Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Στην πιο πρόσφατη συνέντευξή του, στην επέτειο των 20 ετών από την κατάκτηση του Euro 2004, ο Ότο Ρεχάγκελ είπε όταν ρωτήθηκε σχετικά με το αν του ήταν εύκολο ή όχι να προσαρμοστεί στην ελληνική νοοτροπία:
«Οι Έλληνες ανακαλύψατε τη δημοκρατία, είστε ένας λαός με ιστορία και με αίσθηση της μεγάλης Ιστορίας που έχετε, αλλά, όταν βρεθήκαμε με τον Γκαγκάτση, του είπα: “Εγώ ξέρω ότι έχετε δημοκρατία στην Ελλάδα και ότι εσείς την ανακαλύψατε, αλλά θα έρθω (ως προπονητής) μόνον εφόσον εγώ θα έχω την τελευταία λέξη σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι”».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης τόνισε με πολλή έμφαση τη μέτρια κατάσταση στην οποία παρέλαβε την Εθνική, στην οποία δεν είχε κληθεί καν ο Τραϊανός Δέλλας, παρότι αγωνιζόταν ήδη στη Ρώμη.
Αν ο αρχιτέκτονας του μεγάλου αθλητικού θριάμβου (και ένας από τους ανθρώπους που κατόρθωσε να δώσει μακροχρόνια ένεση αυτοπεποίθησης στους σύγχρονους Έλληνες όσο ελάχιστοι) έδειχνε τόση εμπιστοσύνη στους αθλητικούς θεσμούς της Ελληνικής Δημοκρατίας εν έτει 2004, καταλαβαίνετε τι αξιολόγηση θα λάμβαναν αυτοί 20 χρόνια αργότερα. Καλό θα ήταν να καλέσουν τον άνθρωπο στην επόμενη δεξίωση της Αποκαταστάσεως. Άλλωστε, από τον κήπο του Μεγάρου παρελαύνουν εξαιρετικά πιο άσημοι παράγοντες, παραγοντίσκοι και πολιτικάντηδες, πολλοί εκ των οποίων αμφιβάλλουμε αν επαίνεσαν ποτέ δημοσίως τη δημοκρατία και την ιστορική της σύνδεση με τους Έλληνες.
Στο χωριό μια πολιτική συζήτηση μπορεί να προκύψει κάπως απαρατήρητα και ήρεμα (καθότι χαλαρότεροι οι ρυθμοί), αλλά δεν υστερεί σε μεστότητα, συγκρινόμενη με τις αναλύσεις, τα άρθρα και τα επιστημονικά συγγράμματα.
Θυμήθηκε ο κρεοπώλης του χωριού μου φέτος το καλοκαίρι τα εγκαίνια του φράγματος και του αγωγού ύδρευσης που κατεβάζουν το νερό από το βουνό στον οικισμό. Νοητή επιστροφή στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και στην επίσημη τελετή στην πλατεία, όπου ο πραξικοπηματίας Σ. Παττακός έστρεψε μια κάνουλα και το πόσιμο νερό έρρευσε πανηγυρικά στο λιθόστρωτο.
Γεγονός αδιαμφισβήτητο και εύκολα διαπιστώσιμο από οποιονδήποτε είναι ότι καμία ουσιαστική εργασία συντήρησης δεν έχει γίνει από τα 1970, πέρα από μπαλώματα, σε ένα έργο που δουλεύει μεν, αλλά φλερτάρει με την κατάρρευση.
Θυμήθηκε ακόμα ο κρεοπώλης, ενώ ετοίμαζε τον κιμά, τη σημαντική λεπτομέρεια. Ο Παττακός είχε πει στους χωρικούς: «Για 50 χρόνια δεν θα έχετε πρόβλημα με το νερό».
Φέτος ανακοινώθηκαν οι πρώτες ολιγόωρες διακοπές υδροδότησης εν όψει τουριστικής περιόδου, αλλά και εν όψει υπολειτουργίας της μονάδας χλωρίωσης. «Ακριβώς 50 χρόνια μετά. Πώς έπεσε τόσο μέσα;» αναρωτιόταν βασανιστικά ο μαγαζάτορας.
Κι επειδή το θέμα μου δεν είναι καμιά νοσταλγία εκείνου του παρελθόντος, αλλά αποκλειστικά το μέλλον: Αν μας διαβάζει κανείς που παραβρέθηκε στη Γιορτή της Δημοκρατίας, ας κάνει μια εκτίμηση για το πώς θα είναι το έτος 2074 οι υποδομές του 1970.
