Και ο τελευταίος Νεοδημοκράτης ξέρει πολύ καλά ότι κανένας παράγων της ΝΔ, Καραμανλής, Σαμαράς και άλλοι, δε θα ανέτρεπαν τον πρωθυπουργό και αρχηγό της ΝΔ, προκειμένου να κάνουν αβάντα στον Τσίπρα. Με τον όρο «τσιπτοκαραμανλισμός» που λανσάρει το Μαξίμου, τι θέλει να πετύχει; Να διαλύσει το μητσοτακέικο τη ΝΔ;
Βόμβα στα θεμέλια της Νέας Δημοκρατίας βάζει το μέγαρο Μαξίμου με το λανσάρισμα του όρου «τσιπροκαραμανλικό μπλοκ».
Στην προσπάθειά του να μειώσει τον μεγάλο αντίκτυπο που είχε η παρέμβαση Καραμανλή για το σκάνδαλο των υποκλοπών, το σύστημα της «οικογένειας Μητσοτάκη» δε διστάζει να δυσφημήσει ανοικτά τον πρώην πρωθυπουργό, κατηγορώντας τον ουσιαστικά ότι ανοίγει τον κυβερνητικό δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Κοντολογίς, δε φταίει ο πρωθυπουργός που με τους ολέθριους χειρισμούς του στο σκάνδαλο των υποκλοπών, αντικειμενικά αβαντάρει τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από αυτόν. Τα ίδια, δηλαδή, που ισχυρίστηκε και με τις υποκλοπές. Ο ίδιος δεν ήξερε τίποτα για τον φόνο και φταίνε οι Δημητριάδης και Κοντολέων.
Στην προσπάθειά του, όμως, να διασώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η «οικογένεια Μητσοτάκη» κάνει -για μια ακόμα φορά στην ιστορία της- το μοιραίο λάθος να δυναμιτίζει την ίδια τη Νέα Δημοκρατία, εμφανίζοντάς τον ως «προδότη» της παράταξης που υποστηρίζει τον Τσίπρα. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται.
Και ο τελευταίος Νεοδημοκράτης γνωρίζει πολύ καλά ότι πρώην αρχηγοί της ΝΔ, όπως ο Καραμανλής και ο Σαμαράς, το τελευταίο που θέλουν να δουν, είναι να πέφτει η παράταξη από την κυβέρνηση. Όμως, όταν η παράταξη βρίσκεται προ του κινδύνου, είτε της θεαματικής μείωσης της δύναμής της, είτε της διάλυσής της εξαιτίας κάποιου αρχηγού της, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Έτσι, οποιοσδήποτε πρόκειται να βλάψει τη ΝΔ είναι προτιμότερο να φύγει μια ώρα αρχύτερα, παρά να χαντακώσει την ιστορική παράταξη και να τη ρίξει στα εκλογικά επίπεδα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Μήνυμα που «έτσουξε»
Το μήνυμα Καραμανλή, όπως όλα δείχνουν, έτσουξε πολύ το μέγαρο Μαξίμου. Κι ας προσπαθούν να το υποβαθμίσουν, διαρρέοντας ότι είναι «περασμένα ξεχασμένα» και ότι τα βρήκαν Καραμανλής – Μητσοτάκης. Το μήνυμα Καραμανλή, αν και με έντονες αιχμές πόσο μάλλον αφού προήλθε από πρώην πρωθυπουργό και αρχηγό της ΝΔ, κινήθηκε στα γνωστά θεσμικά πλαίσια που κινήθηκαν και τα μηνύματα Βενιζέλου, Παυλόπουλου και άλλων. Κοντολογίς, ότι θα είναι απαράδεκτο να συγκαλυφθεί ένα τέτοιας έκτασης σκάνδαλο όπως οι υποκλοπές σε βάρος πολιτικού αρχηγού που πλήττει τον πυρήνα του δημοκρατικού – κοινοβουλευτικού Πολιτεύματος.
Βέβαια, ήταν αναμενόμενο να ενοχληθεί σφόδρα το μέγαρο Μαξίμου, αφού ο Καραμανλής, εμμέσως πλην σαφέστατα, έκανε λόγο για ανοησία της κυβέρνησης ως προς τις υποκλοπές. Πράγματι, δεν υπήρχε χειρότερος χαρακτηρισμός από αυτόν. Αυτό, όμως, δείχνει ότι κανείς δεν πρόκειται να αφήσει στην «ανοησία» των κυβερνώντων το μέλλον της ΝΔ. Το μήνυμα εστάλη. Μένει να φανεί εάν παρελήφθη. Έως τώρα, πάντως, δε φαίνεται να έγινε κατανοητό από το Μαξίμου. Προφανώς, κάποιοι χρειάζεται να το «ζωγραφίσουν» στον Κ.Μητσοτάκη ότι δε θα τον αφήσουν να διαλύσει την παράταξη και κυρίως τη χώρα.
Ενός κακού μύρια έπονται
Μετά το μήνυμα Καραμανλή, και επειδή βλέπουν ότι το σενάριο συγκυβέρνησης Μητσοτάκη-Ανδρουλάκη κάηκε, καθώς και ότι τα κουκιά στις εκλογές (όποτε κι αν γίνουν, πρόωρες ή κανονικές) δε βγαίνουν, τι σενάρια τώρα απεργάζονται στο Μαξίμου;
1. Αλλαγή του εκλογικού νόμου με επιστροφή στο «μπόνους» των 50 εδρών .
