Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*
Ο αλγόριθμος ελέγχου της κοινωνίας βασίζεται στην εκπομπή αντικρουόμενων μηνυμάτων. Ο σκοπός είναι η πλήρης κάμψη των αντιστάσεων, μέσω του φόβου και της απομόνωσης. Η διαδικασία είναι γνωστή με την ονομασία Μέθοδος και περιλαμβάνει πέντε στάδια, αρχίζοντας από τη δημιουργία «κρίσεων», που αποσκοπούν στον «φόβο», στην «απομόνωση» και τη «διαίρεση», και τελειώνει με τον «έλεγχο» του υποκειμένου.
Με τη βοήθεια των διεθνών οργανισμών η Μέθοδος εφαρμόζεται από τις παγκόσμιες πολιτικές συμμορίες. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 2024 υπέγραψαν 187 χώρες στην έδρα του ΟΗΕ τη Συνθήκη του Μέλλοντος – Pact of the Future, όπου υιοθετήθηκε η αρχή του «απολύτου ελέγχου».
Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, π.χ. κομμουνισμός, ουδέποτε στο παρελθόν επιχειρήθηκε η βίαιη αλλαγή της ανθρώπινης Ιστορίας από μία ολιγομελή ομάδα γραφειοκρατών ελεγχόμενη από την παγκόσμια ελίτ. Τα κείμενο της κοινής διακήρυξης, την οποία υπέγραψε και η Ελλάδα, ευαγγελίζεται την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας, το τέλος της ιδιοκτησίας, το τέλος της ατομικής βούλησης επί της υγείας, το τέλος των μετακινήσεων και του παραδοσιακού τρόπου ζωής, καθώς και την υποχρεωτική εκτέλεση υγειονομικών πρωτοκόλλων, συμπεριλαμβανομένων και των εμβολιασμών.
Ο ολοκληρωτικός έλεγχος του διαδικτύου και η επιβολή λογοκρισίας, με αυστηρές ποινές για τους απείθαρχους, είναι προαπαιτούμενα, καθώς και η συνολική εκμηδένιση της προσωπικότητας, μέσω της απαγόρευσης αναφορών στα γένη, στον πολιτισμό και στον οικογενειακό και τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό.
Οι προφάσεις επιβολής της παγκόσμιας δικτατορίας βασίζονται στον μύθο της «ανθρωπογενούς» κλιματικής αλλαγής, παρά το γεγονός ότι μόνο το 0,28% των αερίων εκπομπών οφείλεται σε ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Eπιπρόσθετα, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα (415 ppm) είναι τρεις φορές κάτω από το όριο που απαιτείται για τη βέλτιστη ανάπτυξη των φυτών (1200-1600 ppm).
Ακολουθώντας την πρακτική των τεχνικών κρίσεων της μεθόδου, ο Μητσοτάκης στην ομιλία του στον ΟΗΕ, αφού αναφέρθηκε στην «άμεση ανάγκη επιβολής της παγκόσμιας διακυβέρνησης», αμέσως μετά εξέφρασε την «ανησυχία» του για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, παρά το γεγονός ότι η θάλασσα στη Λούτσα δεν έχει ανέβει ούτε 1 εκατοστό του μέτρου τα τελευταία 100 χρόνια. Προφανώς, ο Μητσοτάκης εφαρμόζει τη γκεμπελική ρήση, ότι «όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα, τόσο ευκολότερα γίνεται πιστευτό από τη μάζα».
Αν οι πολίτες μπορέσουν να αποστασιοποιηθούν από τις παγκόσμιες τεχνικές κρίσεις και τη διαίρεση, και παύσουν να επιλέγουν πλευρές στις συγκρούσεις, θα διαπιστώσουν ότι αληθινός πόλεμος υπάρχει μόνο μεταξύ των δυνάμεων της δικτατορίας της παγκοσμιοποίησης (centralisation), από τη μία, και των ελευθέρων εθνικών κρατών (decentralisation), από την άλλη.
Η απαλλαγή της σκέψης από τον έλεγχο της μεθόδου προϋποθέτει την κατανόηση της σύγκρουσης μεταξύ των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης, που υπηρετούν τα πολιτικά κόμματα, και όλων των υπολοίπων, τα συμφέροντα των οποίων εγγυάται το έθνος-κράτος.
Επειδή κατά τον Bernard Russell υπάρχουν μόνο δύο τάξεις, η ευγονική τάξη της ελίτ-πολιτικών και οι υπόλοιποι, είναι προφανές ότι μέσω της διακήρυξης του ΟΗΕ η ελίτ επιδιώκει να διαιωνίζεται στην εξουσία στο διηνεκές, μέσω μιας κλειστής αναπαραγωγικής διαδικασίας (class inbreeding). Τα αναπαραγωγικά πρότυπα της ελίτ δεν αναφέρονται μόνο στην οντότητα της εξουσίας, αλλά έχουν και φυλετικό υπόβαθρο.
Στη Λατινική Αμερική η λαοθάλασσα των έγχρωμων ιθαγενών ληστεύεται από λευκές πολιτικές συμμορίες, ενώ στην πλειονότητά της η λευκή ελίτ στις ΗΠΑ αυτοαναπαράγεται φυλετικά.
Η «αριστοκρατική» καταγωγή του Richard Von Coundenhove – Kalergi σήμερα περισσότερο από άλλοτε επισημαίνει ότι ο «μιγάς Ευρωπαίος» και ο «θάνατος της πολυμορφίας της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας» δεν αφορούν τη συμπαγή παγκοσμιοποιημένη ελίτ.
Παράλληλα, όλα τα σχολικά βιβλία σεξουαλικής αγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα οποία πάντα παρουσιάζεται μαύρος άνδρας με λευκή γυναίκα, απευθύνονται ουσιαστικά στους πληβείους. Η παγκοσμιοποίηση μέσω της Μεθόδου επιδιώκει φυλετικά καθαρή άρχουσα τάξη και φυλετικά μεικτή μάζα.
*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
