Στην πραγματικότητα, το ζήτημα έχει μπει ήδη στην εξίσωση των πολιτικών εξελίξεων και κάθε άλλο παρά πρόωρο αντιμετωπίζεται στα παρασκήνια εντός και εκτός Βουλής
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Στη μακράς τηλεοπτικής διάρκειας συνέντευξή του στον Σκάι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης απάντησε αναλυτικά σε πολλά, αλλά έδωσε και μία σχεδόν μονολεκτική απάντηση όταν προς το τέλος ρωτήθηκε, στα πεταχτά, για το θέμα της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας.
«Του χρόνου θα πρέπει να εκλεγεί νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχετε σκεφτεί κάποιο πρόσωπο ή στο ενδεχόμενο να ξαναπροταθεί η κυρία Σακελλαροπούλου να τη στηρίξετε;» τον ρώτησε η Σ. Κοσιώνη και εκείνος απάντησε: «Είναι πρώιμη η συζήτηση. Θα το συζητήσουμε όταν έρθει η ώρα».
Κράτησε, όπως ήταν αναμενόμενο, κλειστά τα χαρτιά του. Ωστόσο, το κατά πόσο είναι «πρώιμη η συζήτηση» αποτελεί μια… άλλη συζήτηση.
Στην πραγματικότητα, το ζήτημα της προεδρικής εκλογής έχει μπει ήδη στην εξίσωση των πολιτικών εξελίξεων. Και πάντως στα παρασκήνια εντός και εκτός Βουλής κάθε άλλο παρά ως «πρώιμο» αντιμετωπίζεται.
Βεβαίως, υπάρχει η παράμετρος που έχει σχέση με την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση ύστερα από την οποία έχει αποσυνδεθεί το θέμα αυτό από την προσφυγή σε κάλπες. Αυτή μάλιστα θα είναι η πρώτη φορά που θα τεθεί σε εφαρμογή η νέα διάταξη.
Όμως αυτό αφορά το «γράμμα» και όχι την πολιτική ουσία της υπόθεσης. Ήδη και μόνο το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση ζητάει επίσημα πλέον προσφυγή σε κάλπες -ταυτόχρονα μάλιστα με τις ευρωεκλογές- δημιουργεί ατμόσφαιρα παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου.
Ο κ. Μητσοτάκης προφανώς και δεν θα αποδεχτεί το αίτημα, αλλά άπαντες αναγνωρίζουν ότι το αποτέλεσμα της 9ης Ιουνίου θα έχει «εθνικό» -και ουσιαστικά καθόλου ευρωπαϊκό- «αποτύπωμα». Το προεξόφλησε και ο ίδιος προ ημερών επιχειρώντας να συσπειρώσει το κυβερνών κόμμα.
Επομένως, εάν κάτι θεωρείται βέβαιο, αυτό είναι ότι η κάλπη του Ιουνίου θα αποτελέσει την πρόβα τζενεράλε για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Και στα πολιτικά «στοιχηματζίδικα» αυτές τις ημέρες τα ερωτήματα και οι προβλέψεις περιστρέφονται κυρίως γύρω από δύο άξονες: Αφενός, θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να πιάσει τον πήχη του 17% που έθεσε ο Κασσελάκης δημοσίως; Αφετέρου, η φθορά και η πτώση της Ν.Δ. σε ποια επίπεδα θα κυμανθούν; Θα επαληθευτούν οι άσχημες τάσεις που την δείχνουν να οδεύει κάτω και του 30%;
Εν ολίγοις, αυτό που ξεκαθαρίζει μέρα με την ημέρα ως διακύβευμα είναι πόσο θα κλείσει η ψαλίδα των 23 ποσοστιαίων μονάδων του περασμένου Ιουνίου. Κι από την απάντηση σε αυτό θα κριθούν σε μεγάλο -εάν όχι πλήρη- βαθμό οι μετέπειτα εξελίξεις.
Αν η δυναμική είναι τέτοια που οδηγεί σε επίσπευσή τους, ο πρώτος επόμενος σταθμός δεν είναι άλλος από την προεδρική εκλογή στις αρχές του 2025. Λιγότερο από έναν χρόνο…
Ήδη οι παλιές και έμπειρες καραβάνες αρχίζουν (διακριτικά) να προετοιμάζονται…
