Πρόκειται για ένα σημείο που κινούνταν μαζικά μεγάλα είδη.
Ο μεγαλύτερος χώρος διέλευσης δεινοσαύρων στη Βρετανία ανακαλύφθηκε σε ένα λατομείο στην περιοχή του Οξφορντσάιρ στη νοτιοανατολική Αγγλία. Περίπου 200 τεράστια ίχνη που εκτιμάται ότι έγιναν πριν από 166 εκατομμύρια χρόνια διασχίζουν το ασβεστολιθικό δάπεδο.
Αποκαλύπτουν την έλευση και την έξοδο δύο τουλάχιστον ειδών δεινοσαύρων που πιστεύεται ότι είναι ένα είδος σαυρόποδου με μακρύ λαιμό που ονομάζεται Κητιόσαυρος και ένα είδος θερόποδων σαρκοβόρων, ο Μεγαλόσαυρος. Οι μακρύτερες διαδρομές έχουν μήκος 150 μέτρα, αλλά θα μπορούσαν να επεκταθούν πολύ περισσότερο, καθώς μόνο ένα μέρος του λατομείου έχει ανασκαφεί.
«Πρόκειται για μια από τις πιο εντυπωσιακές τοποθεσίες διέλευσης δεινοσαύρων που έχω δει ποτέ από άποψη κλίμακας και μεγέθους των κομματιών. Μπορείτε να κάνετε ένα βήμα πίσω στο χρόνο και να πάρετε μια ιδέα για το πώς θα ήταν, αυτά τα τεράστια πλάσματα που απλώς περιφέρονται τριγύρω, κάνουν τη δική τους δουλειά» αναφέρει στο BBC η Κίρστι Έντγκαρ, μικροπαλαιοντολόγος από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ.
«Μπορείτε να κάνετε ένα βήμα πίσω στο χρόνο και να πάρετε μια ιδέα για το πώς θα ήταν, αυτά τα τεράστια πλάσματα που απλώς περιφέρονται τριγύρω, κάνουν τη δική τους δουλειά». Τα ίχνη εντοπίστηκαν για πρώτη φορά από τον Γκάρι Τζόνσον έναν εργάτη στο Dewars Farm Quarry, ενώ οδηγούσε έναν εκσκαφέα.
«Βασικά καθάριζα το έδαφος και βρήκα ένα βαθούλωμα που νόμιζα ότι ήταν απλώς μια ανωμαλία στο έδαφος. Αλλά μετά βρήκα άλλο ένα σε απόσταση τριών μέτρων και μετά άλλο ένα οπότε συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσαν να είναι ίχνη δεινοσαύρων. Νόμιζα ότι είμαι ο πρώτος άνθρωπος που τους έβλεπε. Και ήταν τόσο σουρεαλιστικό, πραγματικά ανατρίχιασα εκείνη την στιγμή» λέει ο Τζόνσον.
Τα ευρήματα
Αυτό το καλοκαίρι, περισσότεροι από 100 επιστήμονες, φοιτητές και εθελοντές συμμετείχαν σε μια ανασκαφή στο λατομείο. Η ομάδα έχει εντοπίσει μέχρι στιγμής πέντε διαφορετικά μονοπάτια. Τέσσερα από αυτά κατασκευάστηκαν από σαυρόποδα, φυτοφάγους δεινόσαυρους που περπατούσαν με τέσσερα πόδια. Τα ίχνη τους μοιάζουν λίγο με ελέφαντα αλλά κατά πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος αφού αυτά τα θηρία έφταναν τα 18 μέτρα σε μήκος.
Άλλα ίχνη πιστεύεται ότι δημιουργήθηκαν από έναν Μεγαλόσαυρο. «Είναι αυτό που ονομάζουμε τριδακτυλικό τύπωμα. Έχει αυτά τα τρία δάχτυλα των ποδιών που είναι πολύ, πολύ καθαρά στο αποτύπωμα. Τα σαρκοφάγα πλάσματα, που περπατούσαν με δύο πόδια, ήταν ευκίνητοι κυνηγοί. Ολόκληρο το ζώο θα είχε μήκος 6-9 μέτρα. Ήταν οι μεγαλύτεροι αρπακτικοί δεινόσαυροι που γνωρίζουμε στην Ιουρασική περίοδο στη Βρετανία» εξηγεί η Δρ. Έμα Νίκολς, παλαιοντολόγος σπονδυλωτών από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Το περιβάλλον στο οποίο ζούσαν οι δεινόσαυροι που έκανα αυτά τα ίχνη καλυπτόταν από μια ζεστή, ρηχή λιμνοθάλασσα και οι δεινόσαυροι άφησαν τα αποτυπώματά τους καθώς έτρεχαν πάνω στη λάσπη.
«Κάτι πρέπει να συνέβη για να διατηρηθούν στο αρχείο απολιθωμάτων. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι, αλλά μπορεί να έγινε μια καταιγίδα που να εναπόθεσε ένα φορτίο ιζημάτων πάνω από τα ίχνη και να διατηρήθηκαν αντί απλώς να ξεπλυθούν» εκτιμά ο καθηγητής Ρίτσαρντ Μπάτλερ, παλαιοβιολόγος από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ.
Η ομάδα μελέτησε λεπτομερώς τα μονοπάτια κατά τη διάρκεια της ανασκαφής. Εκτός από τα ίχνη οι ερευνητές τράβηξαν περισσότερες από 20.000 φωτογραφίες για να δημιουργήσουν τρισδιάστατα μοντέλα των μεμονωμένων αποτυπωμάτων όσο και των σημείων διέλευσης.
«Το πραγματικά υπέροχο πράγμα με ένα αποτύπωμα δεινοσαύρου, ειδικά αν έχουμε ένα σημείο διέλευσης του, είναι ότι πρόκειται για ένα στιγμιότυπο στη ζωή του ζώου. Μπορούμε να μάθουμε πράγματα για το πώς κινήθηκε αυτό το ζώο. Μπορούμε να μάθουμε ακριβώς πώς ήταν το περιβάλλον στο οποίο ζούσε. Έτσι τα κομμάτια μας δίνουν ένα εντελώς διαφορετικό σύνολο πληροφοριών που δεν μπορείτε να λάβετε από το αρχείο απολιθωμάτων οστών» λέει ο καθηγητής Ρίτσαρντ Μπάτλερ, παλαιοβιολόγος από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ.
Πηγή: Naftemporiki.gr
