Ποια ακρίβεια; Ποια φτώχεια; Ποια ρήτρα αναπροσαρμογής και ποιο «ράλι» τιμών σε καύσιμα και λογαριασμούς ρεύματος από το ‘21 με αθέμιτες πρακτικές από την πλευρά εταιριών τις οποίες, μάλιστα, κατέγραψε ο Συνήγορος του Καταναλωτή; Πριν καλά καλά περάσει ο απόηχος από την έκθεση – «κόλαφο» των «Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα» για την κυβέρνηση (βάσει της οποίας μέσα σε έναν χρόνο η Ελλάδα «κατρακύλησε» 38 θέσεις στα ζητήματα ελευθερίας του Τύπου) τα συστημικά ΜΜΕ έδωσαν άπλετο τηλεοπτικό χρόνο στο θέμα της Πάτρας, με την κατηγορούμενη Ρ. Πισπιρίγκου, καθώς και στο γατάκι το οποίο υπέστη κακομεταχείριση
Του Mr. Don’t_Look_Up
«Μα», θα αναρωτηθεί, είτε καλοπροαίρετα είτε μη, κάποιος, «δεν έπρεπε να αφιερώσουν τηλεοπτικό χρόνο σε αυτά τα δύο θέματα;». Η απάντηση είναι: «Ναι μεν, αλλά…».
Εύλογο είναι να ελκύει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης το μυστήριο που συνεχίζει να υπάρχει γύρω από τους θανάτους των 3 ανήλικων παιδιών στην Πάτρα, ειδικά μετά την προφυλάκιση, ως κατηγορούμενης για τον θάνατο του ενός εξ αυτών μέχρι στιγμής, της μητέρας τους Ρούλας Πισπιρίγκου. Εξίσου λογικό είναι να προκαλεί εκνευρισμό στους περισσότερους από τους υγιώς σκεπτόμενους πολίτες η κακομεταχείριση ενός μικρού ζώου, στην προκειμένη του γατιού το οποίο μετέτρεψε σε «μπάλα» ένας μεθυσμένος τριαντάρης, με βάση τα όσα ο ίδιος υποστήριξε, προκαλώντας μάλιστα με ύβρεις προς όλους όσοι και όσες τον «έκραξαν» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Άγνωστη λέξη η «κριτική»
Όμως, η κάλυψη σχεδόν όλου του τηλεοπτικού χρόνου από αυτά τα δύο θέματα (με το ζήτημα της Πάτρας να έχει «ξεχειλώσει» παρουσιάζοντας στοιχεία της προσωπικής ζωής, φαινομενικά πολύ μακριά από το ενδεχόμενο διάπραξης συγκεκριμένου εγκλήματος) τη στιγμή που τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην κάλυψη των πλέον στοιχειωδών αναγκών τους ή -στην καλύτερη- «βγαίνουν δεν βγαίνουν» οικονομικά, προκαλεί ερωτήματα τα οποία δείχνει να «απαντά» η νέα έκθεση των «Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα». Για τα μεγάλα συστημικά Μέσα, εδώ και περίπου 3 χρόνια, είδηση και δη… είδηση στην οποία αξίζει να αφιερωθεί τηλεοπτικός χρόνος, είναι μόνο όποια δε φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση.
Αν και κάτω από συνθήκες «κανονικότητας» στη διεξαγωγή των ρεπορτάζ θα έπρεπε εδώ και καιρό να παρουσιάζονται μείζονα θέματα για την κοινωνία -ειδήσεις που πραγματικά επηρεάζουν προς το δυσμενέστερο την καθημερινότητα για την πλειονότητα των πολιτών- και φυσικά να «συνοδεύονται» από μια στοιχειώδη κριτική, η τηλεοπτική «πραγματικότητα» από το ‘19 και μετά παρουσιάζει ένα άλλο «περιβάλλον», διαφορετικό από αυτό στο οποίο βιώνουν τα ελληνικά νοικοκυριά. Οποιοδήποτε θέμα ενδέχεται να επηρεάσει αρνητικά το «προφίλ» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είτε δεν προβάλλεται, είτε παίρνει ελάχιστο χρόνο δημοσιότητας, επικαλυπτόμενο από άνευ πολιτικού κόστους «ειδήσεις».
