Της Μαρίας Δεναξά
Και ενώ η χώρα βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης, με τους πολίτες από τα μεσαία και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα να αναστενάζουν καθημερινά από τις ανατιμήσεις παντός είδους, είναι απορίας άξιο πώς συγκεκριμένοι πολιτικοί, οι οποίοι κατέχουν σημαντικά αξιώματα, όπως, π.χ., υπουργοί, βρίσκουν χρόνο για να γίνονται ξεφωνίστρες σε τηλεοπτικά παράθυρα και τον υπόλοιπο χρόνο τους, αν δεν κάνουν κάποια σκηνοθετημένη περιοδεία ή επίσκεψη την οποία διαφημίζουν για το θεαθήναι, βρίσκουν χρόνο για τα χρονοβόρα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η ανάγκη να παρουσιάσουν την απραξία τους ως δράση τούς εκθέτει, τους απογυμνώνει και αποκαλύπτει την άγνοια πραγμάτων και καταστάσεων, η οποία δικαιολογεί την ανικανότητά τους στα χαρτοφυλάκια νευραλγικής σημασίας τα οποία έχουν αναλάβει, όπως για παράδειγμα το υπουργείο Υγείας.
Πέρα από τις απαράδεκτες καταστάσεις που καταγράφονται καθημερινά στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας, που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των πιο αδύναμων συμπολιτών μας, και το τσουνάμι παραιτήσεων απηυδισμένων γιατρών, τελευταίο επίτευγμα των «αρίστων» στη διαχείριση του δημόσιου συστήματος υγείας είναι οι νέες αυξήσεις «φωτιά» στα φάρμακα. Η μεσοσταθμική αύξηση των τιμών αγγίζει ή ξεπερνά το 35% σε περίπου 700 γενόσημα και εκτός πατέντας παλαιά φάρμακα ευρείας χρήσης, τα οποία το τελευταίο διάστημα είχαν γίνει δυσεύρετα, μια και οι έχοντες συμφέρον και απόθεμα τα διοχέτευαν στην αγορά με το σταγονόμετρο, αναμένοντας τις σημαντικές ανατιμήσεις.
Την ίδια ώρα, ο αρμόδιος υπουργός, για τον οποίο πάντα κάποιος φταίει ή «ήταν απαραίτητο να γίνει», ύστερα από απαράδεκτες δηλώσεις για ντροπιαστικές καταστάσεις στον τομέα της περίθαλψης που είδαν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα, προσπαθούσε για άλλη μια φορά να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μέσω των κοινωνικών δικτύων, χωρίς κανένα ίχνος ευθιξίας για τους πιο φτωχούς και τους χαμηλοσυνταξιούχους, που θα πρέπει να βάλουν ξανά βαθιά το χέρι στην τσέπη για την αγορά των φαρμάκων τους. Επιπροσθέτως, από το Χ, με μια δόση αναισθησίας, προέβη σε ατυχή σύγκριση των πολύωρων και θανατηφόρων σε ορισμένες περιπτώσεις αναμονών στα γαλλικά νοσοκομεία με τις αναμονές στα ελληνικά θεραπευτήρια, σαν να ήθελε να πει πως το δικό μας ΕΣΥ είναι λίγο καλύτερο από το γαλλικό, οπότε έχουμε περιθώριο να πάμε ακόμα παρακάτω!
Οτιδήποτε και να γραφτεί για την απερίγραπτη, γνωστή κατάσταση που επικρατεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Ελλάδας, που ψυχορραγεί, και μαζί του χιλιάδες Έλληνες, οι οποίοι επί χρόνια πλήρωναν με τον ιδρώτα τους μια ουτοπία, είναι λίγο. Οι άνθρωποι που κυβερνούν είναι στυγνοί διαχειριστές μιας πολύχρονης παθογένειας που, όπως και οι προκάτοχοί τους, με τις πράξεις και τις δηλώσεις τους αποδεικνύουν καθημερινά πως, εκτός από λίγοι, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να την ανατρέψουν, κι ας είναι ζήτημα ζωής και θανάτου!
