Ο φάρος Aniva, ο πιο διάσημος φάρος στη Σαχαλίνη, αποτελεί μαρτυρία τόσο της ανθρώπινης εφευρετικότητας όσο και των αδυσώπητων δυνάμεων της φύσης. Τοποθετημένος στον μικρό βράχο Sivuchya κοντά στο άγριο ακρωτήριο Aniva, αυτός ο εγκαταλελειμμένος φάρος είναι δύσκολα προσβάσιμος.
Σε μια από τις πιο δυσπρόσιτες περιοχές της Ρωσίας, ο φάρος της Aniva χτίστηκε σε μια περιοχή διαβόητη για τους κινδύνους της ναυσιπλοΐας. Οι συχνές ομίχλες και οι ισχυρές παλίρροιες προκάλεσαν ιστορικά πολυάριθμα ναυάγια, γεγονός που ώθησε τις αρχές του νομού Καραφούτο να θέσουν σε λειτουργία τον φάρο τη δεκαετία του 1930.
Επικεφαλής του έργου ήταν ο Miura Shinobu, ο οποίος είχε ήδη αποκτήσει φήμη για την κατασκευή πολλών άλλων φάρων. Η κατασκευή ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1937 και ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 1939, μια απόδειξη της επιμονής και της μηχανικής ικανότητας δεδομένων των δύσκολων καιρικών συνθηκών και της ανάγκης μεταφοράς όλων των υλικών μέσω θαλάσσης.
Ο φάρος Aniva σχεδιάστηκε σχολαστικά για να διατηρεί τη ζωή ακόμη και σε ακραίες συνθήκες. Το υπόγειο ήταν εξοπλισμένο με μηχανές ντίζελ και μπαταρίες, ενώ στο ισόγειο στεγάζονταν η κουζίνα και οι αποθήκες τροφίμων. Ο δεύτερος όροφος περιείχε το δωμάτιο ασυρμάτου, το δωμάτιο εξοπλισμού και το δωμάτιο σκοπιάς. Οι χώροι διαβίωσης, που μπορούσαν να φιλοξενήσουν έως και 12 άτομα, καταλάμβαναν τον τρίτο έως τον πέμπτο όροφο, ενώ κάθε όροφος προσέφερε μέτρια καταλύματα με κουκέτες και μικρές εσοχές για τα προσωπικά αντικείμενα. Το φως εισερχόταν από μικρά φινιστρίνια, προσθέτοντας στη μοναδική γοητεία του φάρου.
Τη δεκαετία του 1990, αποφασίστηκε να γίνει αυτόνομος ο φάρος της Aniva, μετατρέποντάς τον σε πυρηνική πηγή ενέργειας. Ωστόσο, οι γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων αφαιρέθηκαν το 2006, με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη του φάρου.
Σήμερα, ο φάρος Aniva στέκεται ως ένα στοιχειωμένο απομεινάρι του παρελθόντος, ένα σιωπηλό φρουρό ανάμεσα στα κύματα.
Πηγή: gazzetta
