Του Βασίλη Βέργη
Στον ΣΥΡΙΖΑ «ξεκατινιάζονται», στο ΠΑΣΟΚ «ακονίζουν τα μαχαίρια», οι υποψήφιοι αρχηγοί ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και τελικά αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη κάνει μόνο η… Νέα Δημοκρατία!
Πού να το πεις και να σε πιστέψουν! Κι όμως, όσα συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα καταδεικνύουν με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση ότι η κοινοβουλευτική μας… μοναρχία έχει περάσει πλέον σε άλλο επίπεδο. Και επειδή ο «απόλυτος άρχων» λογικά βαριέται με την απουσία ουσιαστικού αντιπολιτευτικού λόγου, εμφανίστηκαν φωνές εκ των έσω να ασκήσουν επιτέλους κριτική με επιχειρήματα στη μυθική αλαζονεία.
Οι «ριπές» που εξαπέλυσαν ο Μάριος Σαλμάς και οι «11» αποτελούν γροθιά στο στομάχι της κυβέρνησης. Οι καταγγελίες του(ς) όχι μόνο δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, αλλά φανερώνουν ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν αρκούνται στη «νηνεμία της καρέκλας».
Ο κ. Σαλμάς δεν μίλησε σαν «βολεμένος» κυβερνητικός βουλευτής, αλλά ως πολιτικός που βλέπει δίπλα του σπίτια και οικογένειες να καταρρέουν, αρνούμενος να πάρει με τη σιωπή τέτοιο βάρος στη συνείδησή του. Ό,τι πράττουν, δηλαδή, πολλοί κάτοικοι της Βουλής οι οποίοι ούτε αβγά θέλουν να σπάσουν ούτε ομελέτα θέλουν να κάνουν. Και, κατά το κοινώς λεγόμενο, διακρίνονται από την «επαναστατικότητα της κότας»!
Η αλυσίδα με τα ξένα funds που έχουν αγοράσει χιλιάδες δάνεια από τις τράπεζες είναι ουσιαστικά η θηλιά στον λαιμό των Νεοελλήνων. Εταιρίες δίχως «πρόσωπο», με μοναδικό στόχο το κέρδος, οι οποίες προφανώς αδιαφορούν για το ποιος θα βρεθεί στον δρόμο. Και αυτό το έγκλημα το έχουν συνυπογράψει τα τελευταία χρόνια όλες οι παρατάξεις στην ελληνική Βουλή.
Ο Μητσοτάκης διαγράφοντας τον Σαλμά δεν μπορεί να διαγράψει την αλήθεια. Αυτήν που γνωρίζουν όλοι, είτε από πληροφορίες είτε γιατί δυστυχώς τη βίωσαν στο πετσί τους. Οικογένειες που έχουν πληρώσει έναν σκασμό χρήματα βλέπουν το βιος τους να βγαίνει σε πλειστηριασμό και να εξαφανίζεται, δίχως να μπορούν να το προστατεύσουν. Κι όλα αυτά επειδή οι (πολλάκις ανακεφαλαιοποιημένες με χρήματα του λαού) τράπεζες έβαλαν τον «δήμιο» στις αυλές μας με την κουκούλα της ανωνυμίας.
Ο κ. Σαλμάς και οι άλλοι βουλευτές που υπέγραψαν την επερώτηση παραβίασαν «ανοιχτές θύρες». Το σημαντικό, όμως, είναι ότι επρόκειτο για τις πόρτες του Μαξίμου. Εκεί όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης απολαμβάνει το ριάλιτι που παίζεται καθημερινά στα γραφεία των κομμάτων της (υποτιθέμενης) αντιπολίτευσης, είδε ξαφνικά τους «δικούς του» να τον βγάζουν στη σέντρα μαζί με τον Χατζηδάκη.
Προφανώς δυσκολεύεται ο πρωθυπουργός να κατανοήσει πώς γίνεται κάποιοι να μη συνεχίζουν τη νιρβάνα του βολέματος και να ασχολούνται (άκουσον άκουσον!) με σοβαρά θέματα της καθημερινότητας του Έλληνα πολίτη. Δυσκολεύεται να αποδεχθεί ότι, την εποχή που η δημοτικότητα της κυβέρνησής του έκανε βουτιά 20 μονάδων, αλλά η Νέα Δημοκρατία παραμένει κυρίαρχο πρώτο κόμμα, εμφανίστηκε μια 11άδα στο δικό του γήπεδο, η οποία ουσιαστικά αμφισβητεί το παραμύθι της «ευημερούσας Ελλάδας».
Θα ήταν σημαντικό εάν η πρωτοβουλία Σαλμά ξυπνούσε από τον εσωκομματικό τους λήθαργο τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Φοβάμαι όμως ότι η δίψα για εξουσία είναι μεγαλύτερη από τις τεράστιες ανάγκες του λαού. Οπότε, ας αρκεστούμε για την ώρα να βλέπουμε αντιπολίτευση στη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη από ορισμένους, λίγους, νεοδημοκράτες, οι οποίοι αισθάνονται ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζει το κυβερνητικό καράβι…
