Η NASA σχεδιάζει μόνιμη, επανδρωμένη βάση στη Σελήνη, όμως πρέπει πρώτα να λύσει κάποια βασικά προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η εύρεση νερού ή κάποιου τρόπου για την παραγωγή του. Μέχρι σήμερα, είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει τον πάγο που είχε βρεθεί στους πόλους της Σελήνης, όμως τώρα έκανε μια πολύ σημαντική ανακάλυψη. Το Lunar Reconnaissance Orbiter, ένα όχημα σε τροχιά γύρω από την Σελήνη, ανακάλυψε νερό σε μορφή πάγου και στην σεληνιακή επιφάνεια και μάλιστα σε εκτεταμένα κοιτάσματα!
«Νέα ευρήματα από το Lunar Reconnaissance Orbiter της NASA αποκαλύπτουν ότι οι αποθέσεις πάγου στη Σελήνη είναι πιο εκτεταμένες από ό,τι νομίζαμε, ακόμη και πέρα από τις σκιερές περιοχές του νότιου πόλου!» έγραψε ο Nicky Fox, επικεφαλής της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών της NASA. «Αυτά τα παγωμένα κοιτάσματα θα μπορούσαν να περιέχουν ζωτικούς πόρους για τους μελλοντικούς εξερευνητές, όπως νερό για την προστασία από την ακτινοβολία, αέρα, ενέργεια, ακόμη και καύσιμα πυραύλων!»
Μέχρι πρότινος, γνωρίζαμε πως υπήρχε νερό, σε μοργή πάγου, σε μεγάλους κρατήρες στους πόλους της Σελήνης και γύρω από αυτούς. Αυτό φαινόταν λογικό, καθώς οι πόλοι βρίσκονται μόνιμα μακριά από τις ακτίνες του Ηλίου, έχοντας σκιά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Αυτά τα σημεία ονομάζονται PSRs (Permanently Shadowed Regions). Αυτός ήταν και ο λόγος που η αποστολή Artemis, αλλά και η κινέζικη αποστολή, θα προσσεληνώνονταν στους πόλους της Σελήνης, ώστε να έχουν παροχή νερού.
«Διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν εκτεταμένες ενδείξεις πάγου από νερό εντός των PSRs εκτός του νότιου πόλου, προς τουλάχιστον 77 μοίρες νότιο γεωγραφικό πλάτος», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής της έρευνας της NASA Timothy P. McClanahan.
Μάλιστα, δόθηκε στη δημοσιότητα ένας χάρτης που δείχνει τα κοιτάσματα νερού, που εκτείνονται από τον Βόρειο μέχρι τον Νότιο πόλο της Σελήνης. Μεγάλο μέρος του πάγου εδώ και πέραν αυτού πιθανώς φιλοξενείται σε κρατήρες με ψυχρές θερμοκρασίες κάτω από -198 βαθμούς Κελσίου. Μερικοί από αυτούς τους σκιερούς κρατήρες δεν έχουν δει το φως του Ήλιου για δισεκατομμύρια χρόνια.
Όμως, πόσο είναι αυτό το νερό;
Σύμφωνα με την NASA, για κάθε ένα τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας που καλύπτεται με πάγο, «θα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον πέντε περισσότερα λίτρα πάγου εντός της επιφάνειας» σε σύγκριση με το περιβάλλον, δήλωσε ο McClanahan. Μάλιστα, οι ανιχνευτές νετρονίων Lunar Exploration Neutron Detector (LEND), εντόπισαν τον πάγο, υποδεικνύοντας τα μέρη που υπάρχουν θύλακες παγωμένου υδρογόνου, στην επιφάνεια της Σελήνης.
Η Σελήνη είναι ένα αρκετά χτυπημένο από μετεωρίτες μέρος. Συνήθως όμως, οι κομήτες και οι μετεωρίτες, μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες νερού, που έπεσαν στη Σελήνη. Παράλληλα, μπορεί να είχαμε και υδρατμούς να διαρρέουν από το εσωτερικό της Σελήνης και στη συνέχεια να παγώνουν στην επιφάνεια της, όπως επίσης και από χημικές αντιδράσεις λόγω των ηλιακών ανέμων, που τις πυροδοτούν.
Το 2026 έχει προγραμματιστεί η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στην Σελήνη, αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο. Οι αστροναύτες που θα φτάσουν εκεί, θα παραμείνουν για μία εβδομάδα και θα αναζητήσουν νερό σε μορφή πάγουγια μελέτη, στη Σελήνη και την επιφάνειά της. Θα φέρουν δείγματα στην Γη για πιο εκτεταμένες έρευνες, αφού η ύπαρξη νερού είναι ζωτικής σημασίας για τις μελλοντικές αποστολές. Άλλωστε, το νερό μπορεί να διασπαστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο, που τα δυο τους είναι εξαιρετικά καύσιμα, ώστε να τροφοδοτήσουν σεληνιακές βάσεις, αλλά και τον ανεφοδιασμό διαστημικών σκαφών.
Πηγή: Techmaniacs
