Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Warwick και άλλα πανεπιστήμια μελέτησαν την πρόσκρουση των λευκών νάνων – αστέρων που έχουν κάψει όλα τα καύσιμα τους – σε πλανητικά συστήματα όπως το δικό μας ηλιακό σύστημα.
Αστέρια όπως ο Ήλιος μας παράγουν φως και θερμότητα από τη μετατροπή ατόμων υδρογόνου σε ήλιον, κάτω από ισχυρότατες δυνάμεις βαρύτητας. Όμως όλα τα αστέρια έχουν περιορισμένο απόθεμα υδρογόνου και όταν αυτό εξαντλείται, χάνεται η ισορροπία των δυνάμεων που κρατούν σταθερό το αστέρι, αναφέρει ο Guardian.
Ο Δρ Amornrat Aungwerojwit του Πανεπιστημίου Naresuan στην Ταϊλάνδη, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, είπε: «Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι όταν οι αστεροειδείς, τα φεγγάρια και οι πλανήτες πλησιάζουν σε λευκούς νάνους, η τεράστια βαρύτητα αυτών των άστρων σχίζει αυτά τα μικρά πλανητικά σώματα σε μικρότερα και μικρότερα κομμάτια»
Ο καθηγητής Boris Gaensicke, από το τμήμα φυσικής του Πανεπιστημίου του Warwick, δήλωσε ότι: «τα δυσάρεστα νέα είναι ότι η Γη πιθανώς απλά θα απορροφηθεί από τον διαστελλόμενο Ήλιο, πριν γίνει ένας λευκός νάνος».
«Για το υπόλοιπο του ηλιακού μας συστήματος, κάποιοι αστεροειδείς μεταξύ του Άρη και του Δία, και ίσως κάποια από τα φεγγάρια του Δία, μπορεί να εκτοπιστούν και να ταξιδέψουν κοντά στο λευκό νάνο για να υποβληθούν τελικά στη διαδικασία της σύνθλιψης, την οποία έχουμε παρατηρήσει».
Ωστόσο οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα συστήματα των λευκών νάνων έχουν μια απρόβλεπτη φύση και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να μελετηθούν. «Η απρόβλεπτη φύση αυτών των διελεύσεων μπορεί να τρελάνουν έναν αστρονόμο- το ένα λεπτό είναι εδώ, το επόμενο εξαφανίζονται. Κι αυτό δείχνει το χαοτικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται», δήλωσε ο καθηγητής Γκένσιτσκε.
Οι ερευνητές στην τελευταία μελέτη τους εξέτασαν την λαμπρότητα τριών διαφορετικών λευκών νάνων εδώ και 17 χρόνια. Παρατηρώντας πως αυξήθηκε και στη συνέχεια μειώθηκε η λαμπρότητα, οι επιστήμονες κατάφεραν να εξακριβώσουν πότε κάποια αντικείμενα περνούσαν μπροστά από τον ήλιο και τι είδους ήταν αυτά. Για τα περισσότερα αστέρα, οι αλλαγές στην φωτεινότητα, ή οι διελεύσεις, ήταν προβλέψιμες, καθώς οι πλανήτες είναι σε τροχιά.
Στο δικό μας ηλιακό σύστημα αυτή θα είναι η τύχη πολλών από τα σώματα που θα απομείνουν και δεν θα απορροφηθούν ή θα καταστραφούν από τη διαστολή του Ήλιου.
Σταδιακά θα εκτοξεύει αέρια και σκόνη για να δημιουργήσει ένα «φάκελο», που θα είναι όσο η μισή μάζα του. Ο πυρήνας θα μετατραπεί σε ένα μικροσκοπικό αστέρι λευκό νάνο. Αυτό θα λάμπει για χιλιάδες χρόνια, φωτίζοντας τον φάκελο για να δημιουργήσει ένα πλανητικό νεφέλωμα σε σχήμα δακτυλίου.
Γνωρίζουμε ότι ο Ήλιος μας θα γίνεται μεγαλύτερος και φωτεινότερος, κι αυτό πιθανώς θα καταστρέψει κάθε είδους ζωή στον πλανήτη μας. Αλλά είναι αβέβαιο κατά πόσο θα επιβιώσει ο βραχώδης πυρήνας της Γης.
Ο πρώτος λευκός νάνος που μελετήθηκε – γνωστός ως ZTF J0328-1219 – εμφανίστηκε σταθερός και με «καλή συμπεριφορά» τα τελευταία χρόνια, αλλά οι συγγραφείς βρήκαν στοιχεία για ένα μεγάλο καταστροφικό γεγονός γύρω στο 2010.
Ένα άλλο αστέρι – γνωστό ως ZTF J0923+4236 – παρουσιάζει χαοτική μεταβλητότητα σε χρονικές κλίμακες λεπτών κατά τη διάρκεια αυτών των πιο εξασθενημένων καταστάσεων, πριν φωτίσει ξανά.
Ο τρίτος λευκός νάνος που αναλύθηκε – WD 1145+017 – είχε αποδειχθεί από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) το 2015 ότι συμπεριφέρεται κοντά σε θεωρητικές προβλέψεις, με τεράστιες διακυμάνσεις στους αριθμούς, τα σχήματα και τα βάθη των διελεύσεων. Παραδόξως σε αυτήν την τελευταία μελέτη, οι διελεύσεις έχουν πλέον εξαφανιστεί εντελώς.
«Το σύστημα, συνολικά, γίνεται πολύ απαλά πιο φωτεινό, καθώς η σκόνη που παράγεται από καταστροφικές συγκρούσεις γύρω στο 2015 διασκορπίζεται», είπε ο Gaensicke.
«Η απρόβλεπτη φύση αυτών των διελεύσεων μπορεί να τρελάνει τους αστρονόμους – το ένα λεπτό είναι εκεί, το επόμενο θα φύγουν. Και αυτό δείχνει το χαοτικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται».
Αυτή η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (MNRAS).
