Η Γη φαίνεται να κολυμπά μέσα σε έναν ωκεανό σκοτεινής ύλης, με τον εν λόγω αόρατο ωκεανό να ακουμπά την ανώτερη ατμόσφαιρα του πλανήτη μας, δημιουργώντας ανιχνεύσιμα ραδιοκύματα που θα μας επιτρέψουν να λύσουμε το μεγαλύτερο μυστήριο του σύμπαντος, τη σκοτεινή ύλη.
Πλήθος αστροφυσικών και κοσμολογικών στοιχείων υποδεικνύει την ύπαρξη σκοτεινής ύλης, όπως για παράδειγμα οι ανεξήγητες καμπύλες περιστροφής ορισμένων γαλαξιών μέχρι την ανάπτυξη των μεγαλύτερων δομών στο σύμπαν. Οι προσπάθειες να εξηγηθεί αυτή η μεγάλη ποικιλία παρατηρήσεων με εναλλακτικές διατυπώσεις της βαρύτητας έχουν αποτύχει, με τους επιστήμονες να πιστεύουν πλέον ότι η σκοτεινή ύλη είναι μια μορφή άγνωστης ύλης που μόνο σπάνια αλληλεπιδρά με το φως ή με την κανονική ύλη.
Ωστόσο αυτός ο ορισμός από τους επιστήμονες είναι ιδιαίτερα ευρύς. Η σκοτεινή ύλη μπορεί να αποτελείται από σωματίδια μεγάλης μάζας, αν και η έρευνα για τέτοιου είδους σωματίδια έχει πέσει στο κενό. Μια εναλλακτική πρόταση είναι ότι η σκοτεινή ύλη είναι εξαιρετικά ελαφριά, με τη μορφή των σωματιδίων γνωστών ως αξιόνια, είτε ως μια μορφή φωτονίου που φέρει λίγη μάζα.
Εξαιτίας αυτής της ιδιαίτερα μικρής μάζας, η σκοτεινή ύλη θα μπορούσε να δράσει ιδιαίτερα περίεργα. Συγκεκριμένα, αντί να εμφανίζεται ως μεμονωμένες σφαίρες που μοιάζουν με σημεία, η σκοτεινή ύλη θα συμπεριφερόταν περισσότερο σαν μεγάλα κύματα που περιφέρονται στο σύμπαν. Ακριβώς αυτό επισημαίνουν ερευνητές σε μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα χρησιμοποιώντας μοντέλα ελαφριάς σκοτεινής ύλης που δεν ήταν εντελώς σκοτεινή, επιτρέποντάς της να αλληλεπιδρά εξαιρετικά σπάνια με την κανονική ύλη. Τις περισσότερες φορές, αυτές οι αλληλεπιδράσεις μόλις και μετά βίας καταγράφονταν, χωρίς να παράγουν τίποτα ανιχνεύσιμο. Αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις, η σκοτεινή ύλη και η κανονική ύλη αλληλεπιδρούσαν αρκετά ώστε να παράγουν μια σημαντική ποσότητα ραδιοκυμάτων.
Αυτό θα συνέβαινε όταν η σκοτεινή ύλη συναντούσε ένα πλάσμα και όταν η συχνότητα των κυμάτων της σκοτεινής ύλης ευθυγραμμιζόταν με τη συχνότητα των κυμάτων του πλάσματος, παράγοντας ακτινοβολία με τη μορφή ραδιοκυμάτων.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα αστέρια στο σύμπαν εκτοξεύουν πλάσμα, επομένως υπάρχει σε άφθονη ποσότητα, με τους επιστήμονες ήδη να έχουν εντοπίσει εδώ και χρόνια την παραγωγή ραδιοκυμάτων λόγω της αλληλεπίδρασης της σκοτεινής ύλης με περιβάλλοντα όπως το ηλιακό στέμμα. Στη νέα αυτή έρευνα όμως, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μέσω των προσομοιώσεών τους ένα σημείο αλληλεπίδρασης πολύ πιο κοντά στο σπίτι μας, στην ιονόσφαιρα του πλανήτη μας.
Η εν λόγω μορφή σκοτεινής ύλης είναι εξαιρετικά θεωρητική και θα χρειαστούν χρόνια, αν όχι δεκαετίες, για να τελειοποιηθεί η παρατήρηση για την αναζήτηση αυτών των ραδιοκυμάτων. Αλλά αν πετύχει, θα είναι ένας θησαυρός πληροφοριών, που θα μας επιτρέψει να μελετήσουμε ένα από τα πιο μυστηριώδη στοιχεία του σύμπαντος, ακριβώς πάνω στην ατμόσφαιρά της Γης.
Πηγή: Techmaniacs
