Με “οικονομική επιχορήγηση” του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας μαθητές από σχολεία του Ντύσσελντορφ επισκέφτηκαν αυτές τις ημέρες τη Θεσσαλονίκη “σε μια δημιουργική συνάντηση με μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ευόσμου με θέμα την ιστορική μνήμη”…
Η πρωτοβουλία εκ πρώτης όψεως (και στο πλαίσιο ανταλλαγής τέτοιων επισκέψεων) δείχνει αθώα. Όπως και το εν λόγω Ίδρυμα. Κάθε άλλο όμως παρά κάτι τέτοιο ισχύει και πολύ περισσότερο στην παρούσα συγκυρία…
Στο κατεβατό σχετικά με την “ελληνογερμανική ανταλλαγή μαθητών για την ιστορική μνήμη” μπορεί να διαβάσει κανείς πολλά για την “κοινή ιστορία Ελλάδας και Γερμανίας” και τις προθέσεις “να προωθήσουν ενεργά τις αξίες της δημοκρατίας και της ανεκτικότητας” καθώς και “να επουλωθούν οι πληγές από τα αγκάθια του παρελθόντος” μεταξύ των δύο χωρών. Μόνο που σε όλα αυτά -τα εντελώς ουδέτερα και αποχρωματισμένα- δεν υπάρχει καν η παραμικρή αναφορά στο θέμα των αποζημιώσεων. Έχει διαγραφεί κυριολεκτικά και πλήρως…
Αυτό μάλιστα είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Ο ρόλος του Ιδρύματος είναι όπως φαίνεται ευρύτερος ως Δούρειος Ίππος στα ελληνικά σχολεία…
Όπως έχει καταγγείλει επανειλημμένα και το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας, το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας» είναι εργαλείο της γερμανικής κρατικής προπαγάνδας προκειμένου “να εισέλθει στα σχολεία μας και να διαβρώσει τις συνειδήσεις των νέων μας”. Κάτι ανάλογο που γίνεται και με τα δωράκια της γερμανικής πρεσβείας μέσω της χρηματοδότησης έργων σε μαρτυρικά χωριά, με πραγματικό στόχο την εξαγορά συνειδήσεων…
Εκ “γενετής” άλλωστε το Ίδρυμα αυτό ήταν διάτρητο και αμφιλεγόμενο: Αντί να προχωρήσουν με αποφασιστικές ενέργειες στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, ο ΣΥΡΙΖΑ καταρχάς υπέγραψε με το Βερολίνο συμφωνία για την ίδρυσή του στο παρά πέντε των εκλογών του Ιουλίου του 2019. Και η ΝΔ, σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, έτρεξε να την κυρώσει με νομοσχέδιο της (τότε υπουργού Παιδείας) Νίκης Κεραμέως. Τυχαίο;
Και με ποιο σκοπό συστάθηκε; Τη «μείωση των προκαταλήψεων και την καταπολέμηση της ξενοφοβίας και την κατανόηση του τρόπου ζωής, των παραδόσεων και της νοοτροπίας στην εκάστοτε άλλη χώρα». Ένας πλάγιος τρόπος για τη γερμανοποίηση της ελληνικής εκπαίδευσης και τη διαμόρφωση μιας ελληνικής νεολαίας χωρίς γνώση, χωρίς παρελθόν και με άμβλυνση της ιστορικής μνήμης. Όπως ήδη συμβαίνει…
Το σοβαρότερο είναι ότι το Βερολίνο ενίσχυσε τη νομική του θέση ότι όσοι συνεργάζονται τόσο στενά μαζί του, μέσω του Ιδρύματος αυτού, στη κατεύθυνση της άμβλυνσης των «στερεοτύπων» δεν είναι δυνατόν κατόπιν να στραφούν και να διεκδικήσουν τις επανορθώσεις. Τα σχετικά υπομνήματα υπάρχουν στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά καταχωνιασμένα…
