Πόσο επιβεβαιώνεται ότι αυτή ήταν μια κίνηση ηγετικής πυγμής και αποφασιστικότητας του κ. Μητσοτάκη- όπως διαλαλούν παλαιές και όψιμες θεραπαινίδες του-και ότι μπαίνει πλέον τέλος στην εσωστρέφεια;
Ανεξαρτήτως του τι θα επακολουθήσει στο προσεχές μέλλον (και θα επακολουθήσουν πολλά) το βέβαιον είναι ότι πέντε μόλις ημέρες ύστερα από τη διαγραφή η «γαλάζια» πλειοψηφία στην Βουλή είναι πιο εύθραυστη παρά ποτέ κατά την τελευταία πενταετία…
Μπορεί να βγαίνουν στα κανάλια και τα ραδιόφωνα υπουργοί και υφυπουργοί -όπως ο Βορίδης και ο Άδωνις- και να αδειάζουν τον πρώην πρωθυπουργό, μαζί με άλλους «αείποτε προεδρικούς» βουλευτές, αλλά το ζητούμενο δεν είναι «τι λένε» όλοι αυτοί. Ούτε βαρύνουσα σημασία έχει τι δηλώνουν οι επαμφοτερίζοντες. Το κλειδί των εξελίξεων βρίσκεται στη μικρή μεν αλλά σκληρή ομάδα των «σαμαρικών» βουλευτών…
Καθώς κοντεύει να περάσει μια εβδομάδα, ουδείς εξ΄ αυτών έχει δεχτεί να τοποθετηθεί δημοσίως. Κι αυτή η σιωπή μπορεί να αναγιγνώσκεται κατά τα δοκούν αλλά δεν παύει να συνιστά μια ανοικτή και αμείλικτη απειλή…
Ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για “άνετη πλειοψηφία”. Είναι όντως; Από τους 158 βουλευτές, έχει πέσει (μέχρι στιγμής) στους 155. Υπάρχει βέβαια και η “καβάτζα” του Λ. Αυγενάκη αλλά μπορεί να σκεφτεί κανείς τη “δεδηλωμένη” της κυβέρνησης του Κυριάκου να εξαρτάται από αυτόν; (Ή από κάποιες “μεταγραφές” εκ των ανεξαρτήτων;) Ο μακαρίτης Κατσίκης, το 1990-93, καλύτερος ήταν…
Ειδικά από τους οκτώ “σημαδεμένους”, που υπέγραψαν την Ερώτηση για τον Γεωργιάδη και την Κεραμέως, ούτε φωνή ούτε ακρόαση έως τώρα…
Από την άλλη υπάρχει βεβαίως και το εξής δεδομένο: Στην επικείμενη ψηφοφορία του προϋπολογισμού, που ισοδυναμεί με ψήφο εμπιστοσύνης, η κυβερνητική πλειοψηφία δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει διαρροές. Αλλά κι αυτό, παρά τους πανηγυρισμούς που θα το συνοδεύσουν, δεν (θα) σημαίνει τίποτε…
Μπορεί να λέει ότι βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο ο κ. Μητσοτάκης αλλά -όπως και να το δει- μπήκε σε φάση κοινοβουλευτικής ομηρίας. Οι εξελίξεις από εδώ και πέρα, για όσους γνωρίζουν τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών και το παρασκήνιο, θα είναι στάγδην. Θα αδειάζει σταγόνα σταγόνα το ποτήρι. Κι επειδή μεταξύ της σημερινής κατάστασης και της άρσης της εμπιστοσύνης υπάρχουν και …πενήντα αποχρώσεις του γκρι, το μαρτύριο στο οποίο εγκλωβίστηκαν οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου θα είναι αργό και βασανιστικό. Και με περιοδείες σε νησιά και σε σοκάκια δεν πρόκειται να επέλθει κανένας απεγκλωβισμός…
