Ο άνθρωπος στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του βασίζεται στα αστέρια για να βρει τον δρόμο του και να πλοηγηθεί στον πλανήτη και εκτός της Γης. Από τα αστέρια μπορούμε να δούμε την ώρα και την ημέρα του χρόνου και να πάρουμε οδηγίες. Σήμερα, έχουμε τις δορυφορικές πληροφορίες, που χρησιμοποιούνται όχι μόνο σε χάρτες και σε εφαρμογές κυκλοφορίας, αλλά σε αμέτρητες άλλες εφαρμογές από φωτογραφίες έως τραπεζικές υπηρεσίες. Εξακολουθούμε να βασιζόμαστε στην ουράνια πλοήγηση – αλλά τα αστέρια δεν είναι αρκετά καλά. Χρειαζόμαστε υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες.
Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι υπάρχει μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο κάθε γαλαξία. Τις περισσότερες φορές, αυτές οι μαύρες τρύπες είναι ήσυχες, αλλά αν αρχίσουν να τρέφονται ενεργά, όπως στην περίπτωση που πέσει μεγάλη ποσότητα αερίου πάνω τους, μπορεί να γίνουν εξαιρετικά φωτεινές καθώς το αέριο δέχεται απίστευτες δυνάμεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, θα εισέλθουν σε μια φάση κβάζαρ – και αυτό είναι χρήσιμο.
Τα κβάζαρ είναι εξαιρετικά φωτεινά στον ουρανό και είναι τόσο μακριά που οποιαδήποτε εγγενής κίνηση τους, δεν επηρεάζει τις μετρήσεις. Εμφανίζονται καθηλωμένα στον ουρανό και εκπέμπουν σε διάφορα μήκη κύματος, ώστε να μπορούμε να τα παρακολουθούμε με ραδιοκύματα, ορατό φως και άλλα. Η θέση τους όμως, χρησιμοποιείται στο Ουράνιο Πλαίσιο Αναφοράς.
«Ποια είναι η σημασία του ουράνιου πλαισίου αναφοράς; Έτσι ξέρουμε πού βρισκόμαστε στο διάστημα. Στη Γη, έχουμε τον μεσημβρινό του Γκρίνουιτς, όπου ξεκινά το γεωγραφικό μήκος. Στο διάστημα, χρησιμοποιούμε κβάζαρ, αυτούς τους γαλαξίες που εκπέμπουν μια δέσμη ραδιοστατικών και έτσι διορθώνουμε τις συντεταγμένες μας», δήλωσε ο Δρ. Christopher S. Jacobs , από το Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA.
Κι όμως, το Ουράνιο Πλαίσιο Αναφοράς είναι σημαντικό και για το Παγκόσμιο Σύστημα Εντοπισμού Θέσης, το γνωστό GPS. Αυτό γιατί η Γη δεν είναι μια τέλεια σφαίρα που περιστρέφεται σε τέλεια περιοδική κίνηση γύρω από τον άξονά της και γύρω από τον Ήλιο. Για να αντισταθμίσει τις μικρές αποκλίσεις από τις ατέλειες της Γης, το GPS βαθμονομείται με βάση το Ουράνιο Πλαίσιο Αναφοράς. Αυτό γίνεται ιδανικά σε καθημερινή βάση.
Κανονικά, χρειάζονται εβδομάδες για να πέσει η ακρίβεια του GPS τόσο πολύ ώστε να γίνει αισθητό στην καθημερινή ζωή, όμως για εφαρμογές που απαιτούν μεγάλη ακρίβεια, όπως η πλοήγηση στους δρόμους μια πόλης ή στην θάλασσα ή ακόμα και στα διαστημόπλοια, αυτές οι μικρές αποκλίσεις μπορούν να είναι μεγάλο πρόβλημα.
«Ολόκληρο το σύστημα GPS μπορεί να μετακινηθεί μακροπρόθεσμα εκτός εάν έχει ένα σταθερό σημείο για να σταθεροποιηθεί. Έτσι, όταν πλοηγήστε με GPS, με το τηλέφωνό σας συνδέεται πραγματικά με τα κβάζαρ. Οι τράπεζες το χρησιμοποιούν για χρονομέτρηση, αν πρόκειται να στείλουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, θέλουν να ξέρουν πού βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή. Εάν είστε έξω στον ωκεανό και πλοηγήστε, πρέπει να ξέρετε πού βρίσκεστε», είπε ο Δρ. Jacobs.
«Η δουλειά μου είναι με διαπλανητικούς ανιχνευτές που πηγαίνουν στον Άρη και σε άλλους πλανήτες. Και μόλις φτάσετε πέρα από τη Γη, δεν υπάρχει πια GPS. Εκεί παίζουν επίσης τα κβάζαρ και το ουράνιο πλαίσιο».
Ο Jacobs ηγήθηκε των συνεδριών αστρομετρίας στην 32η Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης στο Κέιπ Τάουν. Μεταξύ των εργασιών που παρουσιάζονται είναι η έρευνα με επικεφαλής τον καθηγητή Patrick Charlot για να βελτιωθεί το ουράνιο πλαίσιο αναφοράς.
«Μπορούμε να βελτιώσουμε [το ουράνιο πλαίσιο αναφοράς] με διάφορους τρόπους. Η βελτίωσή του σημαίνει ακριβέστερη μέτρηση της θέσης των πηγών. Η βελτίωση σημαίνει επίσης να έχετε περισσότερες πηγές και καλύτερη εξάπλωση στον ουρανό. Χρειαζόμαστε επίσης καλύτερη σύγκριση κάλυψης με, για παράδειγμα, το οπτικό πλαίσιο που κατασκεύασε η Gaia», είπε ο καθηγητής Charlot.
Μερικές από τις προκλήσεις είναι τεχνικές. Το Νότιο Ημισφαίριο δεν καλύπτεται εξίσου στο πλαίσιο όπως το Βόρειο, για παράδειγμα. Παράλληλα υπάρχουν πολύ περισσότερες πηγές στα οπτικά μήκη κύματος, οπότε για να έχουμε αντίστοιχες ραδιοφώνου, χρειάζονται βαθύτερες ραδιοπαρατηρήσεις. Η αποστολή GaiaNIR , μια προτεινόμενη συνέχεια του αστεροσκοπείου Gaia, θα αποκάλυπτε κβάζαρ στο επίπεδο του Γαλαξία που αυτή τη στιγμή καλύπτεται από τη σκόνη του γαλαξία μας.
Οι υποθαλάσσιες κατολισθήσεις είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ίντερνετ
Επίσης, τα κβάζαρ θεωρούνται ως σημειακές πηγές, αλλά δεν είναι στην πραγματικότητα. Όσο καλύτερα γίνονται τα τηλεσκόπια μας, τόσο πιο εκτεταμένες εμφανίζονται αυτές οι πηγές. Επομένως, είναι σημαντικό να καταλάβουμε από πού προέρχεται η ραδιοεκπομπή και αυτό είναι μεταξύ των αβεβαιοτήτων της φυσικής των υπερμεγέθων μαύρων τρυπών.
Για αυτό λοιπόν, οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες είναι αυτές που μας βοηθούν να πλοηγούμαστε καθημερινά και λίγο πολύ όλοι μας χρησιμοποιούμε τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες για να έχουμε το στίγμα μας στον χάρτη, ώστε να βρούμε το δρόμο μας.
Πηγή: Techmaniacs
