Οι αριθμοί των Μετεωριτών από τον Άρη είναι πολύ μικροί. Λιγότεροι από 400 γνωστά είδη βράχων έχουν ανιχνευθεί ότι προέρχονται από τον Κόκκινο Πλανήτη. Kαι ακόμη μικρότερος είναι ο αριθμός των nakhlites και των chassignites, δυο από τους τρεις κύριους μετεωρίτες του Άρη, εκ των οποίων μόλις 35 δείγματα έχουν ανιχνευθεί στη Γη.
Οι επιστήμονες ωστόσο δεν γνωρίζουν πολλά για αυτούς, παρά το γεγονός ότι έχουν πρόσβαση για δεκαετίες σε αυτούς τους βράχους. Ο γεωλόγος όμως James Day θέλει να ξεκλειδώσει τα μυστικά τους.
Ο ίδιος και η ομάδα του οι οποίοι διεξήγαγαν την πρώτη ολοκληρωμένη ανάλυση αυτής της συλλογής, έκαναν μια απροσδόκητη ανακάλυψη, έναν νέο τύπο αρειανού πετρώματος, αλλά χωρίς το ίδιο το πέτρωμα ή κάποιο άλλο που να ταιριάζει με την περιγραφή του στη Γη.
Η ανακάλυψη βασίζεται σε μια γεωχημική υπογραφή ενσωματωμένη σε ορισμένα από τα δείγματα. Αυτός ο ξεχωριστός τύπος πετρώματος είναι πιθανότατα ο φλοιός του Άρη, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances.
Η NASA υπολογίζει ότι περίπου 48.5 τόνους αρχαίου υλικού μετεωρίτη φθάνει στη Γη κάθε μέρα, αλλά το περισσότερο συνθλίβεται από την ατμόσφαιρα. Οι άνθρωποι έχουν ανακαλύψει περισσότερους από 82.000 μετεωρίτες στη Γη, αλλά μόλις το 0.5% προήλθε από τον Άρη.
Οι περισσότεροι γνωστοί μετεωρίτες προήλθαν από ηφαίστεια. Οι nakhlites και οι chassignites φαίνεται να σχετίζονται μεταξύ τους μέσω της λεγόμενης «κλασματικής κρυστάλλωσης», ενός κύριου τρόπου πρόκλησης χημικών αλλαγών στα μάγματα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα δύο είδη προήλθαν από το ίδιο ηφαιστειακό σύστημα, που εκτοξεύθηκε στο διάστημα μετά τη συντριβή ενός μεγάλου μετεωρίτη στον Άρη ίσως πριν από 11 εκατομμύρια χρόνια. Με την πάροδο του χρόνου μερικά από αυτά τα κομμάτια ίσως έφθασαν στη Γη.
Κατά την προσεκτική εξέταση των δειγμάτων, η ομάδα βρήκε σαφή ίχνη της αρειανής ατμόσφαιρας σε μερικούς από τους βράχους – αλλά όχι σε όλους. Η σύνθεση ταίριαζε με τις μετρήσεις που έλαβε η αποστολή Viking της NASA τη δεκαετία του 1970. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι λιωμένοι nakhlites ξεχείλισαν πάνω από την επιφάνεια του Άρη, ή ακριβώς από κάτω της, λιώνοντας μέρος του φλοιού και ενσωματώνοντάς τον.
Φανταστείτε ότι βρίσκεστε στον Άρη και έχετε ένα κομμάτι Γης στη συλλογή σας από μετεωρίτες το οποίο προέρχεται από την Χαβάη αλλά εσείς δεν γνωρίζετε ότι προήλθε από εκεί. Αυτό το πέτρωμα, όταν σχηματίζεται, λιώνει, ρέει πάνω σε εξαιρετικά αλλοιωμένα πετρώματα, και αυτά τα εξαιρετικά αλλοιωμένα πετρώματα έχουν μια υπογραφή της γήινης ατμόσφαιρας. Μέσω των ισοτόπων του θείου που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα του Άρη η ομάδα θα μπορούσε να συμπεράνει πώς θα έμοιαζαν αυτά τα πετρώματα.
Γιατί όμως κανένα από αυτά τα πετρώματα του φλοιού του Άρη δεν θα μπορούσαν να προσγειωθούν στη Γη με τη μορφή μετεωριτών. Ο James Day θεωρεί ότι αυτοί οι βράχοι δεν διατηρούν το σχήμα τους, κάνοντας σχεδόν αδύνατο να επιβιώσουν από μια πρόσκρουση μετεωρίτη με τον Άρη.
Εκτός από τον νέο τύπο πετρώματος, η μελέτη παρέχει πληροφορίες σχετικά με την εσωτερική δομή του Κόκκινου Πλανήτη, η οποία είναι κάπου ίδια με τη Γη και κάπου αλλού διαφορετική. Συγκεκριμένα, η ομάδα προτείνει ότι ο Άρης έχει έναν ανώτερο φλοιό που αλληλοεπιδρά με την ατμόσφαιρα, έναν πολύπλοκο βαθύτερο φλοιό και έναν μανδύα που τμήματά του έχουν διεισδύσει στη βάση του φλοιού. Στις αρχές της εξέλιξης του πλανήτη, το εσωτερικό του έλιωσε για να σχηματίσει διάφορους τύπους ηφαιστείων, και φαίνεται ότι παρέμεινε έτσι μέχρι σήμερα.
Πηγή: Techmaniacs