Να σημειωθεί πως, όταν προ μηνών εξεταζόταν και πάλι αυτό το σενάριο, επειδή η κυβέρνηση έβλεπε τα ποσοστά της να πέφτουν (αν και λιγότερο απ΄ ό,τι τώρα), οι «κύκλοι του Μαξίμου» διέρρεαν ότι αλλαγή του εκλογικού νόμου δε θα γίνει, αφού θα σήμαινε πλήγμα στο προφίλ του Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος θέλει να δείχνει συνέπεια σε όσα λέγει και αξιόπιστος. Τώρα που πέφτει κι άλλο φαίνεται ότι τα ξέχασε όλα αυτά.
Ως γνωστόν, η κυβέρνηση έχει ήδη αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Έτσι, με βάση όσα ισχύουν ακόμη, οι πρώτες εκλογές θα γίνουν με την απλή αναλογική του ΣΥΡΙΖΑ και οι δεύτερες με την «ελαφρώς ενισχυμένη» της ΝΔ. Φαίνεται, όμως, ότι με βάση τα σημερινά δεδομένα δε βλέπει αυτοδυναμία η ΝΔ ούτε και με τον νόμο της στις δεύτερες εκλογές.
2. Συνεργασία (συγκυβέρνηση;) με τον Βελόπουλο αν δε συμπληρώνει τους 151 βουλευτές.
Σύμφωνα με τον φιλοκυβερνητικό Τύπο, «όπως λένε συνεργάτες του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επιθυμεί συνεργασία με την Ελληνική Λύση, πλην, όμως, ουδείς μπορεί να αποκλείσει. “Ποτέ μη λες ποτέ”, είναι η χαρακτηριστική φράση με την οποία απαντούν κυβερνητικά στελέχη όταν ερωτώνται αν μπορεί να αναζητηθεί στήριξη από το κόμμα του κ.Βελόπουλου εφόσον η πρόσθεση των βουλευτών του με εκείνους της Ν.Δ. ξεπερνούν άθροισμα μεγαλύτερο από 151 έδρες».
Δηλαδή, εκεί που η ΝΔ ως αντιπολίτευση κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ για τη συνεργασία του με τον Καμμένο, τώρα θα’ ρθει να κάνει τα ίδια και χειρότερα με τον Βελόπουλο. Είναι απορίας άξιον. Τι προσδοκά το Μαξίμου από τέτοιου είδους διαρροές; Να ενισχύσει τον Βελόπουλο;
Πανικός
Όλα τα παραπάνω σενάρια δείχνουν πανικό. Όπως φόβο δείχνει και η διαχείριση του σκανδάλου των υποκλοπών. Κι ας εμφανίζονται δήθεν αισιόδοξοι οι κυβερνητικοί, ισχυριζόμενοι ότι οι δημοσκοπήσεις δε δείχνουν μεγάλη πτώση από τις υποκλοπές.
Το ξαναλέμε: Υποθέσεις όπως οι υποκλοπές και οικονομικά σκάνδαλα από μόνες τους δε ρίχνουν κυβερνήσεις, όπως τουλάχιστον έχει φανεί στην Ελλάδα. Όμως, λειτουργούν ως πολλαπλασιαστής σε συνδυασμό με τη δυσαρέσκεια για φτώχεια, χαμηλούς μισθούς, ακρίβεια, ρεύμα, κορονοϊό, κ.ο.κ. Και εάν πάρει μια κυβέρνηση την κάτω βόλτα, δύσκολα σώζεται.
Βέβαια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να αδυνατεί να κατανοήσει το μέγεθος των δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο Έλληνας στην καθημερινότητά του και, ως άλλος Λουδοβίκος κλεισμένος στις Βερσαλλίες του, να σνομπάρει τον πολίτη και να νομίζει ότι με τα επιδόματα – ψίχουλα που θα του δώσει (και θα εξαγγείλει στη ΔΕΘ) θα του κλείσει το στόμα και θα αναστρέψει την πτωτική πορεία του.
Όπως και να’ χει, σε αυτό το σκηνικό που, με ευθύνη Μητσοτάκη έχει δημιουργηθεί, αφού οδηγεί την παράταξη στα βράχια, είναι αναμενόμενο να ξαναβγαίνουν από τα συρτάρια τα σενάρια των πολυκομματικών κυβερνήσεων και άλλες γνωστές αναλύσεις.
«Μπαίνουμε -γράφει στο «Βήμα» ο Στράτος Φαναράς της Metron Analysis- σε προεκλογική περίοδο έτσι κι αλλιώς, αφού το πολύ σε εννέα μήνες θα έχουμε εκλογές, και θα μπορούσε να πει κανείς ότι η αυξημένη πόλωση δικαιολογείται και εξ αυτού. Ωστόσο, η αυξημένη πόλωση δεν επιτρέπει εύκολη αναζήτηση συνεργασιών και ενδεχομένως η σημερινή υπεροχή της ΝΔ να αμφισβητηθεί αν αυτή πάψει να είναι το σημείο αναφοράς του κομματικού συστήματος. Μπορούν άραγε να υπάρξουν εξελίξεις που να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους; Προς το παρόν κάτι τέτοιο δε φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό γιατί θα απαιτούσε θεαματική βελτίωση των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ με το ΠαΣοΚ κάτι που δεν προκύπτει . Η μετάβαση σε ένα τρικομματικό σύστημα δε μπορεί πλέον να αποκλεισθεί και όσο το μέλλον φαντάζει πολιτικά αβέβαιο, τόσο το επιχείρημα της κυβερνητικής σταθερότητας θα παραμένει ισχυρό και αξιοποιήσιμο».
