Η ζωή δεν συνεχίζεται» μετά από μια τραγωδία όπως αυτή που ζήσαμε μερικούς μήνες πριν στα Τέμπη…Δεν συνεχίζεται για όσους έχασαν δικούς τους ανθρώπους εκεί…Όλοι οι υπόλοιποι «προχωρήσαμε παρακάτω». Κάποιοι εξακολουθούμε να μην ξεχνάμε τα Τέμπη, αλλά αυτή η σκέψη δεν επηρεάζει τις ζωές μας. Δεν είναι το ίδιο για τους συγγενείς των θυμάτων ενός δυστυχήματος που έχει όλα τα χαρακτηριστικά του εγκλήματος.
Είναι παρήγορο ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν το βάζουν κάτω . Ζητούν ,απαιτούν και αναμένουν δικαιοσύνη. Μεγαλύτερος εχθρός της προσπάθειας τους η λήθη που προσπαθούν να επιβάλλουν όσοι ανησυχούν για την ενοχή τους.
Ο Βαγγέλης Βλάχος που έχασε στα Τέμπη τον αδελφό του Βάϊο,κάθε μέρα μέσω του Χ προσπαθεί να πολεμήσει αυτόν τον εχθρό. Το σημερινό του κείμενο είναι μια πρόταση-αντίδοτο στον χρόνο που λένε ότι «σβήνει» τα πάντα. Σε αυτό ποντάρουν κι όσοι θέλουν να αποφύγουν την ουσιαστική διερεύνηση και την απόδοση της Δικαιοσύνης.
Μια βαλίτσα με μαύρη κορδέλα…Το κείμενο του Β.Βλάχου από το X:
Ένα σύμβολο για τα Τέμπη
8 μήνες τώρα που σκέφτομαι κάθε μέρα για τα Τέμπη προσπαθώ να βρω ένα σύμβολο, κάτι που να συνδεθεί με αυτήν την τραγωδία. Δεν θέλω να ξεχάσετε, θέλω κάθε μέρα να βλέπετε κάτι που να σας θυμίζει τι έγινε στα Τέμπη.
Να σας θυμίζει όλη τη διαφθορά, όλα τα λάθη, όλη την ανικανότητα ανθρώπων, οργανισμών, κομμάτων, κυβερνήσεων και κράτους που θα έπρεπε να σας προστατεύουν.
Να σας θυμίζει ότι δεν είστε ασφαλείς, ιδιαίτερα όταν σταματήσετε να ρωτάτε, να ελέγχετε, να κρίνετε αυτούς που παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή σας. Να σας θυμίζει ότι εκεί που κάθεστε στα καλά καθούμενα, γύρω σας έχουν επιτρέψει να υπάρχει ένα χάος που μπορεί να εκδηλωθεί ανά πάσα στιγμή. Κυριολεκτικά, με ένα κουμπί.
Για αυτό από εδώ και πέρα εγώ θα ταξιδεύω με μια μαύρη κορδέλα στη βαλίτσα μου. Πάνω θα γράφει το όνομα του αδερφού μου. Εσύ μπορείς να γράψεις όποιο άλλο όνομα θέλεις. Ή κανένα όνομα. Ή τον αριθμό 57. Ή απλώς «Τέμπη 2023». Ή την ημερομηνία 28/2/2023.
Ή να μη γράψεις τίποτα.
Μην αγχώνεσαι, δεν θα σου φέρει γρουσουζιά. Για τη γρουσουζιά του πολίτη και την κακιά την ώρα φρόντισαν αυτοί οι διεφθαρμένοι πολιτικοί που παίρνουν αποφάσεις.
Αλλά βάλε απλώς τη μαύρη κορδέλα. Και ας μην είναι αυτή με την κλειδαριά και τον κωδικό, ακόμη και μια απλή μαύρη κορδέλα φτάνει.
Για να μην ξεχάσεις αυτούς τους 57 ανθρώπους που δεν μπόρεσαν να γυρίσουν στο σπίτι τους, να αδειάσουν τη βαλίτσα τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους.
Αντί για αυτό, κάποιοι γύρισαν στην οικογένεια τους σε ένα φέρετρο, σε κομμάτια, απανθρακωμένοι. Και κάποιοι δεν γύρισαν καν έτσι.
Είμαστε πολύ λίγοι, ούτε καν 57 σαν αυτούς όλοι και όλες όσοι παλεύουμε για δικαιοσύνη. Δεν μπορούμε να καταφέρουμε τίποτα μόνοι μας. Το πρώτο πράγμα που ζητάμε είναι να μην ξεχάσετε. Και να είστε μαζί μας.
Ξέρω, αρκετοί δεν συμφωνείτε μαζί μου. Άλλοι με βρίζετε. Ορισμένοι με απειλείτε. Δεν πειράζει. Να ξέρετε ότι το μόνο που σας έχω πει είναι η Αλήθεια. Το γεγονός ότι χαλάει το αφήγημα σας και τα πιστεύω σας δεν με ενδιαφέρει καθόλου.
Εμένα να με πολεμάτε. Αλλά να μην ξεχνάτε τα θύματα των Τεμπών.
Και όταν σας ρωτάνε «γιατί έχεις αυτή τη μαύρη κορδέλα;», να τους μιλάτε για τα Τέμπη.
Γιατί 57 ψυχές ζητούν δικαίωση.
