Από ενοχές ή όχι που φόρτωσε μαζί με τον Τσίπρα έναν περαστικό στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε -μετά τη διαγραφή του- να ζητήσει την έξωση του Κασσελάκη
Του Βασίλη Γαλούπη
Θεωρητικά, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα ιδεών. Πρακτικά, αυτό που αποδείχτηκε είναι ότι η μοναδική συγκολλητική ουσία που υπήρχε στην Κουμουνδούρου ήταν η εξουσία. Όταν το κόμμα βγήκε οριστικά από τον χάρτη της κυβερνησιμότητας στις εκλογές του 2023, άρχισε να «μυρίζει» η αποσύνθεση ακόμα και έξω από τους τοίχους του κτιρίου.
Έναν χρόνο μετά το αποκαθηλωτικό 17,8% της βουλευτικής κάλπης, ο πρώην ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έχει μείνει καθηλωμένος έχοντας στο ένα χέρι το ανούσιο εγχειρίδιο rebranding και στο άλλο τη Συνθήκη των Πρεσπών, την τούμπα στο δημοψήφισμα και την πιστότερη από κάθε άλλον εφαρμογή ενός Μνημονίου.
Η υποτιθέμενη διεκδικήτρια του χρίσματος και «πουλέν» του ΣΥΡΙΖΑ Έφη Αχτσιόγλου βρίσκεται σε ένα κόμμα εκτός παιχνιδιού, που δεν μπορεί να πιάσει καν το 2,5%. Και ο Κασσελάκης παραμένει πρόεδρος σε έναν κωματώδη ΣΥΡΙΖΑ του 15%, που αυτοδιαλύεται σε κοινή θέα.
Χθες ήταν ο Πολάκης, που έθεσε θέμα ηγεσίας, και η ομάδα των «87» που αποχώρησε. Κάποτε ήταν η «Ομπρέλα» του Τσακαλώτου, που έκανε την… επανάστασή της. Τώρα αντικαταστάθηκε από έναν άλλο «κύκλο ιδεών», που στον ΣΥΡΙΖΑ τον αποκαλούν «εσωκομματική αντιπολίτευση», ενώ στον υπόλοιπο κόσμο σκέτη φλυαρία.
Ένα από τα βασικά προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ξεχνούν εύκολα και γρήγορα. Αναζητούν τις απαντήσεις για την κάθετη πτώση επιρροής του κόμματος στην κοινωνία, αγνοώντας τις «Πρέσπες», το σκληρό Μνημόνιο και το δημοψήφισμα-φιάσκο. Ακόμα και στο ζήτημα Κασσελάκη, ο Τσίπρας και ο Πολάκης είναι που τελικά τον «αδειάζουν». Λησμονώντας ότι αυτοί τον πήγαν σηκωτό στον ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζοντάς τον περίπου ως Μεσσία.
Από ενοχές ή όχι που φόρτωσαν έναν περαστικό στην ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Τσίπρας μεθόδευσε τον Φεβρουάριο στο συνέδριο την αποτυχημένη απόπειρα να διώξει τον Κασσελάκη. Αν και ο ίδιος τον είχε βάλει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του.
Χθες ήταν ο Πολάκης που αποφάσισε να κάνει την… επανάστασή του. Μετά τη διαγραφή του, βέβαια, από τον Κασσελάκη. Τώρα βλέπει ο ακτιβιστής Σφακιανός ότι «η ηγεσία δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι. Δεν μπορεί να δώσει πολιτική λύση. Χρειάζεται αλλαγή κι εγώ θα συμβάλω σε αυτή την προσπάθεια αλλαγής».
