Από τον Κώστα Πρώιμο
*** Πώς να απαιτήσεις από ένα κοτόπουλο (έναν λαό άβουλο) να τα βάλει με μια αρκούδα (μια οργανωμένη πολιτική συμμορία); Και πώς να μην πέσουν στον γκρεμό όταν τυφλοί οδηγούν τυφλούς (όταν ανίκανοι κυβερνούν αδιάφορους); Μπα, μη νομίζετε, καμία όρεξη για βαθυστόχαστες και προκλητικές ατάκες δεν έχουμε. Αυτή η εξοργιστική μακαριότητα στην οποία έχει βυθιστεί το μεγαλύτερο τμήμα της νεοελληνικής κοινωνίας, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια ούτε για αναλύσεις, μήτε για αφυπνίσεις.
*** Με τις υπερηχητικές μπόμπες να πληθαίνουν πάνω και γύρω από τα κεφάλια μας, δηλώνουμε μέσα από αυτή τη στήλη ότι δεν παιζόμαστε, ούτε ως άβουλη μάζα. Γιατί στην πραγματικότητα οι περισσότεροι δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι μας περιμένει μέσα στην επόμενη διετία. Τα όσα ζήσαμε επί κορονοϊού θα φαντάζουν σαν λάιτ σενάριο σε αθώα παιδική σειρά του Ντίσνεϋ.
*** Δεινός γνώστης των γεωπολιτικών κακοτοπιών με διατλαντικές διασυνδέσεις μου έλεγε χθες το βράδυ κατά τη διάρκεια της ιρανικής αεροπορικής επίθεσης στο Ισραήλ, πως η μόνη μας μικρή ελπίδα θα ήταν αν έχουν πρόθεση τα διεθνή κέντρα διακίνησης δισεκατομμυρίων να μας επιλέξουν ως τη Νέα Καζαμπλάνκα. Δύσκολο φαντάζει με τους Τούρκους να καραδοκούν και δυστυχώς να κατοικοεδρεύουν σε απόσταση αναπνοής και τους υπόλοιπους γνωστούς – άγνωστους γύρωθεν των ελληνικών συνόρων.
*** «Να ευχόμαστε ώστε να μη βρει σοβαρή αιτία ή αφορμή ο Νετανιάχου για να επιτεθεί στον Λίβανο», συνέχισε ο Ελληνοαμερικανός συνομιλητής μου και το προχώρησε: «Σε αυτή την περίπτωση το πιθανότερο είναι να εμπλέξουν σε νέες πιο οδυνηρές περιπέτειες την Κύπρο, που κατά την άποψή μου διόλου τυχαία οι εγχώριοι πολιτικοί ταγοί μας θυμίζουν τώρα τελευταία ότι… κείται μακράν».
*** Καθόμουν αργότερα και σκεφτόμουν την κατάσταση της Ελλάδας υπό μια παρομοίωση. Σαν μια δύστυχη – πανέμορφη αρχοντογυναίκα που, δολίως την οδήγησαν μέσα στη μαύρη νύχτα σε κακόφημο γκέτο με σεσημασμένους βιαστές… Ποιες θα ήταν οι πιθανότητες για μια τέτοια ύπαρξη να γλιτώσει από τις διεστραμμένες και ακόρεστες ορέξεις τους;
*** Ο κύριος Μητσοτάκης επέλεξε για ακόμη μια φορά την ώρα που ο κόσμος καίγεται αυτός να μπανιαρίζεται στα δροσερά νερά της ξακουστής χανιώτικης παραλίας. Γιατί όχι; Έχει δοκιμάσει τις ανοχές μας γι’ αυτό σουλατσάρει με «λουδοβίκεια άνεση». Μας φτώχυνε, μας παρακολουθούσε, μας διέσυρε, μας πετσόκοψε τα εργασιακά μας δικαιώματα, μας «ψαλίδισε» κάθε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Και όμως, εμείς εξακολουθούμε να τον… θαυμάζουμε! Γιατί να κωλώσει τώρα;
*** Από εμάς ο Κυριάκος και οι συν αυτώ δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα απολύτως. Τον Πούτιν και τους συνεταίρους του τρέμουν, ο ίδιος ο Μητσοτάκης όπως και όλο το οικονομικοπολιτικό «σκυλολόι» της Εσπερίας. Είναι μαζί όλοι αυτοί σε ό,τι επονείδιστο λαμβάνει χώρα στον πλανήτη και ανενδοίαστα παίζουν ήδη τα ρέστα τους. Δε θα φρενάρουν ακόμη κι αν χρειαστεί να στείλουν στον τάφο κόσμο και κοσμάκη: Η τραγική ειρωνεία είναι πως θα επιχειρήσουν να πείσουν τα πιθανά θύματά τους ότι εν τέλει θα θυσιαστούν για το… καλό τους.
