Του Χρήστου Μπολώση
Φαίνεται ότι εμείς εδώ στη Ελλάδα δεν πρόκειται να ησυχάσουμε.
Είδαμε και πάθαμε να ηρεμήσουμε από τον «συνωστισμό» της Σμύρνης και ξαφνικά ήρθαν τα πάνω – κάτω.
Έτσι, ό,τι ξέραμε μέχρι σήμερα, θα πρέπει να το ξεχάσουμε και μάλιστα το δυνατόν ταχύτερα.
Έτσι, ό,τι μας έμαθαν σοφοί καθηγητές που έλιωσαν παντελόνια στα θρανία και άσπρισαν τα μαλλιά τους στις πανεπιστημιακές έδρες, ετέθησαν στο περιθώριο με συνοπτικές διαδικασίες.
Και αναρωτιέται τώρα ο κάθε προβληματισμένος, που έχει διαβάσει 2-3 σελίδες ιστορίας και τώρα βρίσκεται στο καναβάτσο με νοκ-άουτ χτύπημα:
– Βρε Παπαρηγόπουλε τα είχες τσούξει όταν έγραφες ότι «ο αγών της Ελληνικής Ελευθερίας υπήρξε μέγας και αποφασιστικός σταθμός»;
– Βρε Σπυρίδωνα Τρικούπη, πατημένος στις ουσίες ήσουνα, όταν διεκήρυσσες στο Προοίμιο της ιστορίας σου ότι «Αδύνατον να διατηρηθή αμετάβλητος η πολιτική θέσις δύο εθνών, κατοικούντων ένα και τον αυτόν τόπον, όταν το μεν δεσπόζον διαμένη στάσιμον, το δε δεσποζόμενον προοδεύη. Η πολιτική των εθνών τούτων μεταβολή, καθίσταται έτι μάλλον βεβαία, αν τα έθνη ταύτα έχωσι διάφορον καταγωγήν, πρεσβεύωσι διάφορον θρησκείαν, λαλώσι διάφορον γλώσσαν, ζώσι μακράν πάσης προς άλληλα συγγενικής επιμιξίας, θεωρώνται αμοιβαίως ως βέβηλα και μισώνται…».
– Ρε συ Ρήγα, είχες δραπετεύσει από το ψυχιατρείο όταν τραγουδούσες «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»;
Τα λέμε αυτά, διότι άλλα μας μαθαίνουν τώρα, οι διάφοροι εναλλακτικοί ιστορικοί, που βλέπουν τα γεγονότα με «μια άλλη ματιά», όπως ισχυρίζονται.
Τώρα λοιπόν μαθαίνουμε, ότι τους δύο πρώτους αιώνες της Οθωμανικής (προσέξτε όχι Τουρκικής) κατοχής, όλα ήταν μια χαρά. Τα πάντα όλα, δούλευαν ρολόι και ένας οργασμός έργων (γεφύρια, αγορές, λουτρά, νοσοκομεία, δρόμοι, που θα ζήλευε και ο Μαυρογιαλούρος) που όμοιόν δεν είχε ματαδεί ο Τόπος (ως γνωστόν η λέξη «Πατρίδα» απαγορεύεται και αντ’ αυτής χρησιμοποιείται η ουδέτερη – πήξαμε στα ουδέτερα – «Τόπος»). Ακόμη και γάμοι μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων έγιναν και άσε τον Τρικούπη να βουρλίζεται.
