Ο Πυθαγόρας ήταν σίγουρα ένας τρομερά έξυπνος άνθρωπος, που αν και είχε κάποιες περίεργες απόψεις για τα φασόλια, ήξερε σίγουρα από γεωμετρία. Αυτό φυσικά θα το γνωρίζατε, από το γυμνάσιο, όπου μάθαμε το Πυθαγόρειο Θεώρημα. Όμως ήταν ο Πυθαγόρας που το ανακάλυψε πρώτος;
Από ότι φαίνεται, οι Βαβυλώνιοι βρήκαν την σχέση τις υποτείνουσας με τις δύο κάθετες πλευρές ενός ορθογώνιου τριγώνου, αρκετά νωρίτερα και μάλιστα με σημαντική διαφορά.
«Οποιοδήποτε βιβλίο ιστορίας θα σας πει ότι η τριγωνομετρία πηγαίνει πίσω στους αρχαίους Έλληνες αστρονόμους», είπε ο ερευνητής αρχαίων μαθηματικών Δρ Ντάνιελ Μάνσφιλντ. «Μου αρέσει να σκέφτομαι τη Βαβυλωνιακή κατανόηση ως ένα απροσδόκητο prequel».
Τα στοιχεία ήρθαν με την μορφή ενός πήλινου δίσκου, με το όνομα IM 67118, στον οποίο βλέπουμε τη χρήση του Πυθαγόρειου Θεωρήματος, για να βρει το μήκος μιας διαγωνίου μέσα σε ένα ορθογώνιο τρίγωνο. Η πλάκα πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για διδασκαλία και χρονολογείται στην Παλαιοβαβυλωνιακή περίοδο μεταξύ 1900-1600 π.Χ. – αιώνες πριν γεννηθεί ο Πυθαγόρας, περίπου το 570 π.Χ.
Μια άλλη ταμπλέτα από περίπου 1800-1600 π.Χ. έχει ένα τετράγωνο με επισημασμένα τρίγωνα μέσα. Η μετάφραση των σημάνσεων από τη βάση 60 – το σύστημα μέτρησης που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι – έδειξε ότι αυτοί οι αρχαίοι μαθηματικοί γνώριζαν το Πυθαγόρειο θεώρημα (δεν λεγόταν έτσι φυσικά) καθώς και άλλες προηγμένες μαθηματικές έννοιες.
«Το συμπέρασμα είναι αναπόφευκτο. Οι Βαβυλώνιοι γνώριζαν τη σχέση μεταξύ του μήκους της διαγώνιου ενός τετραγώνου και της πλευράς του: d=τετραγωνική ρίζα του 2», γράφει ο μαθηματικός Bruce Ratner σε μια μελέτη σχετικά με το θέμα. «Αυτός ήταν πιθανώς ο πρώτος αριθμός που ήταν γνωστός ότι είναι παράλογος. Ωστόσο, αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι ήταν εξοικειωμένοι με το Πυθαγόρειο Θεώρημα – ή, τουλάχιστον, με την ειδική περίπτωση του για τη διαγώνιο ενός τετραγώνου (d 2 = a 2 + a 2 = 2a 2 ) – περισσότερα από χίλια χρόνια πριν από τον μεγάλο σοφό από τον οποίο ονομάστηκε.»
Αν όμως δεν βρέθηκε η εξίσωση από τον Πυθαγόρα, γιατί πήρε το όνομά του; Πόσο μάλλον όταν κανένα από τα γραπτά του δε σώζεται μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τον Ράτνερ, η εξίσωση πιθανότατα άνηκε στου Πυθαγόρειους, τα μέλη της σχολής που ίδρυσε ο Πυθαγόρας στην Σάμο και στην σημερινή νότια Ιταλία.
«Ένας λόγος για τη σπανιότητα των αρχικών πηγών του Πυθαγόρα ήταν ότι η πυθαγόρεια γνώση μεταβιβάστηκε από τη μια γενιά στην άλλη από στόμα σε στόμα, καθώς το υλικό γραφής ήταν σπάνιο», γράφει ο Ράτνερ.
«Επιπλέον, από σεβασμό προς τον αρχηγό τους, πολλές από τις ανακαλύψεις που έκαναν οι Πυθαγόρειοι αποδόθηκαν στον ίδιο τον Πυθαγόρα· αυτό θα εξηγούσε τον όρο «Θεώρημα του Πυθαγόρα».
Όπως και να έχει, ο Πυθαγόρας παραμένει μια τεράστια προσωπικότητα της ανθρώπινης ιστορίας και αυτό δε μπορεί να το αλλάξει τίποτα.
Πηγή: Techmaniacs
