Και ποιος βεβαίως δεν οργίζεται (ιδιαίτερα μισθωτός) μαθαίνοντας ότι ένας στους δύο εμφάνισαν εισόδημα 268 ευρώ το μήνα; Αυτός ακριβώς όμως είναι ο (επικοινωνιακός) στόχος. Πώς αλλιώς θα δικαιολογηθούν τα εξοντωτικά τεκμήρια που τους επέβαλε η σημερινή κυβέρνηση η οποία κατά τα λοιπά αναγνωρίζει (εντελώς υποκριτικά) τώρα ότι χρειάζονται “αλλαγές”;
«Ναι, δεν τα δηλώνω όλα γιατί με όσα μου “παίρνει” το κράτος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα είχα βάλει ήδη λουκέτο!» Το παραδέχονται αφοπλιστικά στις συζητήσεις τους οι άνθρωποι της αγοράς και σίγουρα η φοροδιαφυγή είναι απαράδεκτη. Αλλά αυτό είναι το ένα άκρο. Το άλλο άκρο είναι τα μέτρα εξολόθρευσής τους που προωθούν συστηματικά οι κυβερνώντες…
Ήδη οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τα λογιστικά γραφεία έχουν αρχίσει να δέχονται εντολές να προχωρήσουν στη “διακοπή εργασιών” για λογαριασμό πελατών τους που έπαθαν εγκεφαλικό με τα εκκαθαριστικά τα εφορίας και βλέποντας ότι δεν τα βγάζουν πέρα. Η “εναλλακτική λύση” είναι, όπως λέγεται, οι περικοπές και οι απολύσεις εργαζομένων. Όχι μικρότερο πρόβλημα…
Το σχέδιο εξόντωσης τους δεν είναι τωρινό. Έχει την αφετηρία του στα πρώτα κιόλας χρόνια των μνημονίων όταν οι φίλοι μας οι Γερμανοί με τον μακαρίτη Σόιμπλε έλεγαν ότι η Ελλάδα έχει αναλογικά το μεγαλύτερο ποσοστό μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών και χρειάζεται δραστική μείωσή τους. Άντε …. “εξορθλογισμός” τους!
Κάπως έτσι δρομολογήθηκε η θανάτωση της “ραχοκοκαλιάς” της εθνικής μας οικονομίας με ό,τι άλλο, ευρύτερο, συνεπάγεται αυτό. Για όποιον δε αντιτάσσει ότι έχουμε βγει πλέον από τα μνημόνια (και ο Σόιμπλε δεν ζει…), υπάρχει το περίφημο σχέδιο Πισσαρίδη που έχει ακριβώς την ίδια κατεύθυνση και αποτελεί το “ευαγγέλιο” του Κυριάκου Μητσοτάκη…
Μην ξεχνάμε επίσης ότι τα τεκμήρια συμβάλλουν καθοριστικά στα “υπερέσοδα” του προϋπολογισμού γα να μπορούν να πανηγυρίζουν στρουθοκαμηλίζοντας οι Κ. Μητσοτάκης και Κ. Χατζηδάκης. Όπως και ο αυξημένος ΦΠΑ. Τι κι αν πεθαίνει η κοινωνία; Υπεράνω όλων τα “πρωτογενή πλεονάσματα”…
Μεταξύ των δύο άκρων (φοροδιαφυγής και εξόντωσης) άλλος δρόμος δεν υπάρχει; Υπάρχει. Ας δουν π.χ. το μοντέλο της Ρουμανίας για την απλή και χαμηλή φορολόγηση των μικρομεσαίων που έχει οδηγήσει στην “εκτόξευσή” τους. Τι, η Ρουμανία είναι εκτός Ευρωζώνης; Κρίμα…