Ποιος τα λέει αυτά; Ο καθηγητής ιστορίας του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινουπόλεως Φικρέτ Αντανίρ. Τώρα ησύχασα. Τώρα με πείσατε. Αμ πέστε το μου ντε να ενημερωθώ ο άσχετος! Ακόμα μάθαμε από τον τούρκο ιστορικό, ότι το χωριό Παναγιά της Βοιωτίας γνώρισε τιμές και δόξες. Αν όμως από τις όποιες τιμές και δόξες της Παναγιάς, κρίνομε μια ολόκληρη Επανάσταση, τότε αυτό κι αν είναι επιλεκτική εξιστόρηση των γεγονότων. Χώρια που χωριό Παναγιά δεν υπάρχει τώρα στη Βοιωτία εκτός από έναν οικισμό, που κοντεύει να ενσωματωθεί με τη Θήβα. Δεν γνωρίζω αν αυτόν εννοούν οι εναλλακτικοί. Εκτός και αν εννοούν την Παναγιά την Πλατανιώτισσα, στο πανηγύρι της οποίας πήγαιναν ο Αυλωνίτης με τον Φωτόπουλο…
Λένε ακόμα οι σύγχρονοι διαστρεβλωτές της ιστορίας ότι ουδείς διωγμός συνέβη, τουλάχιστον τους δύο πρώτους αιώνες και ότι οι Έλληνες, ήσαν περίπου ευτυχισμένοι, που τους είχαν κατακτήσει οι Οθωμανοί! Βέβαια ο Γάλλος Ιησουίτης Francois Richard, έχει τις αντιρρήσεις του όταν το 1657 έγραφε: «…από την εποχή του Νέρωνα έχει να υποστεί ο Χριστιανισμός διωγμούς σκληρότερους από αυτούς που αντιμετωπίζει σήμερα (αναφέρεται στο 1650) η Ανατολική εκκλησία. Και όμως οι Έλληνες (προσοχή: οι Έλληνες), είναι ευτυχισμένοι που είναι Χριστιανοί».
Εξ άλλου ο Αδαμάντιος Κοραής, στην «Αδελφική Διδασκαλία» του, γράφει το 1798: «Είναι εις όλους γνωστόν, εις πόσην ακμήν έφθασεν σήμερον των Τούρκων η τυραννία… Οι ταλαίπωροι Έλληνες δεν είναι πλέον κύριοι μήτε κτημάτων, μήτε τέκνων, μήτε των ιδίων αυτών γυναικών» (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. 1, σελ. 150.).
Έτσι λοιπόν και πάντα σύμφωνα με τους εναλλακτικούς (άλλο φρούτο και τούτο), ήταν όλα όμορφα κι ωραία τους 2 πρώτους αιώνες της Οθωμανικής (προσέξτε ποτέ Τουρκικής…) επισκέψεως (όχι και… κατακτητές οι Οθωμανοί).
Τώρα πώς αφού τα πράγματα ήταν τόσο καλά, τα Επαναστατικά Κινήματα άρχισαν μόλις το 1481 και μέχρι το 1821 είχαν εκδηλωθεί περί τα 150, είναι ένα γεγονός για την ερμηνεία του οποίου, η επιστήμη αδυνατεί και σηκώνει ψηλά τα χέρια.
Όμως οι εναλλακτικοί δεν σταματούν εδώ.
Υποστηρίζουν ότι οι Έλληνες αφυπνίστηκαν από την καλοπέραση και αντέδρασαν, μόνον όταν οι Οθωμανοί άρχισαν να τους πιέζουν με την επιβολή νέων και δυσβάστακτων φόρων.
Δηλαδή η ιστορία, πρέπει να έγινε κάπως έτσι:
Ένα πρωί ξυπνάει ο Κολοκοτρώνης και πηγαίνει στην Γ΄ ΔΟΥ Τριπόλεως και εκεί μαθαίνει ότι το Ε9 του είναι λάθος και ότι δεν έχει δηλώσει ένα μικρό κτηματάκι στο χωριό του το Λιμποβίσι της ορεινής Αρκαδίας. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να φάει ένα γερό πρόστιμο κατακέφαλα.
Έρχεται μια επιστολή στον Παλαιών Πατρών Γερμανό από το ΟΤΑΚΕ (Οθωμανικό Ταμείο Ασφαλίσεως Κληρικών Ελλάδος), που τον ενημερώνει ότι επειδή δεν έχει πληρώσει τα ένσημα, του κόβουνε ένα κουστούμι που τον ζάλισε.
Ενημερώνεται ο Καραϊσκάκης, ότι πρέπει να περάσει από την ΚΛ΄ ΔΟΥ του Παλαιού Φαλήρου «δι’ υπόθεσίν του», που αφορά σε φοροδιαφυγή, διότι η μάνα του δεν είχε δηλώσει τα έξοδα του μαιευτηρίου που τον γέννησε.
Ε, αυτό πιά ούτε ο Θεός, ούτε διάβολος το θέλει.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.
