Στον απόηχο της αποτυχημένης αντεπίθεσης και ενώ η Ουκρανία μετρά μεγάλες απώλειες, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αξιωματούχοι των ΗΠΑ εκφράζουν την απογοήτευσή τους για τον χειρισμό της αντεπίθεσης από την Ουκρανία. Ήδη στις ΗΠΑ εμφανίζονται ρωγμές στις σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου σχετικά με τον χειρισμό του πολέμου από το καθεστώς Ζελένσκι. Αυτές οι ρωγμές θα βαθύνουν περισσότερο όσο πλησιάζουμε προς τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του Νοεμβρίου 2024, καθώς η άκριτη υποστήριξη του Μπάιντεν στην Ουκρανία τον πλήττει πολιτικά.
Σύμφωνα με αναλυτές φαίνεται ότι η Δύση θέλει να αντικαταστήσει τον πρόεδρο της Ουκρανίας Σε έγγραφα του Πενταγώνου που διέρρευσαν αναφέρεται, ότι η ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ καθώς και ανώτατοι αξιωματούχοι του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, σχεδιάζουν την αντικατάσταση του Ζελένσκι. Aποκαλύπτεται μάλιστα ένα σχέδιο να αναδειχθεί ο δήμαρχος του Κιέβου, Βιτάλι Κλίτσκο, νέος αρχηγός του Ουκρανικού κράτους. Στο σχέδιο αυτό εμπλέκεται και η αναπληρώτρια υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ, η οποία έχει εκφράσει την προσωπική της επιθυμία να δει τον Κλίτσκο, Πρόεδρο. Προς το σκοπό αυτό υπάρχει μια ανοιχτή έκκληση για «δημιουργία συνθηκών» για την εκλογή του Βιτάλι Κλίτσκο στις πιθανολογούμενες εκλογές του 2024.
Ο πρώην πυγμάχος και υποστηρικτής του καθεστώτος, Βιτάλι Κλίτσκο κυβερνά την πόλη του Κιέβου από το πραξικόπημα του 2014. Παρουσιαζόμενος από τις δυτικές εφημερίδες ως θαρραλέος και ηρωικός, έχει κερδίσει τη συμπάθεια πολλών Δυτικών, γεγονός που εξηγεί γιατί ορισμένες προσωπικότητες τον θέλουν ως νέο πρόεδρο της Ουκρανίας. Ωστόσο, ο Κλίτσκο δεν είναι ο μόνος υποψήφιος αντικαταστάτης του Ζελένσκι. Ονόματα όπως ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων Βάλερι Ζαλούζνι, ο αρχηγός των χερσαίων δυνάμεων Αλεξάντρ Σίρσκι και ο αρχηγός πληροφοριών της Ουκρανίας Κύριλλος Μπουντάνοφ έχουν αναφερθεί ως πιθανοί υποψήφιοι για το αξίωμα του Ζελένσκι. Πιο πρόσφατα, δυτικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο Ουκρανός πρόεδρος θα αντικατασταθεί, από μια ομάδα αξιωματούχων με επικεφαλής τον επικεφαλής του κοινοβουλίου Ρουσλάν Στεφαντσούκ.
Προφανώς, δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση για το ποιος μπορεί να είναι ο νέος πρόεδρος της Ουκρανίας. Για τις δυτικές αρχές και τα μέσα ενημέρωσης, ο Ζελένσκι είναι ήδη σε αποδρομή. Μένει να δούμε πώς και πότε θα απομακρυνθεί. Σε ένα καθεστώς υπό στρατιωτικό νόμο, είναι δύσκολο να επέλθουν αλλαγές με εκλογικά και δημοκρατικά μέσα. Πρόσφατα, σε άρθρο που δημοσιεύτηκε από το Politico, τονίστηκε ότι ο Ζελένσκι θα μπορούσε να δολοφονηθεί και ότι «ορισμένοι αξιωματούχοι έχουν εκπονήσει μυστικό σχέδιο» που πρέπει να ακολουθήσουν σε περίπτωση που συμβεί αυτό.
