Στο Brookhaven National Lab στις ΗΠΑ, μια διεθνής ομάδα φυσικών κατάφερε να ανιχνεύσει τον βαρύτερο “αντιπυρήνα” που έχει δει ποτέ η επιστήμη. Αυτά τα μικροσκοπικά, βραχύβια αντικείμενα αποτελούνται από εξωτικά σωματίδια αντιύλης.
Οι μετρήσεις για το πόσο συχνά παράγονται αυτοί οι αντιπυρήνες και τα χαρακτηριστικά τους επιβεβαιώνουν την τρέχουσα κατανόησή μας για τη φύση της αντιύλης. Επιπλέον, βοηθούν στην έρευνα για ένα άλλο μυστηριώδες είδος σωματιδίων – τη σκοτεινή ύλη – στο βαθύ διάστημα.
Η ιδέα της αντιύλης είναι λιγότερο από έναν αιώνα παλιά. Το 1928, ο Βρετανός φυσικός Paul Dirac ανέπτυξε μια θεωρία για τη συμπεριφορά των ηλεκτρονίων που προέβλεψε την ύπαρξη ηλεκτρονίων με αρνητική ενέργεια. Αν υπήρχαν τέτοια σωματίδια, το σύμπαν μας δε θα ήταν σταθερό.
Αργότερα, οι επιστήμονες βρήκαν μια εναλλακτική εξήγηση: τα αντιηλεκτρόνια ή ποζιτρόνια, δηλαδή “δίδυμα” των ηλεκτρονίων με αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο. Από τότε, ανακαλύφθηκε ότι όλα τα θεμελιώδη σωματίδια έχουν τα αντίστοιχα αντισωματίδια τους.
Ωστόσο, ένα μεγάλο ερώτημα παραμένει: Πού πήγε όλη η αντιύλη; Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης προβλέπει ότι δημιουργήθηκαν ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης, αλλά παντού γύρω μας βλέπουμε μόνο ύλη και πολύ λίγη αντιύλη.
Το πείραμα STAR στο Relativistic Heavy Ion Collider (RHIC) του Brookhaven λειτουργεί με το να συγκρούει πυρήνες βαρέων στοιχείων, όπως το ουράνιο, σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες. Αυτές οι συγκρούσεις δημιουργούν μικροσκοπικές, έντονες “πυρκαγιές” που αναπαράγουν για λίγο τις συνθήκες του σύμπαντος μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Στο STAR, οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν αντιπυρήνα, συγκεκριμένα έναν αντιυπερυδρογόνο-4, τον βαρύτερο και πιο εξωτικό αντιπυρήνα που έχει παρατηρηθεί ποτέ.
Η έρευνα αυτή παρέχει πολύτιμα δεδομένα για τη μελέτη της αντιύλης, η οποία συνδέεται και με τη σκοτεινή ύλη. Αν καταφέρουμε να παρατηρήσουμε αντιήλιο στο διάστημα, θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε αν παράγεται από σκοτεινή ύλη ή από τη σύγκρουση κανονικής ύλης.
Παρά τις προόδους που έχουμε κάνει τον τελευταίο αιώνα, το μυστήριο της αντιύλης παραμένει άλυτο. Ωστόσο, ελπίζουμε ότι μέχρι το 2032, θα έχουμε προχωρήσει στην κατανόηση του ρόλου αυτής της περίεργης ύλης στο σύμπαν μας.
Πηγή: Techmaniacs
