Το αποφατικό μόριο ΟΧΙ, που τίμησε επί αιώνες την αρετή του ελληνικού έθνους, το λησμόνησε η πολιτική εξουσία και το θυμούνται πλέον, λίγοι, διαλεχτοί
Του Παναγιώτη Λιάκου
Ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν είναι γνωστός ως άνθρωπος των λόγων. Είθισται να κάνει περισσότερα από όσα υπόσχεται. Κι όσα λέει είναι λίγα και μετρημένα. Η έκφρασή του δεν είναι… βελούδινη, αλλά πάντοτε καταλαβαίνεις τι θέλει να πει. Και την πιο ωραία και παντελονάτη ελληνική λέξη, το ΟΧΙ, την είπε ακριβώς εκεί που έπρεπε: σε ξένους που ζήτησαν ανήμερα της μαύρης επετείου της Άλωσης της Πόλης να κουκουλώσουμε τους νεκρούς μας, να ρίξουμε πέπλο λήθης στην Ιστορία και στο αίμα μας, μη τυχόν και θίξουμε (ποιους άραγε;). Αντιγράφω το ρεπορτάζ από το newsbreak.gr:
«Δύο φωτογραφίες στη φυσούνα της “Opap Arena”… ενόχλησαν την ΟΥΕΦΑ και ήθελε απόψε να τις καλύψει. Πρόκειται για αυτή που δείχνει την Αγία Σοφία και την άλλη με τους πρόσφυγες.
Στο θέμα αυτό ο Δημήτρης Μελισσανίδης ήταν κατηγορηματικός, αρνήθηκε κάθε παρέμβαση και συζήτηση, ειδικά τέτοια μέρα, ανήμερα της Αλώσεως της Πόλης από τους Τούρκους. Οι υπεύθυνοι της ΟΥΕΦΑ τελικά υποχώρησαν και οι φωτογραφίες θα υπάρχουν εκεί για να τις δουν οι παίκτες κι όσοι έχουν πρόσβαση στον χώρο.
Είναι πάντως απορίας άξιο πώς κρίνει την “απολιτίκ” διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Η ιστορία δεν διαγράφεται, ούτε αλλάζει.
Η Αγία Σοφία αποτελεί οικουμενικό σύμβολο και αναγνωρίσιμο διεθνώς. Οι πρόσφυγες πάλι είναι πραγματικότητα. Δεν μπορεί να σβήσει κανείς ούτε τα γεγονότα του ’22 ούτε τους διωγμούς των Ελλήνων της Πόλης».
Με την κατηγορηματικά αρνητική στάση του στις αξιώσεις των ξένων ο Δημήτρης Μελισσανίδης έδειξε στην πολιτική εξουσία, που έχει μάθει να προφέρει το «ναι» σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ότι υπάρχει εναλλακτική. Μπορείς να πεις ΟΧΙ σε προτάσεις και απαιτήσεις που θίγουν τα όσια και τα ιερά σου και να σου περάσει. Να γίνει το δικό σου. Να μην κρύψεις κάτω από το χαλί ούτε την Αγια-Σοφιά ούτε τους προγόνους σου. Μπράβο στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Το όχι του είναι παράδειγμα προς μίμηση.