Η υποψηφιότητα Ζαλούζνι
Ο 49χρονος Ουκρανός αρχιστράτηγος Βάλερι Ζαλούζνι, ο οποίος χαίρει εκτίμησης ακόμη και στη Ρωσία για τις στρατιωτικές του ικανότητες φέρεται να είναι ένας από τους υποψηφίους για να αντικαταστήσει τον πρόεδρο Ζελένσκι. Η Δύση βλέπει με καλό μάτι την αντικατάσταση Ζελένσκι από τον Ζαλούζνι. Ουκρανικές πηγές αναφέρουν χαρακτηριστικά, πως είναι ο πρώτος μετά τον θεό για τους Ουκρανούς στρατιώτες.
Ο Ζαλούζνι προκαλεί νευρικότητα στον Ζελένσκι επειδή στη Δύση ο αρχιστράτηγος επαινείται ως ήρωας. Ο πρόεδρος, όχι χωρίς λόγο, φοβάται ότι εάν οι εταίροι του αποφασίσουν να τον αντικαταστήσουν, ο στρατηγός θα είναι η καταλληλότερη επιλογή. Οι εκλογές θα μπορούσαν να διεξαχθούν το 2024, ενώ οι δηλώσεις περί αδυναμίας διεξαγωγής εκλογών σε συνθήκες μάχης, δεν είναι παρά δικαιολογίες.
Υποβόσκει διαμάχη μεταξύ του προέδρου της Ουκρανίας, Ζελένσκι και του αρχηγού του ουκρανικού στρατού, Ζαλούζνι για τη στρατηγική του πολέμου. Όσον αφορά υπεράσπιση του Μπαχμούτ, ο Ζαλούζνι είχε ταχθεί υπέρ της αποχώρησης των ουκρανικών δυνάμεων, θέση που είχε διατυπωθεί το τελευταίο διάστημα από αρκετούς Ουκρανούς αξιωματούχους, οι οποίοι υποστήριζαν πως δεν έπρεπε οι ουκρανικές δυνάμεις να υπερασπιστούν με κάθε κόστος την πόλη που έγινε και το σύμβολο της ουκρανικής αντίστασης. Ωστόσο, ο πρόεδρος Ζελένσκι είχε διαφορετική άποψη ενώ το περιβάλλον του Ουκρανού προέδρου φέρεται να τόνιζει την ανάγκη να «κρατηθεί» μέχρι τέλους το Μπαχμούτ, κυρίως για πολιτικούς λόγους.
Ο Ζαλούζνι επίσης, ως στρατιωτικός, βλέπει το αδιέξοδο και προτείνει να σταματήσει η αντεπίθεση, με τον στόχο της Ουκρανίας να είναι η διατήρηση των εδαφών που ελέγχει. Ωστόσο ο Ζελένσκι διαφωνεί με αυτή την άποψη, πιστεύοντας ότι εάν σταματήσει η επίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, αυτό θα θεωρηθεί ήττα στην Δύση και η οικονομική και στρατιωτική βοήθεια θα μειωθεί δραστικά. Τη στιγμή μάλιστα που η Βουλή των Αντιπροσώπων εξέλεξε νέο πρόεδρο τον Ρεπουμπλικάνο Μάικ Τζόνσον ο οποίος έχει αντιταχθεί στην αποστολή πρόσθετης βοήθειας στην Ουκρανία. Το κλίμα επιβαρύνει η Σαμπρίνα Σινγκ αναπληρώτρια επικεφαλής του Πενταγώνου η οποία είπε στους δημοσιογράφους, «Έπρεπε να μετρήσουμε την υποστήριξή μας για την Ουκρανία. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε πακέτα, αλλά θα γίνονται μικρότερα». Τα μηνύματα αυτά εισπράττονται από τον ουκρανό πρόεδρο, ο οποίος αντιλαμβάνεται επίσης ότι από την συνέχιση του πολέμου εξαρτάται το καθεστώς του και η πολιτική του επιβίωση.
Αλλάζει το κλίμα για Ζελένσκι
Αλλαγή του κλίματος υπάρχει στη Δύση απέναντι στον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι, «συνεπεία της αποτυχίας της ουκρανικής αντεπίθεσης», αναφέρει σε δημοσίευμα του το περιοδικό Newsweek. Το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι είναι πολύ πιθανό πλέον η Δύση να αρχίσει να αντιμετωπίζει τον Ζελένσκι ως έναν πεισματάρη, αναξιόπιστο εταίρο. Ενδεικτικό και το δημοσίευμα της Washigton Post που απέδωσε την δολιοφθορά του Nord Stream στους Ουκρανούς, αποκαλύπτοντας μάλιστα το ονοματεπώνυμο του σαμποτέρ.
