Του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου*
Η μεγάλη συζήτηση που άνοιξε το τελευταίο διάστημα σχετικά με το θέμα των υπέρογκων αυξήσεων στα ασφάλιστρα υγείας αποκάλυψε δύο πράγματα: Πρώτον, το μέγεθος του προβλήματος που επηρεάζει εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους αλλά και όλη την ασφαλιστική αγορά και, δεύτερον, το ολιγοπώλιο που έχει στηθεί στον χώρο της ιδιωτικής υγείας από 2-3 μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα το ζήτημα, προτείνω να εξετάσουμε τι ακριβώς ισχύει με τη λειτουργία των ιδιωτικών νοσοκομείων. Δεν κάνει εντύπωση το γεγονός ότι για να ιδρυθεί ένα νέο ιδιωτικό νοσοκομείο απαιτούνται επτά με 10 χρόνια προετοιμασίας; Ουσιαστικά μιλάμε για μια κλειστή αγορά. Με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για μια ελεύθερη οικονομία. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα σύνθετο θέμα με σοβαρές κοινωνικές διαστάσεις και η Πολιτεία οφείλει να το δει με μεγάλη σοβαρότητα.
Οι ασφαλιστικές εταιρίες μπορεί να προχώρησαν τα τελευταία χρόνια σε αυτές τις μεγάλες αυξήσεις των ασφαλίστρων, όμως είχαν προηγηθεί οι ανατιμήσεις σε νοσήλια και κόστη επεμβάσεων από αυτά τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Μάλιστα, ήταν τέτοιο το ποσοστό αυξήσεων που η Ελλάδα κατατάσσεται στη δεύτερη θέση των υψηλότερων νοσηλίων στην Ευρώπη. Μπροστά της έχει μόνο την Ελβετία. Θεωρούμε υπερβολικό μια οικονομία όπως η ελληνική να συγκρίνεται σε αυτό το θέμα με μια τόσο ισχυρή όπως η ελβετική. Είναι επιβεβλημένο, λοιπόν, να υπάρξουν κανόνες και μέτρα που θα καθιστούν απαγορευτική αυτή την πρακτική των τόσο μεγάλων αυξήσεων. Μόνον έτσι θα προστατευθεί ο καταναλωτής, αλλά και δεν θα πληγεί άλλο η ασφαλιστική πίστη, η οποία δυστυχώς κλονίζεται σε επίπεδο αξιοπιστίας από τέτοιες τιμολογιακές πολιτικές.
Σύμμαχος των ασφαλισμένων -και αυτό αξίζει να τονιστεί- είναι οι χιλιάδες ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές. Είναι απόλυτα λογικό να συμβαίνει αυτό, καθώς είναι οι επαγγελματίες που έχουν άμεση σχέση με τους πελάτες τους, που γνωρίζουν άριστα τις ανάγκες τους αλλά και τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά. Και, βέβαια, είναι αυτοί που θα επηρεαστούν άμεσα στο ενδεχόμενο κατάργησης κάποιων υφιστάμενων συμβολαίων. Μέχρι τώρα οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές έχουν καταφέρει με πολύ κόπο και αγώνα να ανεβάσουν ψηλά την ιδιωτική ασφάλιση. Θα είναι πραγματικά κρίμα να πάει χαμένη τόση προσπάθεια εξαιτίας της λειτουργίας ενός ολιγοπωλίου και της καθυστέρησης από την πλευρά της Πολιτείας να θέσει τους αναγκαίους κανόνες.
Δεν πρέπει να ρισκάρουμε το μέλλον της ιδιωτικής ασφάλισης, ούτε και την περαιτέρω επιβάρυνση της δημόσιας υγείας από ανθρώπους που ακυρώνουν τα συμβόλαιά τους και στρέφονται ξανά στο ΕΣΥ. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση αντιλήφθηκε το μέγεθος του προβλήματος, πρέπει οι όποιες παρεμβάσεις να ισχύσουν άμεσα και να μην περιμένουμε το 2026. Αυτό επιτάσσουν το συμφέρον της κοινωνίας και οι ανάγκες της ασφαλιστικής αγοράς.
*Πρόεδρος ΕΕΑ και επίτιμος διδάκτορας ΠΑ.ΠΕΙ.
