Η ελληνική πολιτική πανδημία, που έστειλε το έθνος στην εντατική, με ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης, γιορτάζει!
Του Παναγιώτη Λιάκου
Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στα έργα και στις ημέρες (μαζί με τα ξενύχτια) των αρχηγετών του Κινήματος, να κάνουμε μια απαραίτητη σημείωση: Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα παγκόσμιας σημασίας φαινόμενο, διότι, από κοινού με το προπολεμικό και μεταπολεμικό (μέχρι το 1949) ΚΚΕ, έλυσαν ένα αίνιγμα. Το ΚΚΕ σε πολεμικό φόντο και η πασοκάρα σε ειρηνικό απάντησαν εμπράκτως στην ερώτηση «Ποιο είδος Ελλήνων δεν θέλουμε να συναντήσουμε ποτέ;». Ε, αυτοί οι ανθρωπότυποι πασόκων και κουκουέδων αποτέλεσαν ζωντανά παραδείγματα προς αποφυγήν και έδειξαν στην ανθρωπότητα τη χειρότερη δυνατή όψη του Έλληνα – κάτι που δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Δυστυχώς, οι Έλληνες δεν μπόρεσαν να αποφύγουν την επαφή με τους αερόβιους και αναερόβιους βακίλους των ιδεοληψιών, εμμονών και απωθημένων αυτών των δύο πολιτικών φορέων. Η παρουσία τους στη δημόσια σφαίρα μόλυνε το σύνολο της χώρας, και τώρα πλέον η κυρίαρχη πρακτική αλλά και ιδεολογία είναι ένα υβρίδιο πασοκισμού και αριστερισμού με ελληνέζικο (αλλά όχι ελληνικό) επίχρισμα. Όλα τα κόμματα είναι ή επιθυμούν να καταντήσουν σαν το ΠΑΣΟΚ την περίοδο της τριακονταετούς παντοδυναμίας του (1981-2011) και ανά τακτά διαστήματα να λαμβάνουν πιστοποιητικά δημοκρατικότητας από τους σταλινικούς του ΚΚΕ.
Η Νέα Δημοκρατία, που υποτίθεται ότι ήταν φορέας της Δεξιάς και πολέμια του ΠΑΣΟΚ, επί Αντώνη Σαμαρά συγκυβέρνησε με αυτό (και μάλιστα με αντιπρόεδρό του τον… Βαγγέλη Βενιζέλο) και μαζί κατέγδαραν τη μεσαία τάξη με υπερφορολόγηση, περικοπές και μνημονιακά χαράτσια τύπου ΕΕΤΗΔΕ, που μετεξελίχθηκε στον ΕΝΦΙΑ. Επίσης, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο ιστορικά αλλά και επιστημονικά ορθός όρος «συμμοριτοπόλεμος» μετετράπη σε «εμφύλιο» με τον νόμο 1863/1989, επί κυβερνήσεως Τζαννετάκη. Οι υπουργοί που υπέγραψαν τον νόμο ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Φώτης Κουβέλης και ο Οικονομικών Αντώνης Σαμαράς!
Και τώρα, με Μητσοτάκη, το οικονομικό, κοινωνικό, διπλωματικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται είναι εκείνο της πλέον λιμπεραστικής τάσεως της παλαιάς και νέας πασοκάρας.
Συνεπώς, όταν γίνεται αναφορά στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να διευκρινίζεται σε ποιο απ’ όλα: το πράσινο, το κόκκινο, το ροζουλί ή το μπλε;