Με τη φημολογία για την ακριβή ημερομηνία που θα στηθούν οι κάλπες να δίνει και να παίρνει ιδιαίτερα κατά τα τελευταία εικοσιτετράωρα, το θέμα των υποκλοπών φαίνεται ότι εξελίσσεται σε μία βασική -αν όχι την πιο βασική- παράμετρο για τη λήψη των τελικών αποφάσεων.
Η μέχρι τώρα επικρατούσα τάση ήθελε το χρόνο των εκλογών να πηγαίνει όσο γίνεται πιο πίσω, τουλάχιστον περί τα τέλη Μαΐου, για πολλούς και προφανείς λόγους. Αυτή τη στιγμή όμως προτεραιότητα και πονοκέφαλος ταυτόχρονα για το Μαξίμου είναι το πώς θα εξουδετερωθεί η νάρκη που ακούει στο όνομα ΑΔΑΕ, με το πόρισμα για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις.
Η κυβέρνηση όπως παρατηρούμε παίζει στο πεδίο της Βουλής το παιχνίδι των καθυστερήσεων οι οποίες ωστόσο δεν μπορούν να παραταθούν επ’ άπειρον. Για αυτό και το παιχνίδι των καθυστερήσεων μετατρέπεται σε παιχνίδι με το χρόνο….
Το «μυστικό» της διαδικασίας κρύβεται στην πρόβλεψη του Κανονισμού της Βουλής ότι η επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας μπορεί να συγκαλείται με αίτημα των 2/5 των μελών της -δηλαδή της αντιπολίτευσης- αλλά μόνο μία φορά το μήνα. Η συνεδρίαση για τον Ιανουάριο ήδη πραγματοποιήθηκε…
Μέχρι στιγμής ο πρόεδρος της Βουλής Κ. Τασούλας ανέλαβε τον άχαρο ρόλο -λειτουργώντας και δρώντας ως εκπρόσωπος της κομματικής πλειοψηφίας- να αρνηθεί το αίτημα του Προέδρου της ΑΔΑΕ Χρ. Ράμμου να κληθεί στην επιτροπή και να παραδώσει το καυτό πόρισμα της Αρχής. Στην επόμενη φάση τι θα συμβεί;
Προκειμένου λοιπόν να ελαχιστοποιηθούν οι δυνατότητες (και οι πιθανότητες) σύγκλησης της επιτροπής, η επίσπευση των διαδικασιών για την προκήρυξη των εκλογών αρχίζει και γίνεται ολοένα και περισσότερο μονόδρομος. Με ποιον τρόπο;
Σύμφωνα με το Σύνταγμα οι εκλογές διενεργούνται «μέσα σε τριάντα ημέρες» από τη διάλυση της Βουλής το διάταγμα για την οποία εκδίδεται από την πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα προσυπογράφεται από το υπουργικό συμβούλιο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν οι εκλογές γίνουν στις αρχές Απριλίου, η Βουλή μπορεί να διαλυθεί από τις αρχές Μαρτίου: Για μεν τις 9 Απριλίου από τις 9 Μαρτίου, για δε τις 2 Απριλίου από τις 2 Μαρτίου. Δηλαδή σχεδόν αμέσως μετά την Καθαρά Δευτέρα…
Με αυτήν τη σύντμηση ο καθαρός κοινοβουλευτικός χρόνος που απομένει είναι περίπου ένας μήνας όλος κι όλος. Ταυτόχρονα υπάρχει μόνο άλλη μία δυνατότητα για συνεδρίαση της επιτροπής Θεσμών. Στα τέλη του Φεβρουαρίου. Δηλαδή στο κλείσιμο της αυλαίας αυτής της κοινοβουλευτικής περιόδου.
Κάπως έτσι αυτό που αρχικά ο κ. Μητσοτάκης ξόρκιζε, τώρα τείνει να μετατραπεί σε «διέξοδο σωτηρίας» (;) από το πικρό ποτήριον των υποκλοπών: Το άρον-άρον κλείσιμο της Βουλής…
