που έχουν βρεθεί στη Γη είναι ηλικίας 3.5 δισεκατομμυρίων ετών.
«Η παράταση του χρονικού διαστήματος που υπήρχε το υγρό νερό (σε υγρή μορφή και όχι αέρια ή στερεά) επεκτείνει τις δυνατότητες για μικροβιακή κατοίκηση αργότερα στην ιστορία του Άρη», δήλωσε η Claire Mondro, μεταδιδάκτορας του Caltech που ερευνά το παρελθόν του πλανήτη και ηγήθηκε της νέας μελέτης.
Σήμερα ο Άρης είναι 1.000 φορές πιο ξηρός από την πιο ξηρή έρημο της Γης. Αν και ακόμα δεν έχουμε σίγουρες αποδείξεις για την ύπαρξη ζωής στον Άρη, είναι ξεκάθαρο πλέον πως ο πλανήτης διέθετε υδάτινα περιβάλλοντα, που ευνοούν την δημιουργία μικροοργανισμών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, που ανακάλυψε το Curiosity, οι λίμνες σε αυτό το σημείο ήταν τουλάχιστον 200 με 500 μέτρα σε πλάτος. Αντίστοιχες λίμνες σχηματίζονται και στη Γη, κατά τη χειμερινή περίοδο, κάτι που δείχνει φιλόξενα περιβάλλοντα για την δημιουργία ζωής.
«Το σχήμα των κυματισμών θα μπορούσε να έχει σχηματιστεί μόνο κάτω από νερό που ήταν ανοιχτό στην ατμόσφαιρα και επηρεάζεται από τον άνεμο», εξήγησε η Mondro.
Στις παρακάτω εικόνες, μπορούμε να δούμε τους αρχαίους κυματισμούς που σχηματίστηκαν στο αρχαίο έδαφος του Άρη και πλέον είναι μέρος των αρειανών βράχων. Είναι μικροί κυματισμοί, με ύψος περίπου 6 χιλιοστά, όπως ακριβώς και οι σχηματισμοί που σχηματίζονται στις χειμερινές λίμνες της Γης.
Αν και ο Άρης είχε αφθονία σε νερό, για κάποιο λόγο που ακόμα δε γνωρίζουμε, έχασε το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιράς του, πιθανότατα από τις επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας και του πιο ασθενούς μαγνητικού πεδίου του πλανήτη. Για αυτό, η κάποτε πυκνή ατμόσφαιρα του Άρη, προκάλεσε την εξάτμιση του νερού, που διέφυγε στο διάστημα. Χωρίς την προστασία της ατμόσφαιρας και του πιο ισχυρού μαγνητικού πεδίου, ο πλανήτης στέγνωσε.
Όμως, πριν συμβεί αυτό, ο Άρης είχε την ευκαιρία να αποκτήσει ζωή, για εκατομμύρια χρόνια. Σε εκείνο το πλούσιο νερό περιβάλλον, ο Άρης θα μπορούσε να δει τη ζωή να ανθίζει, έστω και με την μορφή μικροοργανισμών, ιδιαίτερα στα δέλτα των μεγάλων του ποταμών.
Η NASA ελπίζει να μπορέσει να φέρει πίσω στη Γη τα δείγματα που έχουν συλλέξει τα οχήματα που έφτασαν μέχρι τον Άρη, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Μέχρι τότε, η Κίνα σχεδιάζει να έχει στείλει ήδη οχήματα στον Άρη, σε μια αποστολή που ενσωματώνει και την επιστροφή των δειγμάτων στη Γη.
Ακόμα και να η ζωή του Άρη δεν ευδοκίμησε ποτέ στην επιφάνεια του πλανήτη, είναι πιθανό να άνθησε ή να ανθεί ακόμα, βαθιά κάτω από το έδαφος, σε υπόγειες σπηλιές. Άλλωστε, η ζωή είναι περίφημη για το πόσο εύκολα μπορεί να προσαρμοστεί σε διάφορα περιβάλλοντα. Ιδιαίτερα στον Άρη, οι υπόγειες σπηλιές που προστατεύονται από την σκληρή έρημο και την σφοδρή ακτινοβολία, ενδέχεται να είναι ένα καταφύγιο στο οποίο η ζωή να μπορεί να ευδοκιμήσει.
Πηγή: Techmaniacs
