Ρόλο ανεπίσημου εκφραστή της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη μοιάζει να έχει αναλάβει ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε επιχειρώντας με στολή «κομμουνιστοφάγου» να σταματήσει τις σημαντικές διαρροές ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας προς τα ακροδεξιά. Μπορεί, όμως, με «κορώνες», επικαλούμενος τον Γράμμο και το Βίτσι και επαναφέροντας κλίμα «εμφυλιακό», να περιορίσει τις αντιδράσεις της κοινωνίας που σαρώνεται από την ακρίβεια, με τα 2/3 των νοικοκυριών να βρίσκονται αντιμέτωπα με τις διακοπές ρεύματος που, ήδη, ξεκίνησαν;
Ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε, προχώρησε σε ένα ακόμη «ακροδεξιάς» μορφής παραλήρημα, σήμερα το πρωί, όταν απέναντι του, στο στούντιο, είχε τον κ. Νίκο Σβέρκο (δημοσιογράφο που παίρνει καθαρά θέση υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ). Στη διάρκεια λογομαχίας, ο κ. Πορτοσάλτε κάλεσε τον κ. Σβέρκο να πάει στον Γράμμο και στο Βίτσι να κάνει αντιπολίτευση λέγοντας χαρακτηριστικά: «Άντε και στον Γράμμο να κάνετε αντιπολίτευση. Άντε και στον Γράμμο. Αν δε σου αρκεί αυτό, άντε και στο Βίτσι».
Με την επίκληση του Γράμμου και του Βίτσι, ο δημοσιογράφος του «Σκάι» έβαλε στη δημόσια συζήτηση όρους «εμφυλιακούς», επαναφέροντας μνήμες τις οποίες η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας προσπαθεί να διαγράψει. Προφανώς, η τοποθέτηση αυτή έγινε στη βάση ενός πλάνου το οποίο φαίνεται να επιχειρεί το Μέγαρο Μαξίμου να υλοποιήσει, σταματώντας τις σημαντικές διαρροές ψηφοφόρων σε κόμματα που κινούνται προς το φάσμα της άκρας δεξιάς.
Μπορεί, όμως, η επικοινωνία και δη μια τακτική που στηρίζεται στον διχασμό της κοινωνίας, να αλλάξει τις εντυπώσεις και κυρίως να συγκρατήσει, πολύ περισσότερο, δε, να επαναφέρει στη ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη, χιλιάδες πολίτες οι οποίοι πλήττονται από τη διαρκώς αυξανόμενη ακρίβεια και τις διακοπές ρεύματος, λόγω των «φουσκωμένων» λογαριασμών, που ήδη ξεκίνησαν;
Η απάντηση είναι «όχι». Όσες κυβερνήσεις ακολούθησαν επικοινωνιακές πρακτικές «παραπλάνησης» της κοινής γνώμης από πραγματικά γεγονότα, το «πλήρωσαν» εκλογικά και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Πρόσφατο παράδειγμα είναι το εκλογικό «χαστούκι» των συνταξιούχων στον Αλέξη Τσίπρα, το 2019, λίγο μόλις καιρό μετά τη χορήγηση της λεγόμενης «13ης σύνταξης», την οποία κατήργησε στη συνέχεια η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι «απόμαχοι της εργασίας» έλαβαν μεν το βοήθημα αυτό, «εκδικήθηκαν» δε πολιτικά και εκλογικά τον κ. Τσίπρα, αφού ένα επίδομα – «ρεγάλο» δεν ήταν ικανό να αντισταθμίσει την υπερφορολόγηση που είχαν υποστεί. Ούτε φυσικά στάθηκαν ικανές να σταματήσουν τις εξελίξεις οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για «επαναφορά της δεξιάς» προς το κεντρώο ακροατήριο.
«Καταιγίδα» από διακοπές ρεύματος
Όσο, λοιπόν, κι αν οι προσκείμενοι στην κυβέρνηση δημοσιογράφοι φορέσουν στολές «κουμμουνιστοφάγων», η άγρια πραγματικότητα που ζουν τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας δε μπορεί να «μπει κάτω από το χαλί». Την ώρα που, σύμφωνα με τους εργαζομένους στη ΔΕΗ, οι διακοπές ρεύματος, λόγω των «φουσκωμένων» λογαριασμών, ήδη έχουν ξεκινήσει φτάνοντας έως και τις 500 την ημέρα (!!) μόνο πολιτική θα μπορούσε να είναι η απάντηση. Μόνο, δηλαδή, αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε τη βούληση (κάτι το οποίο θα παρουσίαζε μια κυβέρνηση λαϊκής δεξιάς) να στηριχθούν τα νοικοκυριά, τα οποία στη μεγάλη πλειονότητά τους δε μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς – «φωτιά», θα μπορούσε ως έναν βαθμό να περιοριστούν οι διαρροές ψηφοφόρων της ΝΔ προς άλλα κόμματα.
Όμως, μέχρι σήμερα, η πρόσφατη υπόσχεση του κ. Μητσοτάκη για την αναζήτηση και φορολόγηση των περυσινών υπερκερδών που, σύμφωνα με την Αντιπολίτευση, είχαν εταιρείες ενέργειας, μοιάζει να επιβεβαιώνεται ότι ήταν «στάχτη στα μάτια» της κοινής γνώμης (βλ. «’’Έθαψε’’ το θέμα των υπερκερδών από τους λογαριασμούς – ‘’φωτιά’’ ο πρωθυπουργός»). Η όποια στήριξη στα νοικοκυριά από την πλευρά της κυβέρνησης είναι ελάχιστη, με τους πολίτες να έχουν χάσει την όποια εμπιστοσύνη είχαν προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Έτσι, όσο κι αν προσκείμενοι στο Μέγαρο Μαξίμου δημοσιογράφοι δημιουργήσουν «εμφυλιακό κλίμα», το αποτέλεσμα -όποτε κι αν γίνουν εκλογές- υπό τα σημερινά δεδομένα θα είναι άκρως δυσμενές για την κυβέρνηση. Και οι ακροδεξιάς υφής πρακτικές του πρωθυπουργού δεν αποκλείεται ότι θα δημιουργήσουν για πολλά χρόνια προβλήματα στη ΝΔ, που μοιάζει να βιώνει ξανά, κατ’ αναλογία της εποχής, μια «περίοδο 1990 – ‘93».