Άλλο θέμα που μας έμαθαν οι εναλλακτικοί, είναι ότι το Κρυφό Σχολειό είναι μύθος, αφού η Παιδεία επί Οθωμανικής (είπαμε όχι Τουρκικής) «προστασίας», ήταν ελεύθερη και κάθε μεσημέρι γέμιζε η Αθήνα και οι άλλες μεγάλες Ελληνικές πόλεις από σχολικά λεωφορεία, που μετέφεραν τους μαθητές στα σπίτια τους.
Βέβαια, πάλι αυτός ο Κοραής, αλλιώς μας τα λέει το 1801 στο «Σάλπισμα Πολεμιστήριον»: «Τους ιερούς ημών Ναούς, μετέβαλλαν εις τζαμιά και μας στερούσαν την ανάγκη να συστήσωμεν σχολεία…». Επίσης ο Υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φώτιος Χρυσανθακόπουλος, πιο γνωστός ως Φωτάκος, γράφει στα Απομνημονεύματά του το 1827: «Μόνοι των οι Έλληνες εφρόντισαν δια την Παιδείαν, η οποία συνίστατο εις το να μανθάνουν τα κοινά γράμματα και ολίγην αριθμητικήν ακανόνιστον. Εν ελλείψει δε διδασκάλου, ο ιερεύς εφρόντιζεν περί τούτου. Όλα αυτά εγίνοντο εν τω σκότει και προφυλακτικά από τους Τούρκους».
Μεγάλη προβολή έγινε από τους εναλλακτικούς (το περίεργο θα ήταν να μη γινόταν) και του Γιακόμπ (!) Φιλίπ Φαλμεράιερ, ο οποίος σπούδασε, μεταξύ των άλλων, σημιτικές (!) γλώσσες και παρασημοφορήθηκε (προφανώς «δια παρασχεθείσας υπηρεσίας») από τους Τούρκους το 1847!
Ο «πολύς» Φαλμεράιερ, υποστηρίζει ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι απόγονοι των Αρχαίων, αλλά αποτέλεσμα προσμίξεων. Το κύριο επιχείρημά του, είναι ότι υπάρχουν πολλές ξένες λέξεις (κυρίως σλάβικες και τούρκικες), στο καθημερινό λεξιλόγιο των Ελλήνων. Αν ζούσε σήμερα ο Φαλμεράιερ, τι θα μας έλεγε για την αγγλική, αλλά και για άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες βρίθουν ελληνικών λέξεων; (Βλέπε ιστορική ομιλία του Ξενοφώντος Ζολώτα.)
Βέβαια η σημαία των πάσης φύσεως εναλλακτικών ιστορικών, είναι η Άλωση της Τριπολιτσάς. Εκεί βγάζουν όλο το φαρμάκι τους και κορδώνονται ότι απέδειξαν ότι οι Έλληνες είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, «φονιάδες των λαών».
Όταν το 1944 ο αμερικανός Στρατάρχης Τζώρτζ Πάττον προετοίμαζε τους άνδρες του για την τελική σύγκρουση με τους Γερμανούς τους έλεγε: «Τώρα μερικοί από ’σας ξέρω ότι αναρωτιέστε αν θα δειλιάσετε ή όχι μπροστά στα πυρά. Μην ανησυχείτε γι’ αυτό. Σας διαβεβαιώ πως όλοι θα κάνετε το καθήκον σας. Οι ναζί είναι ο εχθρός. Ορμήστε και χύστε το αίμα τους. Ρίξτε τους στην κοιλιά. Όταν θα βάλετε το χέρι δίπλα σας σ’ ένα σωρό από πολτό που μέχρι τότε ήταν το πρόσωπο του καλύτερού σας φίλου, τότε θα ξέρετε τι να κάνετε».
Ο Κολοκοτρώνης άραγε τι θα μπορούσε να πει στα παλικάρια του, τα οποία επί 4 αιώνες «άγγιζαν τον πολτό», που ήταν το πρόσωπο του παιδιού τους, της γυναίκας τους, των γονιών του;
Φτάνουν πιά τα κροκοδείλια δάκρυα για τους αναξιοπαθούντες κατακτητές.
Άλλωστε, ουδείς Ντελακρουά ή Βίκτωρ Ουγκώ βρέθηκε να περιγράψει Ελληνικές θηριωδίες, όπως έκαναν για τις Οθωμανικές.
Χρόνια Πολλά Έλληνες.