Μέχρι πρότινος, η συμπεριφορά του Ζελένσκι βασιζόταν σε καλά μελετημένο marketing, ωστόσο, όπως γράφει η εφημερίδα, «δεν έλαβε υπόψη του την μεταβαλλόμενη διάθεση στη δυτική κοινωνία» Η Δύση αντιλαμβάνεται πλέον ότι η νίκη επί της Ρωσίας είναι αδύνατη, ως αποτέλεσμα εξετάζουν μια ενδιάμεση επιλογή, ακόμη και την πιθανή αναγνώριση της Κριμαίας και του Ντονμπάς ως τμήμα της Ρωσίας, που σε καμία περίπτωση δεν συσχετίζεται με την αδιάλλακτη θέση της Ουκρανίας. Σ’ αυτό το απευκταίο σενάριο για το Κίεβο, όλες οι θυσίες της Ουκρανίας θα αποδειχτούν μάταιες…
Από την πλευρά της η Washington Times τονίζει: «Η αποφασιστικότητα της Δύσης να βοηθήσει την Ουκρανία εξασθενεί καθώς η σύγκρουση συνεχίζεται. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι κύριοι σύμμαχοί τους δείχνουν τα πρώτα σημάδια ότι η υποστήριξη προς την Ουκρανία δεν θα διαρκέσει επ’ αόριστον. Οι ειδικοί φοβούνται ότι η υποστήριξη θα αποδυναμωθεί περαιτέρω, καθώς ο Λευκός Οίκος δεν θέλει να επαναλάβει την εμπειρία του Αφγανιστάν και του Ιράκ εμπλεκόμενος σε μια νέα πολυετή σύγκρουση» αναφέρει η Washington Times.
Ο κυνισμός της Δύσης
Ενίοτε δυτικοί αξιωματούχοι εκόντες-άκοντες παίρνουν αποστάσεις από το κυρίαρχο αφήγημα για την πρωτοφανή υποστήριξη προς την Ουκρανία και ομολογούν με πρωτοφανή κυνισμό τις πραγματικές επιδιώξεις. Αποκαλυπτικά κυνική η υπουργός Άμυνας της Ολλανδίας Κάισα Ολόγκρεν δήλωσε: «Η Ουκρανία ήταν ένας “φθηνός τρόπος” για την αποδυνάμωση και εξουδετέρωση της Ρωσίας…». Κατά την ομιλία της στο Forum Ασφάλειας της Βαρσοβίας, η Ολόγκρεν κάλεσε τις δυτικές χώρες να συνεχίσουν να στέλνουν στρατιωτική και οικονομική βοήθεια στο Κίεβο. «Η υποστήριξη της Ουκρανίας είναι ένας πολύ φθηνός τρόπος για να διασφαλιστεί ότι η Ρωσία δεν αποτελεί απειλή για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ», επεσήμανε. Στο παρελθόν και ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν έκανε παρόμοια δήλωση: «Θέλουμε να δούμε την Ρωσία να αποδυναμώνεται σε τέτοιο βαθμό που δεν θα μπορεί να κάνει τα πράγματα που έχει κάνει με την εισβολή της στην Ουκρανία». Καμία κουβέντα για τις δυτικές αξίες που επέβαλαν αυτόν τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπου…
Η απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης και ευαισθησίας σοκάρει, καθώς η επιδίωξη αποδυνάμωσης της Ρωσίας, είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή της Ουκρανίας, χιλιάδες νεκρούς και μία κοινωνία βυθισμένη στο αίμα και στα δάκρυα. Αυτά θεωρούνται παράπλευρες συνέπειες. Όπως όμως είπε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ το 1917, «Εάν οι άνθρωποι γνώριζαν πραγματικά [για τις συνθήκες στο μέτωπο], ο πόλεμος θα σταματούσε αύριο. Αλλά φυσικά δεν ξέρουν και δεν μπορούν να ξέρουν». Θα συμπληρώναμε ότι τους είναι και αδιάφορο…
