Ποιος θυμάται την Ζωή Κωνσταντοπούλου το 2015 στο ΣΚΑΙ ή στο MEGA να μην την αφήσουν να μιλήσει; Να μην μπορει να σταθεί; Κάθε εμφάνισή της να αποτελεί είδηση καθώς το σύστημα της επιτίθονταν ως κόκκινο πανί;
Ποιος θυμάται τη συστηματική δολοφονία χαρακτήρα της την εποχή που ψηφιζόταν το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, και η ίδια ως πρόεδρος της Βουλής, επιχειρούσε να αντισταθεί στον περαιτέρω εκφυλισμό της πολιτικής ζωής και του ελληνικού Κοινοβουλίου που με κλειστά μάτια ψήφιζε ένα ακόμα μνημόνιο για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ;
Η καινούρια Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν έχει πλέον καμία σχέση.
Μπορεί τα 8 χρόνια απουσίας από την βουλή να της “κόστισαν”. Μπορεί να συζήτησε καλύτερα και με επιχειρηματικά συμφέροντα με τα οποία συνδέεται – σε χωριά του Ρεθύμνου που έχει για παράδειγμα ρίζες συγκεκριμένος “εθνικός ευεργέτης”, βγήκε 3η δύναμη με 15%. Μπορεί να συνέβη κάτι άλλο.
Αλλά ο λύκος πλέον έγινε αρνάκι. Μοιράζει μόνο καρδούλες και αγάπη. Και από θέσεις τίποτα.
Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ένα “κόμμα” χωρίς καταστατικό, πρόγραμμα, θέσεις, μέλη.
Και αυτό είναι το πρώτο σοβαρό σημείο. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου διαπαιδαγωγεί και προωθεί ένα μοντέλο πολιτικής που ταιριάζει στην δεξιά και μάλιστα στις πιο ολοκληρωτικές πλευρές της και όχι στην αριστερά.
Ένα πρόσωπο, ανεξέλεγκτο, χωρίς καμία δέσμευση από τη βάση, τα μέλη ή τις θέσεις και το πρόγραμμα, καθώς δεν διαθέτει θέσεις πέρα από καρδούλες και φιλάκια. Η “πολιτικός ηγέτης” που μπορεί ο καθένας να την πάρει τηλέφωνο να πει το πρόβλημά του, “να καθαρίσει”. Μας θυμίζει κάτι αυτό;
Σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων για το ποια είναι η θέση της σχετικά με το δεξιά/αριστερά να απαντάει το γνωστό “ούτε δεξιά-ούτε αριστερά, αυτά είναι διαχωρισμοί του παρελθόντος”.
Στο ερώτημα τι λέτε για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Κουβαράς-Ερτ), να απαντάει “αυτά είναι διαχωρισμοί του παρελθόντος”.
Και εδώ έρχεται το δεύτερο συγκεκριμένο πρόβλημα. Τα ΜΜΕ φέρονται στην Ζωή Κωνσταντοπούλου σα να είναι από χρόνια η αγαπημένη τους. Μέσα σε 8 χρόνια συνέβη μια οβιδιακή μεταμόρφωση. Καμιά επίθεση, καμία πίεση, καμία δύσκολη ερώτηση. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δέχονται προπηλακισμό αν πουν κάτι που να υπονοεί αμφισβήτηση της ΝΔ. Για το δε ΜΕΡΑ25 ή το ΚΚΕ δεν το συζητάμε. Αντιμετωπίζονται από τρελοί έως γραφικοί. Στην Ζωή Κωνσταντοπούλου όμως η αντιμετώπιση είναι εξοργιστικά ευγενική. Ίσως πιο ευνοϊκή ακόμα και από αυτήν που έχουν και τα κυβερνητικά στελέχη.
Βέβαια και την ίδια να ακούσει κανείς, δεν μπορεί να καταλάβει ποια είναι η κυβέρνηση στην Ελλάδα. Για την Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν υπάρχει η ΝΔ στο λεξιλόγιό της. Γιατί;
Πέρα από τις γνωστές διασυνδέσεις με συγκεκριμένα συμφέροντα, ο τωρινός ρόλος της Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι να πιέσει και να αφήσει τον Βαρουφάκη και το ΜΕΡΑ25 εκτός βουλής. Μπορεί ο Βαρουφάκης να τιμωρείται για την δημιουργική ασάφεια γύρω από το τι θα κάνει με την απλή αναλογική, τι θα κάνει με το ΣΥΡΙΖΑ, τι θα κάνει με τις τράπεζες, αλλά για το σύστημα δε συγκρίνεται η δημιουργική ασάφεια του Βαρουφάκη και το, έστω υποτυπώδες, “κόμμα” του με την δράση σε κινήματα και με τον αντιολιγαρχικό του λόγο, με την πλήρη ασάφεια της Ζωής Κωνσταντοπούλου και την απόλυτη ασυδοσία.
Το ποιος θα είναι ο αυριανός της ρόλος δεν το ξέρουμε. Σε μια ελληνοτουρκική κρίση. Σε μια πολιτική ή οικονομική κρίση. Είναι σαφές όμως ότι το υπόδειγμα πολιτικής που παράγει είναι πιο κοντά σε αυταρχικά-απολυταρχικά πολιτικά συστήματα της δεξιάς που έρχονται από τις σκοτεινότερες στιγμές του εικοστού αιώνα, παρά σε οτιδήποτε άλλο.
Μέλος της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ. Αρθρογραφεί στο antapocrisis.