Η κατάσταση αυτή είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού όχι μόνο εντός (με τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να «δίνουν και να παίρνουν» εδώ και περίπου 2 χρόνια) αλλά και εκτός των ελληνικών συνόρων. Είναι ενδεικτικό ότι στην έκθεσή τους για το 2022, οι «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» αναφέρονται σε μια σειρά παραγόντων οι οποίοι έφεραν μέσα σε μόλις έναν χρόνο την Ελλάδα στην 108η θέση των χωρών με τις λιγότερες ελευθερίες στον χώρο του Τύπου (λίγο καλύτερα από το Μπουρουντί και λίγο χειρότερα από τη… Ζάμπια!). Μεταξύ αυτών, είναι η διαπλοκή πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, η εξάρτηση των ΜΜΕ από το δημόσιο χρήμα (βλ. «λίστα Πέτσα» και όσες «λίστες» ακόμη ακολούθησαν) το οποίο «μοιράζεται» υπό συνθήκες αδιαφάνειας.
Το «φτηνό μάρκετινγκ» στην επικοινωνία δε σώζει…
Πού, όμως, μπορεί να οδηγήσει η συνέχιση του φαινομένου της διαμόρφωσης μιας «εικονικής πραγματικότητας» από τα συστημικά ΜΜΕ; Ήδη, οι θεσμοί στην Ελλάδα από ένα μεγάλος μέρος των πολιτών αντιμετωπίζονται με δυσπιστία. Κατά την «περίοδο των μνημονίων» αυξήθηκε δε το ποσοστό της κοινωνίας που δείχνει να μην τους εμπιστεύεται και, πλέον, εάν αυτό το φαινόμενο συνεχιστεί, τα χειρότερα για την ίδια την ελληνική Δημοκρατία είναι μπροστά…
Πολιτική και οικονομική διαπλοκή, για εφήμερα οφέλη, προσπαθούν να χειραγωγήσουν με όρους «φτηνού μάρκετινγκ» την κοινή γνώμη, με στόχο την αποτροπή πολιτικών εξελίξεων. Όμως, το μοναδικό που μπορεί να καταφέρουν μέσω της τακτικής αυτής, είναι να υπονομεύσουν εντελώς το κύρος των θεσμών και να οδηγήσουν ακόμη περισσότερα τμήματα της κοινωνίας σε μια επικίνδυνη ριζοσπαστικοποίηση.
Δε σώθηκε ούτε η κυβέρνηση Σημίτη από τα επικοινωνιακά «τρικ»
Όσον αφορά στον στόχο που φαίνεται να έχουν θέσει ορισμένοι ολιγάρχες για την ενίσχυση – στήριξη της κυβέρνησης; Το πιθανότερο είναι ότι θα αποτύχουν παταγωδώς. Οι πολίτες έχουν αποδείξει κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης ότι όταν πλέον έχουν συνειδητοποιήσει πως ένα σύστημα εξουσίας αδιαφορεί για τα προβλήματά τους, τότε το «μαυρίζουν» όταν ασκούν το εκλογικό δικαίωμά τους.
Από τον κανόνα αυτόν δεν ξέφυγε καμία κυβέρνηση. Ίσως, το πλέον τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η κυβέρνηση Σημίτη που, παρά την επικοινωνιακή στήριξη που είχε, δεν κατάφερε να αποφύγει την εκλογική συντριβή, με τον τότε πρωθυπουργό να αποχωρεί από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για να αποφύγει το προσωπικό «μουντζούρωμα».
Ανάλογη τύχη προδιαγράφεται και για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, εάν δεν αρχίσει έστω και σήμερα να δίνει λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας (κάτι το οποίο δε φαίνεται να είναι στις προθέσεις του Μαξίμου, που δείχνει να νοιάζεται μόνο για το «αμπαλάζ»). Όσο κι αν οι «άριστοι» επικοινωνιολόγοι της θεωρούν ότι μπορούν να διατηρηθούν στην εξουσία ρίχνοντας καθημερινά «στάχτη στα μάτια» της κοινής γνώμης, το πολιτικό τέλος τους είναι βέβαιο εάν δεν αλλάξει η ουσία της ασκούμενης πολιτικής.
