Του Αδέξιου Δεξιού
Ας κάνουμε λοιπόν «ταμείο» για το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας και ας αναρωτηθούμε το εξής: Γιατί έπρεπε να γίνει το συνέδριο;
Για να αναβαπτιστούν οι κλακαδόροι που κατ’ επάγγελμα πηγαίνουν και χειροκροτούν τον αρχηγό και τους φίλους του;
Υπήρξε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα από το συνέδριο; Αποφασίστηκε αλλαγή πλεύσης της κυβέρνησης ή εν πάση περιπτώσει έκανε η ΝΔ ένα βήμα προς τον εκσυγχρονισμό της και κυρίως προς την επανασύνδεσή της με την κοινωνία;
Αντιλήφθηκε κανείς γιατί και αυτό το συνέδριο ήταν μια βαρετή διαδικασία που κανέναν δεν ενδιαφέρει και κυρίως όλους εκείνους που δίνουν καθημερινή βιοπάλη για να τα βγάλουν πέρα;
Εκτιμούμε ότι το συνέδριο της ΝΔ έγινε απλά για να έχουν δουλειά τα «παπαγαλάκια» της κυβέρνησης που μοίραζαν παντού ομιλίες και παραπολιτικά. Και διά αυτής της διαδικασίας να παραμείνει ζωντανό ένα κόμμα που το «τρώει» η κυβερνησιμότητα.
Ένα κόμμα αποκομμένο από τους πολίτες, ένα κόμμα που έχει χάσει τον βασικό προσανατολισμό του, την ιδεολογία του, τις προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει και τα διακυβεύματα που πρέπει να θέσει προς συζήτηση.
Κι επιβεβαιώθηκε ουσιαστικά η ξεκάθαρη στροφή Μητσοτάκη στο κέντρο και η «αποδεξιοποίηση» της Νέας Δημοκρατίας.
Άλλωστε, το είπε και ο Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στο Βήμα: Χωρίς το κέντρο εκλογές δεν κερδίζεις.
Άσχετα, βεβαίως αν ένα τμήμα της ΝΔ εγκαταλείψει τον Μητσοτάκη, όχι μόνο αυτοδυναμία δε θα δει αλλά και θα χάσει και την πρωτιά.
Και θα γίνει και ο καλύτερος «χορηγός» και του Τσίπρα και των κομμάτων που είναι στα όρια του 3%.
Αν έμεινε κάτι από το ανούσιο αυτό συνέδριο δεν ήταν άλλο από την ξεκάθαρη πλέον σύγκρουση εντός της ΝΔ, των δύο διαφορετικών κόσμων.
Από τη μια η κεντρώα-ποταμίσια κυβέρνηση Μητσοτάκη και από την άλλη η ατυχής, και αποτυχημένη προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά να ηγηθεί ενός… αντιμητσοτακικού μπλοκ εντός του κόμματος.
Και λέμε αποτυχημένο διότι όσα είπε ο πρώην πρωθυπουργός, οι αιχμές για την ενέργεια, για την εξωτερική πολιτική ή και για τον δεξιό προσανατολισμό της ΝΔ, τα έχουμε ακούσει πολλές φορές από τον ίδιο.
Τα πράγματα είναι απλά: Δεν σου αρέσει το κόμμα που κάποτε ήσουν αρχηγός;
Πιστεύεις ότι χάθηκε ο δεξιός προσανατολισμός και έγινε η ΝΔ… Ποτάμι;
Εκτιμάς ότι έχει πάρει λάθος δρόμο η ΝΔ ενώ στη δική σου θητεία ήταν όλα καλά;
Κυρίως: Πιστεύεις ότι εσύ, στα 71 σου χρόνια ότι μπορείς να επιστρέψεις νικητής και τροπαιούχος; Αν τα πιστεύεις όλα αυτά τότε κάνεις τις κινήσεις σου, δεν περιμένεις πότε θα τα πεις σε κάποιο συνέδριο.
Ούτε λες τον πόνο σου στα καφενεία πέριξ της Βουλής σαν συνταξιούχος.
Και κυρίως, δε βάζεις τους φίλους σου να σε αποθεώνουν και δεν ανέχεσαι ανοησίες περί… Έλληνα Τσώρτσιλ, περί του ηγέτη που δεν έχει η χώρα τώρα ή του πατριώτη που σαν κι αυτόν δεν έχει γεννηθεί σε όλο τον πλανήτη.
Όχι, δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει κότσια και δίνει το δικό του στίγμα στα συνέδρια του κόμματος. Όμως, κάποτε πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι ένα κόμμα δεν κρατιέται με συνταξιούχους, με «ζόμπι» ή με κάποιους που πιστεύουν ότι έτσι υπηρετούν την πατρίδα ή… προετοιμάζουν τον διάδοχο.
Τα κόμματα, και ειδικά η ΝΔ έχουν ανάγκη από την επανασύνδεση με την κοινωνία.
Έχουν ανάγκη από την επαναφορά της πολιτικής κι όχι των παραπολιτικών, των κλακαδόρων και της τζάμπα μαγκιάς, χωρίς δηλαδή επιπτώσεις ή αποτέλεσμα.
Η ΝΔ έχει ανάγκη να αλλάξει ρότα αλλιώς θα καταστραφεί. Έχει ανάγκη να γίνει ξανά ένα κόμμα του νοικοκύρη, του μικρομεσαίου, του πατριώτη, του έντιμου επιχειρηματία που δε θα πατάει επί πτωμάτων.
Έχει ανάγκη η χώρα να ξαναγίνει η ΝΔ ένα κόμμα που θα το υπηρετούν έντιμοι κι όχι όλοι να σκέφτονται πώς θα βγάλουν περισσότερα χρήματα. Με δηλωμένους και… άδηλους τρόπους.
Αν στο Μαξίμου και το Μοσχάτο θέλουν ένα κόμμα του Πιερρακάκη, του Γεραπετρίτη, του Σκέρτσου, ή του κάθε άκαπνου νεόκοπου νεοδημοκράτη, τότε το έχουν.
Αν όμως θέλουν κάτι διαφορετικό, ένα κόμμα που δε θα ακολουθεί τα γεγονότα, αλλά θα τα δημιουργεί, τότε πρέπει να αλλάξουν προτού βουλιάξουν.