Όμως ο Πολάκης μάλλον θέλει να ξεχάσει ότι είχε συμβάλει και στην προσπάθεια της προηγούμενης αλλαγής. Όταν ήταν το πιο ισχυρό στήριγμα στον Κασσελάκη για να γίνει πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος εγγυάται ότι η τωρινή συμβολή Πολάκη «στην προσπάθεια αλλαγής» θα είναι εύστοχη, όταν απέτυχε παταγωδώς στην προηγούμενη, όπως ο ίδιος εμμέσως πλην σαφώς παραδέχτηκε χθες;
Τέτοιες μέρες τον περασμένο Αύγουστο, πριν καν ακόμη ανακοινώσει την υποψηφιότητά του ο Κασσελάκης, ο Πολάκης έγραφε στα social media με θέρμη: «Να, επιτέλους άλλος ένας με προτάσεις και θέσεις». Νωρίτερα ο Κασσελάκης είχε εκθειάσει τον πρώην αναπληρωτή υπουργό, αποκαλύπτοντας ότι «ο Πολάκης και ο Τομέας Διαφάνειας με έφεραν στο κόμμα».
Στις 30 Αυγούστου 2023, κι ενώ στην πρώτη εκδήλωση του Κασσελάκη στα Χανιά ήταν τρεις κι ο κούκος, ο Πολάκης έβλεπε ενθουσιασμένος ότι «το πράγμα παίρνει μορφή χιονοστιβάδας» και πως είχε «μεγάλη επιτυχία η εκδήλωση».
Μετά την εκλογή του, δήλωνε: «Με τη συντριπτική πλειοψηφία στελεχών και μελών να στηρίζουν το αποτέλεσμα εκλογής (σ.σ.: νέου προέδρου), θα διαμορφώσουμε τους όρους για σκληρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, την ανατροπή του και αντικατάστασή του από μία προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ».
Πράγματι, η κυριαρχία Μητσοτάκη ραγίζει. Η κοινωνία αντιδρά και ρίχνει κατά 13 μονάδες το ποσοστό της κυβέρνησης μέσα σε έναν χρόνο για τα κλειστά μάτια στην ακρίβεια, στη διαφθορά με σκανδαλώδεις απευθείας αναθέσεις, στις υποκλοπές, στα Τέμπη, στην πνιγμένη και καμένη Ελλάδα.
Η Ν.Δ. πέφτει, είναι αλήθεια αυτό. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια εκεί. Έχει αποφασίσει να είναι στον κόσμο του. Εγκλωβισμένος σε ένα κακομοίρικο Game of Thrones από τα… Lidl. Με Κασσελάκηδες εκτός τόπου και χρόνου να καμαρώνουν για το 15% και να ζουν το όνειρό τους στο ΤikΤok επειδή είδαν φως και απέκτησαν Ι.Χ. κόμμα. Με Τσίπρες που αισθάνονται ότι μπορούν να ξαναμπούν στο παιχνίδι μετά τις «Πρέσπες», τα δημοψηφίσματα και τα εφαρμοσμένα στο 100% Μνημόνια.
Και με φωνακλάδες Πολάκηδες που θεωρούν ότι μπορούν να δώσουν λύση όταν η προηγούμενη που πρότειναν ήταν ο… Stefanos. Και με τους «87» που όλο φεύγουν, αλλά μένουν αλά Τσακαλώτος.
Η κοινωνία δεν βλέπει μόνο ότι η κυβέρνηση διαλύει ό,τι έχει βρει. Βλέπει και ότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει τα ψυχολογικά της και τα προσωπικά της. Γι’ αυτό και ο λαός αποφάσισε διά της ψήφου του να την αφήσει ήσυχη στον μικρόκοσμο της Κουμουνδούρου για να ασχοληθεί με τα μαζεμένα «εγώ» της που κονταροχτυπιούνται. Από 37% την προσγείωσε στο 14 και κάτι σε λιγότερο από 10 χρόνια. Κι από 2,2 εκατ. «κουκιά» το 2015 στις τελευταίες ευρωεκλογές μάζεψε 590.000.
Στην πραγματικότητα, από τότε που ο Τσίπρας έχασε την εξουσία το 2019 το ισχυρότερο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ήταν εντός των πυλών. Από πέρυσι η ξεδοντιασμένη αξιωματική αντιπολίτευση κάνει το μεγαλύτερο δώρο στον Μητσοτάκη. Όσο η κυβέρνηση βομβαρδίζει την αξιοπρέπεια και την επιβίωση των πολιτών, ο ΣΥΡΙΖΑ λύνει τις διαφορές του.
